غلامرضا امامی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با بیان اینکه در معرفی ادبیات کودک و نوجوان ایران به جهان بسیار ضعیف عمل شده است، گفت: تعداد آثار این حوزه که به سایر زبانها، مخصوصا ایتالیایی ترجمه شده انگشت شمار است و این امر سبب شده شناخت زیادی در خارج از مرزهای کشور نسبت به ادبیات کودک و نوجوان ما وجود نداشته باشد.
پرهیز از پرداختن بیش از اندازه به فضای بومی
وی با تاکید بر اهمیت محتوا در مطالب تولیدی افزود: نویسندگان کودک و نوجوان باید از پرداختن بیش از اندازه به فضای بومی پرهیز کنند، فضای سنتی و بومی برای نویسندگان و شاعران ما باید فقط حکم یک تخته پرش را داشته باشد. آنها باید به افقهای بازتر و دورتری بیاندیشند.
امامی توضیح داد: کودکان و نوجوانان در سراسر جهان به هم شبیهاند و اگر مرزی در مکان یا زبان آنها وجود دارد ساخته بزرگترهاست. نویسندگان باید به زبان مشترک بچهها بنویسند و پیامهای انسانی را به آنها منتقل کنند و کتابشان محدود به مکان، زبان و زمان خاصی نباشد. باید دغدغههای مشترک همه بچهها را درنظر بگیرند و فقط مسایل، آرزوها، علاقه، غمها و شادیهای کودک و نوجوان ایرانی ملاک کارشان نباشد.
پیشرفت چشمگیر در تصویرگری کتاب کودک
وی ادامه داد: البته در مقایسه با نویسندگان و شاعران کودک و نوجوان ایرانی که با ادبیات جهان فاصله زیادی دارند و بیش از اینکه تصویر و تحلیل کودکانه در آثارشان دیده شود، نظم به چشم میخورد؛ تصویرگران این حوزه پیشرفت چشمگیری داشتهاند و توانستهاند آثاری همسطح تصویرگران خوب در سطح جهان بیافرینند و در ادبیات جهان