به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمانشاه، این مجموعه دربرگیرنده مجموعه اشعار کلاسیک کردی این شاعر نام‌آشناست. کتاب مذکور مجموعه آثار چاپ شده این شاعر با نام‌های گه‌رمه‌شین، گیان و گه‌رمیان است و مجموعه تازه‌ای با نام «په‌نچه‌ێ ئاڵ» نیز بر آنها افزوده شده است.
علی الفتی، متولد ۱۳۵۶ در سرپل‌ذهاب، شاعر کردزبان و از پیشگامان شعر کردی جنوبی است. وی به دو زبان فارسی و کردی شعر می‌گوید و داستان می‌نویسد. الفتی دانشجوی دکتری هنر (زیبایی‌شناسی) است. دکلمه اشعار کردی او در مناطق مختلف کردنشین منتشر شده و بر موسیقی کردی مؤثر بوده است. الفتی با نشریات تخصصی ادبی و هفته‌نامه‌های کرمانشاه در دهه هشتاد همکاری داشت و تعدادی از اشعارش توسط خوانندگان داخل کشور و خارج از کشور در قالب ترانه و تصنیف اجرا شده‌اند.
از الفتی کتاب‌های متعددی در زمینه‌های شعر آزاد فارسی، کلاسیک و آزاد کُردی منتشر شده و مورد استقبال قرار گرفته است. در سال ۸۲ به واسطه اشعار کتاب «خاکستری»، الفتی برنده جایزه سازمان ملی جوانان در غرب کشور و با کتاب «هوای هرات» یکی از کاندیداهای جایزه شعر نیما شد. کتاب «سانه ناو» او در نخستین فستیوال ادبی مولوی کرد در سنندج در خردادماه سال ۱۳۹۱ به عنوان برگزیده شعر کردی در پنج سال اخیر معرفی شد. او داوری بیش از ده‌ها جشنواره معتبر منطقه‌ای و کشوری را در زمینه شعر به دو زبان کردی و فارسی انجام داده است. الفتی به عنوان منتقد شعر نیز چهره‌ای شناخته شده است.
علی الفتی در شعر فارسی در چرخه بینابینی شعر حجم، ناب و دیگر جریان‌های شعری قرار دارد و سعی کرده با تلفیق‌های مختلفی از این جریان‌ها مسیری ترکیبی در این حوزه ایجاد کند. ابتدای کار این تلفیق را می‌توان از کتاب «هوای هرات» او از سال ۸۵ دانست. الفتی را جدا از دوزبانه بودن، می‌توان شاعری آزادنویس در حوزه شعر تلقی کرد. او از شاعران پرکار در ادبیات فارسی‌زبان دهه هشتاد است.
آهوان ملل، تهران: نگاه، ۱۳۹۱، آنها از مرگ ترسیده بودند، تهران: نشر داستان ۱۳۸۸، خاکستری، کرمانشاه: چ‍ش‍م‍ه هنر و دان‍ش، ۱۳۸۱ راخ، تهران: ن‍گ‍ار و نیما (ن‍گ‍ی‍م‍ا)، ۱۳۸۳، هوای هرات، مشهد: بوتیمار، ۱۳۸۸، سانه‌ناو: مجموعه شعر (دوزبانه کردی–فارسی)، تهران: داستان، ۱۳۸۹، گه‌رمه‌شین: مجموعه شعر کردی کرمانشاه: باغ نی، چاپ سوم: ۱۳۸۹، گیان: مجموعه شعر کردی، کرمانشاه: باغ نی، ۱۳۸۷، به روایت دوربین روسی، مشهد: بوتیمار، ۱۳۸۷(مجموعه داستان)، سزیان وه‌فر، کرمانشاه: مؤلف، ۱۳۹۲، گه‌رمێیان، کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۴، سرۊت باشوور، کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۵، شفاهی به ندرت، تهران: بوتیمار ۱۳۹۵، گلوی زود، تهران: کیان افراز ۱۳۹۷، له‌چیمنه ڕێیه‌و‌چیمنه ڕێیه‌و، بانه: مانگ، ۱۳۹۷ و ستران (شێعر کوردی)، دیباچه ۱۴۰۰، آثار منتشرشده از علی الفتی را شامل می‌شود.
او یکی از مجموعه شعرهای خود به نام سانه‌ناو را به صورت دوزبانه چاپ و در آن اشعار کُردی خود را به صورت شعر ترجمه کرده است. برخی از اشعار الفتی توسط دیگر مترجمان به زبان فارسی ترجمه شده و با مشخصات زیر به چاپ رسیده است:
الفتی، علی، دری که مرگ کلیدش را گم کرده، ترجمۀ سمیه فلاحی، ایلام: باشور، ۱۳۹۹. سریوت باشور با ترجمه مجتبی ویسی.
کتاب ستران در 309 صفحه، توسط انتشارات دیباچه کرمانشاه منتشر شده است.
«ایبنا» با این شاعر پرتلاش کرمانشاهی گفت‌و‌گویی انجام داده که به‌زودی منتشر خواهد شد.
علی الفتی، متولد ۱۳۵۶ در سرپل‌ذهاب، شاعر کردزبان و از پیشگامان شعر کردی جنوبی است. وی به دو زبان فارسی و کردی شعر می‌گوید و داستان می‌نویسد. الفتی دانشجوی دکتری هنر (زیبایی‌شناسی) است. دکلمه اشعار کردی او در مناطق مختلف کردنشین منتشر شده و بر موسیقی کردی مؤثر بوده است. الفتی با نشریات تخصصی ادبی و هفته‌نامه‌های کرمانشاه در دهه هشتاد همکاری داشت و تعدادی از اشعارش توسط خوانندگان داخل کشور و خارج از کشور در قالب ترانه و تصنیف اجرا شده‌اند.
از الفتی کتاب‌های متعددی در زمینه‌های شعر آزاد فارسی، کلاسیک و آزاد کُردی منتشر شده و مورد استقبال قرار گرفته است. در سال ۸۲ به واسطه اشعار کتاب «خاکستری»، الفتی برنده جایزه سازمان ملی جوانان در غرب کشور و با کتاب «هوای هرات» یکی از کاندیداهای جایزه شعر نیما شد. کتاب «سانه ناو» او در نخستین فستیوال ادبی مولوی کرد در سنندج در خردادماه سال ۱۳۹۱ به عنوان برگزیده شعر کردی در پنج سال اخیر معرفی شد. او داوری بیش از ده‌ها جشنواره معتبر منطقه‌ای و کشوری را در زمینه شعر به دو زبان کردی و فارسی انجام داده است. الفتی به عنوان منتقد شعر نیز چهره‌ای شناخته شده است.
علی الفتی در شعر فارسی در چرخه بینابینی شعر حجم، ناب و دیگر جریان‌های شعری قرار دارد و سعی کرده با تلفیق‌های مختلفی از این جریان‌ها مسیری ترکیبی در این حوزه ایجاد کند. ابتدای کار این تلفیق را می‌توان از کتاب «هوای هرات» او از سال ۸۵ دانست. الفتی را جدا از دوزبانه بودن، می‌توان شاعری آزادنویس در حوزه شعر تلقی کرد. او از شاعران پرکار در ادبیات فارسی‌زبان دهه هشتاد است.
آهوان ملل، تهران: نگاه، ۱۳۹۱، آنها از مرگ ترسیده بودند، تهران: نشر داستان ۱۳۸۸، خاکستری، کرمانشاه: چ‍ش‍م‍ه هنر و دان‍ش، ۱۳۸۱ راخ، تهران: ن‍گ‍ار و نیما (ن‍گ‍ی‍م‍ا)، ۱۳۸۳، هوای هرات، مشهد: بوتیمار، ۱۳۸۸، سانه‌ناو: مجموعه شعر (دوزبانه کردی–فارسی)، تهران: داستان، ۱۳۸۹، گه‌رمه‌شین: مجموعه شعر کردی کرمانشاه: باغ نی، چاپ سوم: ۱۳۸۹، گیان: مجموعه شعر کردی، کرمانشاه: باغ نی، ۱۳۸۷، به روایت دوربین روسی، مشهد: بوتیمار، ۱۳۸۷(مجموعه داستان)، سزیان وه‌فر، کرمانشاه: مؤلف، ۱۳۹۲، گه‌رمێیان، کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۴، سرۊت باشوور، کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۵، شفاهی به ندرت، تهران: بوتیمار ۱۳۹۵، گلوی زود، تهران: کیان افراز ۱۳۹۷، له‌چیمنه ڕێیه‌و‌چیمنه ڕێیه‌و، بانه: مانگ، ۱۳۹۷ و ستران (شێعر کوردی)، دیباچه ۱۴۰۰، آثار منتشرشده از علی الفتی را شامل می‌شود.
او یکی از مجموعه شعرهای خود به نام سانه‌ناو را به صورت دوزبانه چاپ و در آن اشعار کُردی خود را به صورت شعر ترجمه کرده است. برخی از اشعار الفتی توسط دیگر مترجمان به زبان فارسی ترجمه شده و با مشخصات زیر به چاپ رسیده است:
الفتی، علی، دری که مرگ کلیدش را گم کرده، ترجمۀ سمیه فلاحی، ایلام: باشور، ۱۳۹۹. سریوت باشور با ترجمه مجتبی ویسی.
کتاب ستران در 309 صفحه، توسط انتشارات دیباچه کرمانشاه منتشر شده است.
«ایبنا» با این شاعر پرتلاش کرمانشاهی گفت‌و‌گویی انجام داده که به‌زودی منتشر خواهد شد.
نظر شما