مناظرات علمی امام جواد (ع) با عالمان فرقه‌های اسلامی در مسائل کلامی همچون جایگاه شیخین و مسائل فقهی، از مناظرات معروف این امام معصوم است. برخی از منابع، دلیل ملقب شدن پیشوای نهم شیعیان به جواد را، کثرت بخشش و احسان او به مردم دانسته‌اند. (قرشی، حیاة الامام محمد الجواد، ۱۴۱۸ق، ص۷۰-۷۱).
بیش از 600 عنوان کتاب به زبان‌های فارسی، عربی و زبان‌های دیگر، درباره نهمین امام شیعیان منتشر شده که در این گزارش، دو عنوان از تازه‌های نشر در این زمینه که در سال 1397 راهی بازار نشر شده، به علاقه‌مندان معرفی می‌شود.
زندگی‌نامه امام محمدتقی (ع)
.gif)
کتاب «زندگی‌نامه امام محمدتقی (ع)» به همت فاطمه جعفری نیکو گردآوری شده و کانون علوم خطیب در سال جاری آن‌را در 112 صفحه با شمارگان سه هزار نسخه به بهای هشت هزار تومان روانه بازار نشر کرده است.
این کتاب در 16 فصل با عنوان‌های «تولدی مبارک»، «قدرت‌ها و لذت‌ها»، «مرگ مأمون»، «دشمنان ائمه (ع)»، «مأمون عباسی»، «ملاقات گروه‌ها با امام جواد (ع)»، «موضع مأمون»، «ام‌الفضل دختر مأمون»، «یحیی بن اکثم»، «یحیی و امام جواد (ع)»، «داستان درخت سدر»، «رحلت امام»، «اولاد و اصحاب امام (ع)»، «دختران امام جواد (ع)»، «اصحاب امام جواد (ع)» و «کلمات قصار از امام جواد (ع)» تدوین شده است.
در صفحه 57 کتاب درباره داستان جالب «درخت سدر» می‌خوانیم: «حضرت امام جواد (ع) با ام‌الفضل از بغداد به طرف مدینه حرکت کردند، در بین راه به کوفه رسیدند در شارع کوفه - دارِ مسیب - هنگام غروب بود، حضرت داخل مسجد آنجا شد و در آن مسجد درخت سدر خشک‌شده‌ای بود بی‌‌بار، حضرت آب طلبیدند و پای آن درخت وضو گرفتند و وارد بر مسجد شدند، نماز مغرب را به‌جا آوردند، مردم هم اقتدا کردند، بعد از نماز چهار رکعت نافله خواندند و بعد به سجده شکر رفتند و بعد چند لحظه نشسته تعقیبات خواندند، وقتی حرکت کردند بیرون بروند، مردم برخاستند که بیرون آیند، دیدند درخت سدر خشک شده، سبز است و میوه دارد، هریک دانه‌ای از میوه سدر آن خوردند که شیرین و گوارا بود و هسته هم نداشت. ظاهرا در سنه 210 هجری بوده که شیخ مفید می‌گوید، من هم از میوه سدر آن درخت خورده‌ام، بی‌دانه بوده و از آن تاریخ تا زمان شیخ که متولد سال 335 هجری است، حدودا یکصد و سی سال می‌گذرد.»
«فرهنگ جامع سیره معصومین علیهم‌السلام»
.jpg)
جلد پنجم از «فرهنگ جامع سیره معصومین علیهم‌السلام»، به زندگی و سیره امام رضا (ع)، امام جواد (ع)، امام هادی (ع)، امام حسن عسکری (ع) و حضرت مهدی (عج) اختصاص دارد.
این کتاب به قلم مشترک محمود شریفی، محمود مدنی، محمود لطیفی، حسین سجادی‌تبار و محمود احمدیان تدوین و در 479 صفحه با شمارگان 500 نسخه از سوی انتشارات معروف راهی بازار نشر شده است.
بخش دوم این کتاب با عنوان «معصوم یازدهم: امام جواد (ع)» به زندگی و سیره این امام همام می‌پردازد.
نام‌ها و شمایل امام جواد (ع)، اصول معارف، دعاها و زیارت‌ها، اخلاق و آداب و احکام، پنج فصل این بخش از کتاب هستند.
در صفحه 143 کتاب از شیخ کلینی درباره اصول معارف امام اینگونه نقل شده است: «محمد بن علاء گوید: بعد از اینکه به یحیی بن اکثم دسترسی پیدا کردم و با او گفت‌وگو و مناظره و رابطه برقرار نمودم، از وی در مورد علوم آل محمد (ص) سوال کردم؛ او گفت: روزی وارد مسجد شدم تا قبر رسول خدا را زیارت کنم؛ در این هنگام، دیدم امام جواد (ع)، فرزند امام رضا (ع) هم مشغول زیارت آن بزرگوار است. پس از زیارت، ضمن سوالاتی که مطرح کردم و آن حضرت پاسخ داد، به امام عرض کردم: تصمیم داشتم، سوال دیگری هم از شما بپرسم؛ ولی سوگند به خدا! حیا می‌کنم که آن‌را مطرح نمایم؛ امام فرمود: قبل از اینکه سوال کنی، پاسخ می‌دهم؛ تو می‌‌خواستی راجع به امام سوال کنی؛ عرض کردم به خدا سوگند! سوالم همین بود؛ امام فرمود: من، همان امام هستم؛ عرض کردم نشانه آن چیست؟ در این هنگام، عصایی که در دست امام بود، شروع کرد به صحبت کردن و گفت: مولا و صاحب من، امام و حجت این زمان است.»
نظر شما