انتشارات سورکمپ مجموعه متنهای «روبرتو ساویانو» نویسنده مافیاستیز مشهور ایتالیایی با عنوان «زیبایی و جهنم» را در 301 صفحه به بازار کتاب آلمان عرضه کرد.\
از زمان انتشار رمان پرفروش این نویسنده با عنوان «گومورا» در سال 2006، که در آن نویسنده زد و بندهای کامورا را رسوا کرده و به باد انتقاد گرفته بود، دیگر برای ساویانو یک زندگی روزمره وجود ندارد.این رمان که در سراسر اروپا موفقیتی فوقالعاده را تجربه کرد و ساویانو را نیز جایزه باران کرد، برخورد با مافیا را در ایتالیا به شکلی نو مورد بحث قرار داده است.از سوی دیگر این رمان عواقب دیگری نیز برای این نویسنده داشت: او به مرگ تهدید شد، در میان حفاظت پلیس قرار گرفت و ناچار شد پیوند های خود با گذشتهاش را بگسلد.
ساویانو در مقدمه چندین صفحه ای خود و نیزدر بخش نخست با عنوان «نامه ای به سرزمینم» به روایت افکار و احساسات خود پرداخته و از این جهت این 40 صفحه آغازین کتاب ، جذابترین بخش آن را تشکیل میدهد. به گفته این نویسنده ،وی در یک دوجین خانه متفاوت به نوشتن پرداخته و در هیچ یک بیشتر از چند ماه سکنی نداشته است. او اغلب باید شب ها در هتلها و یا سربازخانهها بیتوته کند و بدون محافظ خود اجازه ندارد قدمی بردارد.
او غمگین و افسرده شرحیات خود را بیان می کند.«من به این مسئله میاندیشم که دیگر هرگز نمی توانم جشن تولدم را آزادانه در زادگاهم جشن بگیرم و دیگر هرگز نمیتوانم زادگاهم را ببینم». با وجود این او جنگنده رفتار میکند. «اگر کسی امید داشته که من تحت بدترین شرایط زندگی کلام خود را پنهان خواهم کرد ، این فرد در اشتباه است.من باید بنویسم.من می خواهم و باید به نوشتن ادامه دهم.»
در کلام ساویانو تلخکامی و سرخوردگی آشکاری در نوسان است، به این خاطر که او در گذشته باهمه تحسین ها و تمجیدها ،انتقادهاي اهانتآمیز بسیاری را نيز تجربه کرده و در برابر عده قلیلی از مردم به خاطر دیدگاهی که علیه مافیا دارد، ایستادگی می کند. وی در این زمینه گفت: «من نمی توانم به راحتی باور کنم که تنها عده کمی از انسان های استثنایی در مقابل مافیا مقاوت میکنند.»
ساویانو در جای دیگری خطاب به هموطنان خود نوشته است : «آیا شما اطمینان دارید که کفایت میکند شبهای خود را به خوشگذرانی بگذرانید، بخندید، دعوا کنید، از بوی تعفن زباله سوزی اذیت شوید و اندکی به اختلاط بپردازید؟»
از سوی دیگر انسان های زیادی به دلیل ترس از مقاومت خودداری میکنند که ساویانو آشکارا درک اندکی از این مسئله دارد.از اینرو او نوشته است: «ترس. بزرگترین دلیل و مدرک دال بر غیبت از محل وقوع جرم در زمان وقوع جرم. به همین دلیل است که همه احساس میکنند که به نام ترس باید از خانواده، دوستان، زندگی خوب و حق غیر قابل انکار خود حفاظت کنند.یک چنین زندگی درب و داغانی امکانپذیر نیست.»
به گفته «ساویانو» نترسیدن کار دشواری نیست. کافی است به آن عمل کنی اگر چه این اقدام به تنهایی کفایت نمیکند. همچنین نومیدی بدترین چیز بود.به نظر نمیرسد که پذیرش، شرایط را تغییر دهد.وی با تاکید بر داشتن ترس و در عین حال نترسیدن برای زندگی اش ، تاکید کرد: من ترس بسیار زیادی داشته و دارم ولی هرگز از مردن نترسیدم.»
متن های موجود در کتاب «زیبایی و جهنم» پیش از این به طور عمده در نشریات ایتالیایی منتشر شده اند.بسیاری از این مقالات در مورد انسانهایی است که در برابر چیزی یا کسی مقاوت کرده اند.از «آنا پولیتکوفسکایا» روزنامه نگار به قتل رسیده روسی گرفته تا «لیونل مسی» فوتبالیت آرژانتینی که در مقابل مشکل رشد ستارگان جهانی ایستادگی کرده است.
در دیگر مقالات، «ساویانو» به عنوان مثال به زد و بندهای مافیا در شهر «لاکوئیلا» که توسط زلزله ویران شد و همچنین برداشت هایش از جشنواره فیلم کن پرداخته است.
نظر شما