سه‌شنبه ۸ شهریور ۱۴۰۱ - ۱۵:۰۸
«هرزه‌نگاری» چیست و چطور از بچه‌ها در برابر آن مراقبت کنیم؟

لازم است پدر و مادرها در درجه نخست، بچه‌ها را با «هرزه‌نگاری» آشنا و چنان فضای امنی را فراهم کنند تا کودکان درباره عکس‌های مستهجنی که در فضای اینترنت می‌بینند با آنها صحبت کنند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بارها و بارها درباره خوبی‌ها و بدی‌های اینترنت برای بچه‌ها گفته و نوشته شده است. یکی از مهم‌ترین خوبی‌های استفاده از اینترنت و فضای مجازی برای بچه‌ها این است که امکان دسترسی به مطالب خوب و بازی‌های جذاب را برای آنها فراهم و برخی مهارت‌های کودکان همچون زبان‌آموزی را تقویت می‌کند. در کنار این خوبی‌ها، استفاده از اینترنت بدی‌ها و خطراتی هم برای بچه‌ها دارد که از آن میان می‌توان به چاقی، اعتیاد به اینترنت، یاد نگرفتن روابط اجتماعی و مهم‌تر از همه اینها دسترسی به محتوای نامناسب و غیراخلاقی اشاره کرد.
 
«هرزه‌نگاری» یا همان «پورنوگرافی» یکی از خطرات جدی دسترسی بدون قید و شرط کودکان به اینترنت است. اما چطور و چگونه می‌توانیم بچه‌ها را با این مقوله آشنا و از بدی‌های آن دور کنیم؟ بی‌گمان، کتاب یکی از روش‌های موثر در این زمینه است که بچه‌ها را با این موضوع آشنا می‌کند و به آنها یاد می‌دهد چگونه از خودشان در برابر آسیب‌های «پورنوگرافی» مراقبت و محافظت کنند.
 
«عکس‌های خوب، عکس‌های بد» نوشته کریستین ای.ژانسون به موضوع مهمی چون «امنیت کودکان در مقابل هرزه‌نگاری» می‌پردازد. نویسنده در بخش اول به تعریف این پدیده اجتماعی پرداخته و گفته «هرزه‌نگاری یعنی عکس یا فیلم یا کارتون‌هایی که در آنها، مردم لباس‌های کمی پوشیده‌ یا اصلا لباس نپوشیده‌اند.» پس لازم است در درجه نخست بچه‌ها با این موضوع آشنا شوند و در مرحله دوم روش‌های محافظت از خود را بیاموزند.

در این کتاب همچنین از اعتیاد به «پورنوگرافی» گفته شده و این‌که چطور هرزه‌نگاری، مغز را گول می‌زند و معتاد می‌کند. حالا اگر کودکان به شکل ناخودآگاه با تصاویر مستهجن روبه‌رو شوند باید چه واکنشی نشان بدهند؟ یکی از راه‌ها این است که چشم‌های خود را ببندند و اینترنت خود را خاموش کنند؛ اما چنین برخوردی به پاک کردن صورت مساله می‌ماند و دردی را درمان نمی‌کند. روش بهتر این است که پدر و مادرها، فضای امن و دوستانه‌ای را برای فرزندان خود فراهم آورند تا آنها به راحتی با بزرگ‌تر قابل اعتماد خود ارتباط برقرار کنند و از آنچه دیده و شنیده‌اند بگویند. به عبارتی پدر و مادرها باید با بچه‌های خود به گونه‌ای رفتار کنند و چنان فضای امنی را برایشان فراهم اورند که آنها از گفتن آنچه دیده و شنیده‌اند، هراسی به دل راه ندهند وگرنه دعوا کردن با کودکان، هیچ فایده‌ای ندارد.  
 
به عبارتی پدر و مادرها بهتر است به جای دعوا کردن به بچه‌ها بگویند همه کودکان، کنجکاو هستند و دیدن عکس‌های هرزه‌نگاری برایشان جذابیت دارد، پس لازم است بزرگ‌ترها بچه‌ها را با خطرات و تهدیدهای هرزه‌نگاری آشنا کنند و به آنها بگویند: «وظیفه من این است که درباره خطرات به تو آگاهی بدهم. من به تو یاد داده‌ام که وقتی دوچرخه‌سواری می‌کنی، کلاه ایمنی سرت بگذاری تا از مغرت در برابر خطرات بیرونی مراقبت کنی؛ اما هرزه‌نگاری از درون به مغزت آسیب می‌زند. دوست داری از توی مغزت هم مراقبت کنی؟!»
 
در ابتدای کتاب «عکس‌های خوب، عکس‌های بد»، راهنمای استفاده از آن آمده و از پدر و مادرها خواسته شده با فرزندان خود حرف بزنند و به آنها درباره اندام‌های خصوصی‌شان بگویند و این‌‌که چرا مهم است این اندام‌ها را بپوشانند؟

«عکس‌های خوب، عکس‌های بد» نوشته کریستین ای.ژانسون را جواد کریمی ترجمه و بخش کودک و نوجوان انتشارات فنی ایران، «کتاب‌های نردبان» برای بچه‌ها منتشر کرده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها