به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از اکتوالیته-مارسل مورو، نویسنده پست‌مدرن بلژیکی‌تبار فرانسوی و صاحب بیش از شصت اثر ادبی دیروز در بیمارستانی در شهر بوبینی فرانسه و در اثر ویروس کرونا از دنیا رفت. او یک سال پایانی عمرش را در خانه سالمندان سپری می‌کرد و از بیماری آلزایمر رنج می‌برد.

روزنامه بلژیکی لوسوار که زمانی مارسل مورو در آن به عنوان ویراستار کار می‌کرد درباره او نوشت «مورو یکی از بزرگ‌ترین و در عین حال کم‌تر شناخته‌شده‌ترین نویسندگان بلژیکی زمان ما بود؛ بسیار کم شناخته‌شده.»

مورور در سال 1933 در بوسو بلژیک زاده شد. او کار خود را ابتدا به عنوان دستیار حسابدار در روزنامه Le Peuple آغاز کرد و در سال 1955 ویراستار روزنامه بلژیکی لو سوار شد و با فرانسوا موریاک و آلبر کامو مصاحبه‌هایی را انجام داد. او در سال‌های بعد نیز در روزنامه‌ها و مجله‌های دیگری نظیر فیگارو و پاریزین لیبره و مجله آلفا به عنوان ویراستار فعالیت می‌کرد.

مورو در سال 1963 اولین کتابش تحت عنوان «کوینتس» را نوشت که بلافاصله موفقیت زیادی را کسب کرد و مورد تحسین سیمون دوبوار نیز قرار گرفت. او سپس در سال‌ 1965 اثر «درفش کف»، سال  1966 «زمین آلوده از مردان» و در سال 1967 «آواز ناگهانی» را نوشت و بعد از آن بیش از 50 اثر دیگر با ارزش‌های ناهمسان منتشر کرد.

 او در سال 1968 همراه خانواده‌اش به پاریس مهاجرت کرد و در همان سال یک رمان نو مکاتبه‌ای با عنوان «نوشته‌هایی در ژرفای عشق» را منتشر کرد و سپس مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین اثرش با عنوان «جولیا و انحلال» را در سال 1971 روانه بازار کرد.

مورو در سال 2006 جایزه ادبی فرانسوی ژان آرپ را برای مجموعه آثارش دریافت کرد.

مارسل مورو در بین سفرهای متعددی که در طول زندگی‌اش به کشورهای مختلف از جمله چین، هند، نپال کانادا، مکزیک و امریکا داشت، به ایران هم سفر کرد.