به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، محمود حسینی‌زاد، مترجم زبان آلمان، آلفرد آندرش را یکی از نویسندگان تاثیرگذار بر روی ادبیات پس از جنگ آلمان دانست و گفت: دو مرحله از زندگی آندرش بر روی او و آثارش تاثیر شگرفتی گذاشته است. زمانی که او در اردوگاه کار اجباری آلمان نازی گرفتار بود و زمانی که در ایتالیا از ارتش گریخت و توسط نیروهای امریکایی اسیر شد. ردی از تاثیر این دو اتفاق بر روی تمام زندگی و آثار آندرش باقی مانده است.
وی ادامه داد: در آن زمان، ادبیات آلمان به یک نوع ادبیات دیکتاتوری تبدیل شده بود. دو سال پس از پایان جنگ دوم جهانی و در سال ۱۹۴۷ برخی از نویسندگان این کشور، از جمله آندرش محفلی به نام نسل ۴۷ تشکیل دادند و تصمیم گرفتند که این ادبیات را از بین ببرند و خاصیت‌های ادبیات جنگ را بزدایند. آندرش در این محفل نقش مهمی داشت.
به باور حسینی‌زاد، اکثر آثار آندرش، به نوعی خاطره نویسی و یا اتوبیوگرافی (زندگی‌نامه خود نوشت) شباهت دارند.
وی در این مورد تصریح کرد: آثار آندرش را می‌توان نوعی «عینی‌گرایی نو» دانست. این مکتب ادبی در سالهای ابتدایی دهه ۲۰ میلادی قرن بیستم توسط افرادی چون برشت و هسه و توماس مان شکل گرفت.
آثار آندرش نیز از نظر فرم به این سبک ادبی شباهت دارد. روزنامه‌نگاری نیز این مسئله را در آثار این نویسنده تشدید کرده است. به عنوان مثال کتاب‌هایی چون «سفر به شمال» و «مدار جغرافیایی» هر دو سفرنامه‌هایی هستند که همانند یک گزارش واقع‌گرایانه تالیف شده‌اند و یا اثر «گیلاس‌های آزادی» از این نویسنده بیشتر یک زندگی‌نامه خود نوشت است تا داستان و یا رمان.
آلفرد آندرش، نویسنده، رمان‌نویس و روزنامه‌نگار آلمانی، از اعضای جنبش نسل ۴۷ ادبیات آلمان و از پایه‌گذاران ادبیات نوین این کشور، ۲۸ سال پیش در ۲۱ فوریه ۱۹۸۰ میلادی، درگذشت.
این نویسنده در ۴ فوریه ۱۹۱۴ در شهر مونیخ متولد شد. وی در سال ۱۹۳۰ به عنوان دستیار یک کتاب‌فروش به کار پرداخت و روزنامه‌نگاری را آغاز کرد. آندرش در سالهای آغازین دهه ۳۰، به جنبش کمونیسم پیوست و به عنوان رهبر جوانان این جنبش فعالیت کرد که در نتیجه آن به مدت ۶ ماه زندانی شد.
وی با قدرت گرفتن رژیم نازی به رهبری هیتلر در آلمان، برای همیشه جنبش کمونیست را ترک کرد. از این زمان فعالیت سیاسی او رنگ و بوی دیگری گرفت. او علیرغم خفقان حاکم در آلمان، به مخالفت با حزب نازی پرداخت. آندرش حاضر به ترک آلمان نشد و به اشکال مختلف به فعالیت‌های خود در قالب نویسندگی و روزنامه‌نگاری ادامه داد.
نظام حاکم در آلمان، آندرش را از روزنامه‌نگاری منع کرد، او را از انتشار آثارش باز داشت و پس مدتی او را دستگیر و به اردوگاه کار اجباری فرستاد؛ اما این نویسنده در اسارت نیز اقدام به انتشار نشریه کرد و به مبارزه با رژیم نازی ادامه داد.
پس از سقوط هیتلر در سال ۱۹۴۵، انتشار آثار آندرش ممکن شد. کتاب‌های او یکی پس از دیگری منتشر شدند و وی به زودی به یکی از پایه‌گذاران ادبیات مدرن آلمان تبدیل شد.
از این نویسنده تنها یک کتاب در ایران به انتشار رسیده است. ترجمه سعید فیروز‌آبادی از کتاب «زنگبار» اثر آندرش، در سال ۱۳۷۲، توسط انتشارات حوزه هنری به بازار کتاب ایران عرضه شده است.
آندرش در ۲۱ فوریه سال ۱۹۸۰ میلادی و در سن ۶۶ سالگی، در شهر تیکینوی سوییس دیده از جهان فروبست.
جمعه ۳ اسفند ۱۳۸۶ - ۰۹:۳۰
محمود حسینی‌زاد، مترجم زبان آلمان، در بیست‌و‌هشتمین سالمرگ درگذشت آلفرد آندرش، نویسنده آلمانی، وی را یکی از افراد تاثیر گذار در ادبیات پس از جنگ آلمان دانست. به باور او آثار این نویسنده تداعی کننده بزرگان ادبیات کلاسیک آلمان است.
نظر شما