درباره شخصيّت علمى استاد علّامه جعفرى، آنچه بيشتر داراى اهميّت است، جامعيّت ايشان است، و نگرش باز، و گذر از محدوده محدوديّت‌آفرين محدودانديشى و تك‌رشته‌اى و بسته‌ذهنى، كه دريغا بسيارى از عالمان و فاضلان ما ـ در قلمروهاى ويژه خويش ـ بدان سخت مبتلايند.
فهم مثنوی شوخی نیست تا چه رسد به تفسیر و شرح و نقد آن.یقینا استاد جعفری مطالب مثنوی را فهم می‌کردند و این خود مقام بسیار بزرگی است.باور بفرمایید که بسیاری از شروح مثنوی هم شاید به معنی ظاهری مثنوی راه پیدا نکنند و این همه اختلافات از همین‌جا است.
علامه جعفری عالمی بودند که هم به مقتضیات زمان برای حوزه‌های علمیه توجه داشتند و هم به چالش‌هایی که در برابر ادیان الهی مطرح بود، و در هر دو مورد تلاش ارزنده خود را در جهت جلب توجه به این دو موضوع به‌عمل آوردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین قادر فاضلی گفت: علامه جعفری در عین حال که نهج‌البلاغه‌پژوه و مثنوی‌پژوه است، شخصیتی است که از آثار دانشمندان غربی و شاعران بزرگ مسیحی هم در آثارش استفاده کرده و این نشان می‌دهد که افق باز و بینش بازی دارد که خود را در چارچوبی که در آن زندگی می‌کند محصور نکرد.
