به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) کتاب «آواره دره یمگان» نوشته محمدرضا توکل‌صابری که بهار سال جاری راهی کتاب‌فروشی‌ها شده است؛ بر پایه سرگرشت ناصرخسرو است. ناصرخسرو حکیم، فیلسوف، شاعر، ریاضیدان و جهانگرد ایرانی یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های ادبی، فلسفی و دینی ایران در قرن پنجم هجری است. وی در سن چهل و دو سالگی در اثر وریارویی مسیر زندگی‌اش به تمامی عوض شد و اورا که به شراب‌خواری و لذت‌جویی در دربار شاهان شهرت داشت دگرگون کرد و پای در سفر هفت ساله گذاشت.
 
این اثر روایت کاملی از سرگذشت این حکیم فرزانه است. محمدرضا توکل صابری درباره این اثر به خبرگزاری ایبنا می‌گوید؛ «اين رمانى است درباره ناصرخسرو قباديانى و من تلاش كردم چهره او را آن چنان كه از خواندن آثارش شناختم به خوانندگان كتاب معرفى كنم. به نظرم فرق اين رمان با رمان‌هاى ديگرى كه درباره ناصر خسرو نوشته شده، دو مولفه است؛ يكى عنصر خيال چون من صحنه‌هاى زيادى را بر اساس شخصيت ناصرخسرو خلق كرده‌ام. ديگر اينكه زبان مكالمات شخصيت‌ها مانند زمان خود ناصرخسرو است. به نظرم اين كار در نشان دادن شخصيت‌ها بسيار موثرتر است.» قالب اثر داستانی است و چون مبتنی بر حقایق زندگی ناصرخسرو است، نویسنده بر اساس منابعی که درباره ناصر خسرو قبادیانی نوشته شده بود خط داستانی خود را تنظیم کرده است. مولف با اشاره به مطالعه‌ای که خودش سال‌های متمادی از زندگینامه ناصرخسرو داشته است، ادامه می‌دهد: «من براى شناخت ناصرخسرو و رفتن سفر در پى پاى او از سال ١٣٧٩ شروع به مطالعه در مورد او و آثارش كردم. يعنى در بيست سال گذشته من هرآنچه را كه توانستم در مورد او به زبان فارسى و انگليسى خواندم و براى تصحيح سفرنامه او حتى به بعضى منابع عربى و فرانسه نيز رجوع كردم. بنابراين با او آشنايى بسيار نزديكى پيدا كردم، زيرا بيست سال به طور مداوم با او محشور بودم. فقط فرصت مى‌خواست با قلم بر كاغذ بگذارم و شروع به نوشتن كنم.»
 
در مقدمه آغازین کتاب آمده است؛ «این نبشته حدیث حیات آن پیر دره یمگان است. نه خُردحدیثی است این الا آن که به قلمی خرد به نوشته آمده است. این حدیث را آن غریب دره یمگان برای صاحب این قلم در شبی مهتابی و پاییزی سرد که خواب رویایی دوری بود که چشمان در انتطارش بود در همان دره بازگفت و چنین شد که داستان بر ضمیر من نقش بست.»
 
همانگونه که پیش‌تر نویسنده هم اشاره کرده بود؛ ادبیات زبانی داستان به گونه‌ای است که شاید بتوان گفت کتاب در زمان شخصیت اصلی که همان ناصرخسرو باشد نوشته شده است چراکه نویسنده تلاش کرده است در روایت داستان همان فضاسازی سال‌های زندگی ناصر خسرو را برای مخاطب یادآور شود. خودش می‌گوید: «نوشتن رمان بسيار آسان بود، چون همه صحنه‌ها در ذهنم پيشاپيش وجود داشت، زيرا بارها حضور او حس كرده بودم و با او مكالمات فراوان داشتم، اگرچه در دنياى خيال. بنابراين نوشتن رمان يک ماه و نه روز طول كشيد. پس از نوشتن رمان دوبار ديگر در آن تجديد نظر كردم كه هر بار كمتر از دوهفته طول كشيد و در اين بازخوانى‌ها بعضى صحنه‌ها و مكالمات را تغيير دادم، حذف كردم، و يا اضافه كردم.»
 
توکل‌صابری با اشاره به بهره‌گیری از دیگر منابع برای نگارش این اثر معتقد است؛ «براى نوشتن رمان به جز كتاب سفرنامه، از كتاب «جامع الحكمتين» و «گشايش و رهايش» نيز استفاده كردم. براى درک بهتر زبان زمانه او به بعضى كتاب‌هاى زمان او مانند «تاريخ بيهقى» نيز رجوع كردم.»
 
در بخش دیگری از کتاب می‌خوانیم: «قاهره شهر بزرگ و بی دیوار بود اما پنج دروازه در شمال، غرب و جنوب شهر داشت. علت بی دیوار بودن شهر این بود که خانه‌ها همه چند طبقه و دارای دیوار بودند. به علاوه آنکه خلیفه سپاه بزرگی در شهر داشت  و دشمن بزرگ مسلمانان که آن زمان رومیان بودند، جرات حمله به قاهره را نداشتند. وضع اقتصادی مردم هم بسیار خوب بود و در شهر فقیر خیلی کم بود. رسم شراب خوردن که در بسیاری از کشورهای اسلامی رایج بود در مصر ممنوع بود و حتی فقاع که نوعی ابجو بود مصرف نمی‌شد...»
 
کتاب «آواره دره یمگان» در 302 صفحه، به شمارگان 770 نسخه و به قیمت چهل هزار تومان از سوی انتشارات معین راهی کتابفروشی‌ها شد.