مجتبی ویسی، مترجم، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: اومبرتو اکو تا حدودی کار در حوزه رمان و رمان‌نویسی را از حوزه مطالعات نظری و فلسفی‌اش جدا می‌کرد. او این دید و شناخت را داشت که به درستی این تفکیک را انجام دهد.
 
وی ادامه داد: البته کسی که رمان‌های اکو را می‌خواند، به منبعی عظیم از معرفت گذشتگان و دانش پیشینیان دست پیدا می‌کند. منظورم مسائلی است که در روزگاران گذشته وجود داشته؛ داستان‌ها و حکایت‌هایی از سده‌های گذشته که می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد.
 
این مترجم اضافه کرد: حوزه تخصصی اکو ادبیات و فلسفه قرون وسطی بود. به همین دلیل در رمان‌هایش از اطلاعات حرفه‌ای خود بهره می‌برد. این ویژگی در رمان «به نام گل سرخ» نسبت به دیگر آثارش نمایان‌تر است.
 
مترجم کتاب «اعترافات یک رمان‌نویس جوان» توضیح داد: در رمان «به نام گل سرخ» یک نفر، مقطعی از تاریخ را روایت می‌کند اما معلوم و مشخص نیست که راست می‌گوید یا دروغ می‌بافد. البته وجه طنز کار، خواندن رمان را جذاب‌تر می‌کند. این ویژگی برای دانش بسیط اکو و شناختی است که به مقوله‌های مختلف داشت.
 
ویسی گفت: خواننده با مطالعه کتاب‌های اکو هم اطلاعات وسیعی به دست می‌‌آورد و هم داستان می‌خواند و لذت می‌برد. به عنوان مترجم آثار او، حین ترجمه کتابش بسیار از خواندن متن اصلی لذت بردم. این امر باعث می‌شد که در ترجمه کتاب بهتر بتوانم مباحث فلسفی را دریابم و به فارسی برگردانم.
 
وی افزود: اکو به عنوان یک فیلسوف این قدرت را داشت که مخاطب را با نثر زیبایش همراه کند. به گمانم جهان، یکی از شخصیت‌های محبوب خود را از دست داد. اکو محبوب بود. در نظرسنجی اخیر یکی از رسانه‌های خارجی او پس از نوام چامسکی دومین نویسنده محبوب دنیا به شمار می‌رفت. اکو به مسایل جهان آگاه بود و حتی در حوزه سیاست واکنش نشان می‌داد.
 
مجتبی ویسی، متولد کرمانشاه است. از وی تاکنون آثاری چون «مرگ یك ناتورالیست»، اشعاری از شیموس هینی، «هنر غرق شدن» سروده بیلی كالینز، «شاعری با یک پرنده آبی» اثری از چارلز بوكوفسكی، «ابداع مورل» نوشته آدولفو بیوئی كاسارس و «از دو كه حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم» اثر موراكامی ترجمه و منتشر شده است. تازه‌ترین اثر وی به نام «اعترافات یک رمان‌نویس جوان» اثر امبرتو اکو سال گذشته منتشر شد. 
 
اومبرتو اکو، فیلسوف، نشانه‌شناس و نویسنده ایتالیایی، دیشب 30 بهمن در سن 84 سالگی درگذشت.