شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۹ - ۰۹:۳۳
«صدسالگی یک فریاد» روایت تراژدی مشترک ارامنه و کُردها

«سایمه خاکپور» مترجم کُرد اهل ارومیه که به‌تازگی کتابی بر اساس زندگینامه هنرمند فقیدِ ارمنی «کاراپت خاچو» را به فارسی برگردانده، معتقد است که ترجمه ارتباطی مستحکم میان ملت‌هایی که با زبان و فرهنگ یکدیگر آشنایی ندارند، ایجاد می‌کند.

سایمه خاکپور، مترجم کرد در ارومیه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان‌غربی، از ترجمه و انتشار کتابی بر اساس زندگینامه هنرمند فقیدِ ارمنی «کاراپت خاچو» به قلم «صالح کوربری» به زبان فارسی خبر داد و گفت: کتاب «صد سالگی یک فریاد» زندگینامه هنرمند فقید ارمنی کاراپت خاچو است و تقریبا هرآنچه را که باید درباره تاریخ ثبت می‌شد و به نسل‌های بعدی انتقال می‌یافت، در خود گنجانده است.

وی افزود: «کاراپت خاچو» حالا دیگر جزئی از تاریخ شده است. او کسی است که قدرت آواره‌کنندگی و ویران کنندگی تاریخ را بهتر از هر کسی می‌داند. در کتاب «صد سالگی یک فریاد»، کاراپت خاچو سخن و ترانه‌هایی را که با سرگذشت انسانی رقم خورده‌اند، بازگو می‌کند.

خاکپور ادامه داد: در طول تاریخ، ارامنه و کُردها همواره در جوار هم می‌زیسته‌اند و پس از قتل‌عام بزرگ ارامنه، خانواده‌های بسیاری از کُردها به خانواده‌های آواره ارمنی کمک کردند و گاه فرزندان آنان را به فرزندی قبول می‌کردند تا از کشته‌شدنشان جلوگیری کنند. «کاراپت خاچو» نیز خودش یکی از ارمنی‌هایی بود که کُردها به کمک او شتافتند و او نیز تا آخر عمرش با صدای دلنشین خود ترانه‌های کُردی را در تاریخ این دو ملت ثبت کرد.

به گفته وی، این کتاب ده‌ها مورد قتل عام و آوارگی و تراژدی زندگی ارامنه و و کُردها را با تمام جزئیات در خود ثبت کرده است و بی‌شک کاراپت خاچو یکی از نامدارترین خوانندگانی است که با سیستم سَر یا به بیانی دیگر صدای (حافظه) ترانه‌سرایی کرده است.
 
خاکپور همچنین با اشاره به اینکه ترجمه ارتباطی مستحکم میان ملت‌هایی که با زبان و فرهنگ یکدیگر آشنایی ندارند ایجاد می‌کند، گفت: آشنایی مخاطبان یک زبان با آثار ادبی بزرگ در زبان‌های دیگر به واسطه ترجمه اتفاق می‌افتد. مطالعه این آثار معمولا از این حیث که به خواننده در مورد ادبیات و فرهنگ زبان مبدأ وسعت دید می‌بخشد، شیرین و لذت‌بخش است و البته تأثیر قلم مترجم و مهارت او در انتقال مفاهیم کتاب زبان مبدأ، کمتر از خالق اثر نیست. ترجمه ارتباطی مستحکم میان ملت‌هایی که با زبان و فرهنگ یکدیگر آشنایی ندارند ایجاد می‌کند و برای من معرفی زبان و ادبیات کُردی به هموطنان غیر کُرد زبانم در درجه اول اهمیت قرار دارد.

این مترجم در ادامه بخش کوتاهی از این کتاب را بازگو کرد:
95 سال است که به زبان کُردی آواز می‌خوانم. برای کُردها می‌خوانم. در سرزمین کُردها پدر و مادرم را به قتل رساندند. آنها را جلوی چشمان برادر و خواهرهایم به قتل رساندند. پس از آن هم در مراسم بزرگان عشیره‌های کُرد حضور داشتم و برای آنها سال‌های طولانی آواز خواندم. شیخ سعید برای کُردها قیام کرد. رُما رَش (دولت عثمانی) شیخ سعید و یارانش را به دار آویخت و نابودشان کرد، برادر من! برای همین هم درد و غصه‌های من زیاد شدند. در سن 25 سالگی، شبی به راه افتادم و به کردستان سوریه رفتم. در سوریه به دیدار کُردهای آنجا رفتم. در شهر قامشلو و حَسَکه ماندم. پسرم سِروپ در آنجا به دنیا آمد. در آنجا هم با کُردها رفیق شدم. با دنگبژهای آن منطقه دوست شدم. اکنون 56 سال است که به ایروان آمده‌ام. باز هم برای کُردها و به زبان کُردی می‌خوانم. من در ایروان هستم ولی روح و فکر و دلم آنجاست، رفیق! همانطور که می‌بینی هرچند زبان مادری من ارمنی است، ولی نمی‌توانم به درستی این زبان را حرف بزنم. من ارمنی هستم، ولی یاران و همراهان من کُرد هستند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها