سه‌شنبه ۱ آذر ۱۳۹۰ - ۰۹:۳۵
«گل باران هزار روزه» به کتابفروشی‌ها رسید

مجموعه شعر جدید علی باباچاهی با عنوان «گل باران هزار روزه» از سوی نشر مروارید منتشر شد. شاعر، شعرهای این مجموعه را تافته‌ای جدا بافته از شعرهای دیگر نمی‌داند و معتقد است امر اجتماعی در این اشعار به عرصه روان‌شناختی و جامعه‌شناختی‌ متصل است.-

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «گل باران هزار روزه» شانزدهمین مجموعه شعر باباچاهی‌ و در برگیرنده 70 قطعه شعر است که از پاییز 1388 تا پاییز 1389 سروده شده‌اند.

اغلب این اشعار از زبانی طنزگونه برخوردار هستند و به موضوعات کلی دنیای امروز اختصاص یافته‌اند. البته شاعر در این مجموعه نگاهی به مسایل عاطفی و شخصی نیز داشته‌ است.

در ابتدای این مجموعه دو گفت‌و‌گو با عنوان کلی «شعر و ادبیات، فلسفه، فیزیک، خنده و فراموشی» که به ترتیب از سوی علی سطرتی‌قلعه و علی گل‌بیانی و در سال 1389 با باباچاهی انجام شده‌اند، آمده است. این دو مصاحبه نگاه باباچاهی به شعر معاصر و کلیدهای شعر او را نشان می‌دهند.

«این هم از غروب»، «ضد هیچ»، «چه دیالوگ‌هایی!»، «من حدس می‌زنم»، «بازسازی»، «دور/ خیلی دور»، «این تداعی‌ها»، «عجیب که نیست»، «به همین معنا»، «احتیاط کامل» و «ده سال گذشت:» عنوان برخی از شعرهای این مجموعه هستند. 

فراروی از اصول طلایی شعر معاصر فارسی

باباچاهی درباره شعرهایش به ویژه در این دفتر و این نکته که آن‌ها را شعرهای دیگر می‌نامد، در گفت‌و‌گو با «ایبنا» گفت: این‌که می‌گویم شعرهایم در وضعیت دیگر است به این معنا نیست که شعرهای من تافته جدا بافته هستند یا به‌طور کلی مدیون تحول نیمایی نیستند.

وی ادامه داد: اگر انفجار عظیمی‌ که نیما در شعر فارسی ایجاد کرد، به وجود نمی‌آمد، من نیز به عنوان یکی از شاعران زمان حاضر نمی‌توانستم این ادعا را داشته باشم، که تا حدودی از اصول طلایی شعر مدرن ایران فراروی کرده‌ام.

این شاعر با تاکید بر این‌ نکته که در چنین شیوه‌ سرایشی تنها نیست، توضیح داد: من و تعدادی از شاعران معاصر با توجه به این‌که در بن‌مایه‌های بینش ما تغییراتی صورت گرفته است، بنابراین سعی می‌کنیم روایت سلسله مراتب را در اشعار خود رعایت نکینم. به عبارت دیگر آن تناظرها و تقابل‌هایی که در شعر نیمایی حرف نخست را می‌زند در این‌جا رعایت نمی‌شود.

وی در ادامه قضاوت درباره شعرهای این دفتر را برعهده خوانندگان و منتقدان گذاشت و افزود: آن جدیت عبوس و معترضی که ویژه شعر دهه 40 و برآمده از ادبیات براندازی بود در شعرهای این دفتر و دیگر دفترهای شعر من از 15 سال پیش تاکنون دیده نمی‌شود.

باباچاهی تشریح کرد: به عبارت دیگر در این شعرها امر اجتماعی و سیاسی به روایت ادبیات دهه 40 و خطابه‌ای نیست. بلکه متصل به عرصه روان‌شناختی و جامعه‌شناختی ا‌ست. از سوی دیگر طنز محور اساسی این شعرها قرار می‌‌گیرد. این طنز تنها متوجه پیرامون ما نیست، بلکه کل جهان، رویدادهای جهان و قدرت‌های نهفته در گفتمان‌های جهانی را به طنز و سخره می‌‌گیرد.

وی با اشاره به استفاده از زبان طنز در اشعار این دفتر، گفت: سروده‌های مجموعه «گل باران هزار روزه»، گاه با زبان طنز، گاه با زبان هجو و گاه با عناصر حاشیه‌ای مانند ضرب‌المثل یا ترانه و علاوه بر این‌ها با عنصر گروتسک پیوند خورده‌اند و حاصل آن چیزی‌ست که در اختیار مخاطب قرار دارد.

این شاعر ادامه داد: موضوع کلی این اشعار، تمامی اتفاقاتی ا‌ست که در 20 سال اخیر در ایران و جهان رخ داده است، اما این شعرها، شعری معترض‌گونه و مجادله‌ای نیستند. بلکه مکالمه‌ای هستند.

وی در پایان اظهار کرد: به عبارت دیگر با گفتمانی که دربردارند همان عناصر یاد شده هستند، این اشعار به اصطلاح حضور کاذب روایت‌ها و قدرت‌ها را افشا می‌کنند، بدون آن‌که به مسایل عاطفی، تغزلی و شخصی بی‌اعتنا باشند. 

نمونه شعری از این مجموعه با عنوان «شعر»:
«چاشنی انفجاری باید در شعر وجود داشته باشد
یا یک ابهت انتحاری
که مخاطب دست و پایش را گم نکند پیدا کند خودش را
خرگوش پارچه‌ای حتا دستپاچه نشود خیز بردارد
بگذارد روی میز
و بگوید:‌ این هم دو گوش شنوا
شعر بازیگوشی‌های خودش را دارد نگاه کنید!
روی دوش درختی نشسته
پاهایش را دراز کرده
از دو طرف»

مجموعه شعر «گل باران هزار روزه» در 160 صفحه، شمارگان هزار و 100 نسخه و قیمت پنج هزار و 600 تومان از سوی نشر مروارید منتشر و راهی بازار کتاب شد.

علی باباچاهی متولد 20 آبان 1321 در بوشهر است. تاکنون 35 کتاب از این شاعر منتشر شده که 15 عنوان آن مجموعه شعرهایش را شامل می‌شود. او همچنین در حوزه نقد، تحلیل، پژوهش و ترجمه نیز آثاری دارد.

از جمله مجموعه شعرهای باباچاهی می‌توان به دفترهای «در بی‌تکیه‌گاهی»، «جان و روشنایی‌های غمناک»، «از نسل آفتاب»، «آوای دریامردان»، «گزینه اشعار»، «منزل‌های دریا بی‌نشان است»، «نم‌نم بارانم»، «عقل عذابم می‌دهد»، «قیافه‌ام که خیلی مشکوک است»، «رفته‌ بودم به صید نهنگ» و «پیکاسو در آب‌های خلیج فارس» اشاره کرد.

در زمینه نقد، بررسی و تحقیق نیز آثار او شامل مجموعه‌های چون «شروه‌سرایی در جنوب ایران»، «گزاره‌های منفرد سه جلدی»، «سه دهه شاعران حرفه‌ای»، «این بانگ دلاویز»، «تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران»، «عاشقانه‌ترین‌ها» و «شعر امروز، زن امروز» می‌شوند.

این شاعر همچنین دو مجموعه شعر کودک با عنوان‌های «چه کسی در فقر را باز کرد» و «سوغات بهار» منتشر کرده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط