به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در خراسان رضوی، حمید رحمانیان، فیلم‌ساز، انیماتور و گرافیست ساکن آمریکا است که با استفاده از تکنولوژی بصری مدرن تلاش کرده تا فرهنگ غنی ایرانیان را در خارج از کشور به نمایش بگذارد. یکی از کارهای برجسته او مرتبط با تصویرگری و نگارگری‌های متفاوت برای معرفی شاهنامه است؛ به‌طوری‌که وی را خالق شاهنامه مصور نیز می‌شناسند. انجمن فرهنگ و ادب فارسی دانشگاه فردوسی مشهد در نشستی مجازی پیرامون این اثر، با او به گفت‌وگو نشست که ماحصل آن در زیر از نظر مخاطبان می‌گذرد.

رحمانیان در این نشست با بیان اینکه در 12 سال اخیر به دنبال نشان دادن فرهنگ ایرانیان در خارج از کشور بوده است، اظهار کرد: متاسفانه در خارج از کشور تبلیغات سوء و نُت‌های منفی در ارتباط با کشور ما نواخته می‌شود در همین راستا تصمیم گرفتم برای با استفاده از هنر تصویرگری، تاریخ و ادبیات غنی کشورمان را به مردمان سایر کشورها نشان دهم.
 

 

خالق شاهنامه مصور ادامه داد: بهترین راه برای این کار استفاده از هنر نگارگری که قدمتی 600 ساله دارد، بود و مضمون را نیز شاهنامه، انتخاب کردم چون به نظر خودم کشش لازم را برای جذب مخاطب داشت. ابتدا کارم را با کتاب‌های برجسته آغاز و سپس از طریق ساخت عروسک، داستان‌های نمایشی و ... ادامه دادم و تمام تلاشم مبنی بر این بود تا هیچ‌گاه در یک کار محدود نشوم و با نُت‌های متفاوتی که می‌نوازم، مردم را بیشتر جذب کنم.

رحمانیان با بیان اینکه بسیاری از کشورها آشنایی با ادبیات غنی ایران ندارند، افزود: چون در موزه‌ها نیز خبری از این موضوع نیست، پس با تصویرسازی و نگارگری و ارائه کارهایی جدید علاوه بر اینکه این لذت را برای تماشاچی در عرصه تئاتر و موسیقی و ... به ارمغان آوردم و با کتاب باعث شدم تا این نگارگری را با خود به منازل برده و بتوانند لذت آن را ببرند.
 

وی با اشاره به اینکه زمانی که نگارگری شاهنامه را آغاز کرده، تحقیقات متعددی انجام داده است، عنوان کرد: این کار، بسیار زمانبر بود و برای هر صفحه از کتاب اول خود از 17 تا 122 کتاب مرتبط با موضوع شاهنامه بهره بردم و یک صفحه از این کتاب شاید بالغ بر 200 ساعت کار زمان برده است.

خالق شاهنامه مصور یادآور شد: چون هدفم ارائه جلوه‌های متفاوت و تشویق مخاطب به دنبال کردن صفحات بعدی کتاب بود، هرچه جلوتر می‌رفتم تعداد منابع کمتر و کار سخت‌تر می‌شد از طرفی می‌خواستم تفاوت به این شکل احساس شود که من خالق اثر نباشم و نگاهم غالب نباشد، بلکه مردم کار را ببینند و با فرهنگ و قصه و سبک فرهنگ نگارگری آشنا شوند.

رحمانیان ادامه داد: کتاب شاهنامه صوتی به‌زبان انگلیسی و با 61 صدا یکی دیگر از آثار من برای نشان دادن شاهنامه به شکلی متفاوت بود؛ کاری بسیار جذاب که با موسیقی و به شکلی تئاتر رادیویی در 12 ساعت ارائه شده تا مردم راحت‌تر ارتباط برقرار کنند.

وی در ارتباط با همکاری خود با استاد کلهر نوازنده ایرانی نیز گفت: زمانی که به من پیشنهاد شد تصویرسازی برای داستان سیاوش انجام دهم، با وجودی که از نت موسیقی و ... اطلاعی نداشتم، این پیشنهاد را پذیرفتم و با نورپردازی متفاوت این داستان را در سالن به شکل کنسرت و موسیقی با تصویرسازی اجرا کردیم.
 

خالق مصور شاهنامه با بیان اینکه بیشتر افرادی که در نمایش‌ها حضور پیدا می‌کنند، غیرایرانی هستند و این برای من جای تعجب دارد، گفت: در نمایش‌های مختلفی که داشتم، فیدبک‌های بسیار خوبی گرفتم؛ به عنوان مثال کودک 10 ساله‌ای که همراه پدرش برای دیدن نمایش آمده بود، در پایان به پدرش گفته بود کاش من یک ایرانی بودم! یا پیرمردی که در سالن بود، به من گفت خوشحالم که قبل از مرگم با شاهنامه آشنا شدم!

رحمانیان که در کشورهای مختلف نمایش اجرا کرده است، عنوان کرد: مخاطبان خود را دارای رده سنی خاصی نمی‌دانم چون نمی‌خواستم کارم فقط برای دانشگاهیان باشد و عامه مردم بتوانند از طریق این آثار با شاهنامه ارتباط برقرار کنند.