دوشنبه ۳ آذر ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۸
داستان‌هایی بر اساس عکسِ عکاسان جهان

یوریک کریم‌مسیحی در کتاب جدیدش «دومین اول شخص مفرد» بر عکس‌های دیگر عکاسان از سرتا سر دنیا داستان‌هایی کوتاه با زبانی عامیانه نوشته است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ترکیب متن و عکس یا نقد عکس چند دهه سابقه دارد و در جهان عکاسی و جستارنویسی تبدیل به گونه‌ای از نوشتار شده است. در ایران هم چند سالی است که این شیوه نوشتار دارد به چشم می‌خورد. عکاسان، عکس‌های خود با موضوعات متفاوت را در کتابی منتشر می‌کنند و گاهی چیزهایی بر عکس‌ها می‌نویسند؛ یا دلیل ثبت آن عکس را ذکر می‌کنند یا تاریخ و زمان برداشتن  آن‌ها را می‌آورند.
 
یوریک کریم‌مسیحی اما کاری خلاقانه کرده و بر عکس‌های دیگر عکاسان از سرتا سر دنیا داستان‌هایی نوشته است؛ داستان‌هایی کوتاه که هرکدام روایت کریم‌مسیحی از آن عکس‌ها را در بر دارد. او در کتاب «دومین اول شخص مفرد» که به تازگی منتشر شده است با زبانی محاوره و عامیانه روایت‌هایی ساده و ایرانی را بر اساس عکس‌های عکاسان مختلف جهان نوشته است که در پایان هر کدام از این داستان‌ها نیز با یک نوع غافلگیری مواجه می‌شویم.
 

این نویسنده در کتاب جدید خود از عکس‌های خبری، عکس فیلم‌ها و عکس اشخاص نیز استفاده کرده است، برای نمونه عکسی از فیلم «خانه سیاه است» فروغ فرخزاد، صحنه‌ای از «فهرست شیندلر» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، «مارنی» اثر آلفرد هیچکاک یا «آناکارنینا در گذران زندگی» به کارگردانی ژان لوک گدار را آورده است و روایتی بر آن‌ها نوشته ست. همچنین عکسی از صحنه وقوع جرم، پناهجویان در مرز صربستان و کرواسی نیز در میان عکس‌ها دیده می‌شود.
 
«دومین اول شخص مفرد» 110 عکس و 101 قصه به قلم کریم مسیحی را در برمی‌گیرد که در ادامه کتاب «اول شخص مفرد» محسوب می‌شود؛ البته خواندن دومی منوط به خواندن اولی نیست و هر کدام مستقل از دیگری است.

نویسنده در پایان این اثر نیز تمام 110 عکس را به همراه نام عکاسشان آورده است؛ هر عکس را نیز می‌توان در ابتدای داستانی که بر اساس آن نوشته شده است دید. 
 

اثر میکل آنجلو دوراتسو، جاوه، اندونزی.
 
در بخشی از این کتاب و در داستان «گرد و خاک بابایِ من» می‌خوانیم:
«اما نه که مرغداری دیواری به چه بلندی داست و  در و پیکرش سرجاش بود، نمی‌شد بزنن در را بشکنند و برن تو. این می‌شد دزدی. این بود که همه‌اش از دیوار بلندش می‌پریدند و کارها را می‌کردند و حالا هم که زمین آماده شده بود وخودشان می‌رفتند توش بازی می‌کردند ما را راه نمی‌دادند و می‌گفتند بالا رفتن از دیوار و از آن طرف پایین آمدن برای ما خطرناکه. چه حرف‌ها!» (صفحه 132)

 مسیحی پیش از این اثر، کتاب عکس‌هایی را منتشر کرده بود که بیشتر عکس نوشت بودند یا جستارهایی درباره هر عکس را در بر می‌گرفتند اما در این اثر جدید، از زاویه دید اول شخص مفرد داستان‌هایی کوتاه بر هر عکس نوشته است.

یوریک کریم مسیحی در کنار عکاسی، در حوزه داستان‌نويسی، نمایشنامه‌نویسی و طراحی گرافیک نیز فعالیت می‌کند و پژوهشگرِ عکاسی، منتقد تئاتر، سینما، ادبیات وعکاسی است. یوریک کریم مسیحی علاوه بر نگارش مجموعه داستان «طبقه هم کف»، «رويا، خاطره، شادی و ديگران»، «جاده» و «بزرگراه بزرگ» کتاب عکس‌هایی نیز منتشر کرده است که از جمله آن می‌توان به «شب سپيده مي‌زند 46 عکسِ فيلم، 46 جستار»، «شب سپيده مي‌زند،36 عکسِ فيلم، 36 جستار»، «در جهت عکس 39 عکس، 39 جستار»، «شب سپيده مي‌زند، باري ديگر 55 عکسِ فيلم، 48 جستار»، «اول شخص مفرد 99 عکس/ 99 قصه»، «عکس و ديدنِ‌ عکس، عکس به ما چه مي‌دهد، ما از عکس چه مي‌گيريم» و «نگاهم کن! خیالم کن! 49 عکس، 49 جستار» اشاره کرد.
 

نشر نو کتاب «دومین اول شخص مفرد؛ عکس با من چه گفت، من با عکس چه گفتم 110 عکس/ 101 قصه» اثر یوریک کریم‌مسیحی را با شمارگان 1100 نسخه، 232 صفحه و با قیمت 92000 تومان منتشر کرده است.
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها