به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، چهارمین دوره کارگاه تخصصی ایران‌شناسی با تمرکز بر «میراث فرهنگی و هنری ایران در فضای پژوهشی کشورهای آلمانی‌زبان» هم‌اکنون در خانه ایران در برلین در حال برگزاری است. در این دوره از کارگاه مطالعات ایران‌شناسی، اساتید و پژوهشگرانی از دانشگاه‌های کشورهای آلمان، اتریش و سوییس از جمله دانشگاه‏‌های گئورگ آگوست گوتینگن، لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ، بامبرگ، توبینگن و موسسه فرهنگی حافظ و نیز انجمن خطاطان ایرانی در برلین شرکت کرده‌اند.

عناصر ایرانی در دین مسیحیت
توماس اوگر در این کارگاه، مقاله‌ای با عنوان «اسطوره‌های ایرانی کهن در مسیحیت» ارائه کرد. او در بخشی از سخنان خود گفت: فرضیه‌هایی که در مورد پیشینه اسطوره‌های ایران مطرح می‌شود؛ نخست کریسمس، تولد سالانه (یلدا) از مهر، عشق و رحمت. این ویژگی‌ها زمانی که فرقه میترا به تدریج نفوذ خود در امپراطوری روم را از دست داد، منتقل شدند. دوم مبانی اصولی زرتشت «گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک» توسعه خود در مسیح را در سه گانگی خدا پیدا می‌کند: خدا پدر (متفکر)، پسر خدا (گفتار) و روح الله خدا (کردار یا عمل پسر جوان پس از عروج روح مقدس در زمان فینگستن (پنجاهه).

 وی افزود: سوم جام جمشید یا جام جم است که به شکل کریستالی که جهان در آن دیده می‌شود، معجزات را نشان می‌دهد و جایگاه ابدی آن در زندگی را ضمانت می‌کند: الگویی برای جام مقدس. این افسانه در قرن چهارم توسط خطار مانی یا آریایی‌ها (در دوران آتیلا پادشاه هون) به فرانسه منتقل شد و نزد سلت‌های محلی جای گرفت و سپس با روایت‌های مسیحی در مورد جام جوزف آریماتا ترکیب شد.

مبارزه با برده‌داری در ایران
از دیگر سخنرانان این کارگاه پروفسور هایدی والشر بود که در موضوع «بررسی فرهنگ سیاسی و اجتماعی مقابله با برده داری در ایران قرن 19 میلادی» صحبت کرد.

 وی در بخشی از ارائه خود گفت: این سخنرانی به بسط و گسترش مفهوم فرهنگ در روابط اجتماعی و سیاسی پرداخته و از یک سو موضوع فرهنگ سیاسی و از سوی دیگر فرهنگ تاریخ نگاری را به تصویر می‌کشد. در این میان نگاهی انتقادی بر منابع منسوخ خواندن برده داری در ایران در قرون 19 و 20 میلادی و روند آرام تجارت برده داری و بررسی تاریخی آن انداخته خواهد شد.

وی افزود: سیاست‌های انگلیس زمینه مبارزه با برده‌داری در اواخر قرن 18 سبب شد مسئله تجارت برده‌داری و سیاست های مربوط به آن، به یک مسئله مهم در سطح بین الملل تبدیل شود. مداخله انگلیس در تجارت برده داری در ایران، نتیجه افزایش منافع انگلیس در خلیج فارس به شمار می‌رود. پایان تجارت برده داری بدون همکاری ایران ممکن نبود. در پی تلاش‌های دیپلماتیک تهاجمی انگلیس سرانجام در سال 1847 سلطان عبدالمجید عثمانی ممنوعیت تجارت برده از طریق خلیج فارس را صادر کرد.
این گزارش بر اساس اطلاعات آنلاین رایزنی فرهنگی ایران در آلمان تنظیم شده است.