شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۰
اغلب سفرنامه‌های معاصر کسالت‌بارند/ جامعه استتوس‌خوان حوصله مطالعه مفصل ندارد

منصور ضابطیان در نشست معرفی کتاب «برگ اضافی» گفت: در حال حاضر سفرنامه‌ معاصر خوبي براي خواندن نداريم و بيشتر آنها كسالت‌بار هستند؛ تصور مي‌كنم اگر سفرنامه‌هايي با رعايت زبان و نگارش مناسب نوشته شود، رغبت به خواندن اين نوع نوشتار بيشتر مي‌شود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست معرفی کتاب «برگ اضافی» با حضور منصور ضابطیان، نویسنده کتاب، نیما سلیمی، مدیر نشر مثلث و جمعی از علاقه‌مندان به کتابخوانی عصر دیروز 22 خردادماه در شهر کتاب مرکزی برگزار شد.
 
منصور ضابطيان در ابتدای این مراسم گفت: «برگ اضافی»، کتاب سوم از مجموعه‌ «مارک دو پولو» و «مارکو پلو» است که این هم ادامه‌ مجموعه‌ای از یادداشت‌های پراکنده و خاطرات من، از سفرهایی است که به کشورهای مختلف داشته‌ام و مجموعه‌ای از 33 یادداشت مختلف است که با عکس و گرافیک‌های مربوط به آن در حدود 160 صفحه از انتشارات مثلث کار شده است.
 
این نویسنده در ادامه به چگونگی نامگذاری كتاب‌هايش اشاره کرد و گفت: برخلاف آنچه به نظر مي‌رسد، آدم شكمويي هستم و غذا خوردن را دوست دارم. به علاوه، بخشي از تجربه سفر، با غذا خوردن همراه است و مارك و پلو و برگ اضافي، هر دو، كنايه‌اي هم به سفر رفتن دارد و هم به غذا. برگ در كتاب برگ اضافي، هم به غذاي محبوب ايراني‌ها اشاره دارد و هم به برگه كاغذ و نوشتن سفرنامه.
 
اين نويسنده در بخش ديگري از سخنانش گفت: ما معمولاً سراغ چيزهايي مي‌رويم كه نداريم‌شان و از آنجا كه به دلايل مختلف اقتصادي و اجتماعي، مردم شادي نيستيم، مي‌خواستم در سفرنامه‌هايي كه مي‌نويسم نشان دهم كه شاد بودن كار خيلي سختي نيست و بايد به دنبال بهانه‌هايي براي شادي باشيم.
 
سفر براي ما ايراني‌ها يك كالاي تجملاتي است
 ضابطيان همچنین در پاسخ به اين سوال كه سفر رفتن سخت است يا نه، گفت: ما بايد بپذيريم كه سفر يك ضرورت است و اين، ربطي به داخل يا خارج از كشور ندارد بلكه منظور، مفهوم سفر است. متاسفانه ما در ايران به اين موضوع به عنوان يك كالاي تجملاتي نگاه مي‌كنيم و بر اين باوريم كه وقتي همه چيزمان آماده بود و هيچ مشكلي مالي‌اي نداشتيم، بعد مي‌توانيم سفر كنيم در حالي كه در ديگر كشورهاي دنيا اين‌طور نيست و هر جواني با يك كوله پشتي به مسافرت مي‌رود. بنابراين مهم اين است كه همه ما با هر ديدگاه و وضعيت مالي‌اي كه داريم، سفر كنيم.
 
وي ادامه داد: بخشي از ترس ما براي سفر رفتن به جبر جغرافيايي برمي‌گردد و بخش ديگر ترس‌مان، به دليل اين است كه شناخت درستي از آدم‌ها نداريم و فكر مي‌كنيم كه پاي‌مان را كه از ايران بيرون بگذاريم، جيب‌مان را مي‌زنند يا آزارمان مي‌دهند، در حالي كه اين‌طور نيست و يكي از اهداف من از نوشتن كتاب‌هايم اين بوده كه اين ترس‌ها را از مردم دور كنم تا همه از پيله‌اي كه به دور خود تنيده‌ايم، جدا شويم.
 
سفرنامه‌ معاصر خوب نداريم
اين نويسنده درباره سفرنامه خواندن و نوشتن نيز گفت: هيچ وقت سفرنامه‌هاي معروفي مثل سفرنامه ناصرخسرو يا سفرنامه‌هاي مستشرقين را به طور كامل مطالعه نكرده‌ام. به علاوه سفرنامه‌هاي معاصر خوبي هم براي خواندن نداريم و بيشتر آنها كسالت‌بار هستند اما تصور مي‌كنم اگر سفرنامه‌هايي با رعايت زبان و نگارش مناسب نوشته شود، رغبت به خواندن اين نوع نوشتار بيشتر مي‌شود. تجربه چاپ و انتشار كتاب‌هاي مارك و پلو، مارك و دوپلو و برگ اضافي هم اين موضوع را تاييد مي‌كند.
 
وي افزود: حتي اگر كتاب برگ اضافي را مطالعه كنيد، متوجه مي‌شويد كه ريتم اين كتاب تندتر شده است چون احساس كردم جامعه استتوس‌خوان امروز حوصله خواندن يك بخش 20 صفحه‌اي را درباره يك كشور ندارد.
 
مردم مهربان و مردم عصبانی
ضابطيان درباره رفتار با توريست‌ها در ايران و ساير كشورهاي دنيا نيز اظهار کرد: واقعيت اين است كه مردم اغلب کشورها خيلي مهربان‌ و ميهمان‌نواز هستند. درحقيقت من تنها در سه كشور از ميان كشورهايي كه به آنها سفر كرده‌ام، ديده‌ام كه مردم‌شان عصباني‌اند و به توريست‌ها كمك نمي‌كنند.
 
در ادامه این نشست نیما سليمي، ناشر این کتاب نيز درباره سفر رفتن گفت: نكته جالب توجه درباره سفر رفتن اين است كه ما براي انجام خيلي از كارها به دنبال يك همراه خوب مي‌گرديم و اگر اين همراه را پيدا نكنيم، از انجام آن كار منصرف مي‌شويم در حالي كه تجربه تنهايي انجام دادن برخي از كارها جذاب است و به آدم احساس اقتدار مي‌دهد!
 
در پايان اين مراسم ضابطيان، بخش‌هايي از تازه‌ترين كتابش را براي حضار روخواني و سپس كتاب‌هايش را براي علاقه‌مندان امضا كرد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها