سه‌شنبه ۶ آذر ۱۳۸۶ - ۱۴:۵۳
زنجانپور: اونیل تراژدی انسان قرن بیستم را نقل می‌کند

اکبر زنجانپور، کارگردان نمایش «گوریل پشمالو» اثر یوجین اونیل، نمایشنامه‌نویس امریکایی، در پنجاه‌ و ‌چهارمین سالمرگ این نویسنده، او را راوی ترژادی انسان در بند سرمایه‌داری و استعمار دانست.

اکبر زنجانپور، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: یوجین اونیل در نمایشنامه‌هایش، غایت و نهایت انسان امروزی را نقل می‌کند. انسانی که در بند سرمایه‌داران و استعمارگران گرفتار آمده و همه استعداد‌های انسانی او سرکوب شده است.

یوجین اونیل، اولین نمایشنامه‌نویس امریکایی که جایزه نوبل ادبیات دریافت کرده است، ۵۴ سال پیش، در ۲۷ نوامبر ۱۹۵۳ میلادی، دیده از جهان فروبست. بیش از ۱۰ کتاب از آثار این نویسنده به فارسی ترجمه و در ایران منتشر شده‌اند.

زنجانپور، بازیگر و کارگردان تئاتر، علاوه بر بازی در سه نمایش از اونیل در سال‌های ۱۳۵۱، ۱۳۵۲ و ۱۳۵۹، در سال ۱۳۷۷ نیز نمایشنامه «گوریل پشمالو» را از این نویسنده در سالن اصلی تئاتر شهر تهران کارگردانی کرده است.

این کارگردان در ادامه تاکید کرد: ما می‌توانیم نمایشنامه‌های اونیل را به بهترین شکل در ایران اجرا کنیم. شاید اجرای نمایشنامه‌های کلاسیک افرادی چون شکسپیر، با توانایی‌های امروزی تئاتر ما غیر ممکن باشد، اما اجرای آثار اونیل غیر ممکن نیست، تنها بسیار طاقت‌فرسا و سنگین است.


وی با بيان اين كه ذات نمایشنامه‌های اونیل و همچنین نشان دادن معنا و مفهوم درونی آن، کار را برای کارگردان سخت می‌کند، افزود: من برای اجرای «گوریل پشمالو»، ۵۰ بازیگر در اختیار داشتم و بیش از ۴ ماه شبانه‌روز، تمرین کردیم. با این ‌حال شاید همه نمایشنامه را در اجرا منتقل نکرده باشیم.

کارگردان «گوریل پشمالو» با انتقاد از وضعیت ترجمه آثار اونیل در ایران، خاطرنشان كرد: تعداد ترجمه‌هایی که از آثار اونیل انجام شده اصلا مناسب نیست. ضمن اینکه این ترجمه‌ها از کیفیت لازم برخوردار نيستند، و یا صرفا ادبی‌اند و در آنها، جنبه‌های تئاتری آثار در نظر گرفته نشده ‌است. اثری که اونیل برای آن جایزه نوبل گرفت، سال‌ها پیش ترجمه شد و دیگر در بازار کتاب موجود نیست. سایر ترجمه‌هایی که از آثار این نویسنده صورت گرفته‌ نیز هنوز تجدید چاپ نشده‌اند.

زنجانپور افزود: جا دارد به آثار این نویسنده، هم در حوزه ترجمه و هم در حوزه تئاتر بیشتر توجه شود. در مورد تئاتر من به نوبه خود در سال ۱۳۷۷ شاهد استقبال از «گوریل پشمالو» بودم. بدون شک تماشاگری که به دیدن نمایشی از اونیل می‌آید، قصد تفریح ندارد و برای دیدن و درک کردن مفاهیم می‌آید. شایسته است تئاتر ما به اجرای چنین آثاری بیشتر توجه نشان دهد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط