به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) نشست نقد و بررسی آثار هوشنگ مرادی کرمانی، چهارشنبه دوازدهم شهریور ماه  با حضور دکتر محمد جعفری قنواتی، نویسنده وپژوهشگرارشد حوزه فرهنگ و ادبیات عامیانه، دکتر مجید پویان، نویسنده و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد، دکتر محمد مختارپور، نویسنده، پژوهشگر و روانشناس، کریم فیضی، نویسنده، روزنامه نگار و پژوهشگر و جعفر ابراهیمی (شاهد)، نویسنده و پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان در سالن کنفرانس خبرگزاری کتاب ایران برگزار شد. 

دکتر مجید پویان، از سخنرانان این نشست با بیان این‌که در چند سال گذشته رویکرد فضای دانشگاهی به تحلیل آثار مرادی به صورت فزاینده‌ای افزایش یافته است، گفت: شاید این موضوع به این دلیل باشد که هر ساله مخاطبان بیشتری به آثار مرادی کرمانی علاقه‌مند می‌شوند ، همچنین همراهی و استقبال وی از منتقدان سبب شده که تمایل دانشجویان به تحلیل آثارش بیشتر شود.

مدرس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد گفت: من شخصاً در مورد آثار مرادی کرمانی سه پایان‌نامه را مطالعه کرده‌ام که دو مورد از آن مربوط به جامعه‌شناختی آثار وی بوده است. عمده‌ترین رویکردی که در پایان‌نامه‌هایی که درباره آثار وی کار شده، در حوزه نقد محتواگرایانه  است زیرا این نوع نقد بر عکس تحلیل های صورت گرایانه برای دانشجویان آسان تر است.

تکرار در انتخاب موضوعات
وی افزود: همچنین نقد جامعه‌شناختی، نقد روان‌شناختی و بررسی نقش‌های زبان در آثار مرادی کرمانی از موضوعاتی است که در پایان‌نامه‌های دانشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است.

پویان عنوان کرد: در مجموع 30 پایان‌نامه‌ای که مورد بررسی قرار داده‌ام، نخستین موردی که جلب توجه می‌کند، تکرار در انتخاب موضوعات است و دانشجویان به صورت مکرر به یک سری از مباحث پرداخته‌‌اند. به عنوان مثال بحث طنز در آثار مرادی کرمانی از مواردی است که تا به‌حال در چندین مقاله و پایان‌نامه به آن پرداخته شده است. البته در بررسی مقوله طنز در آثار وی فقط به شگردها و تکنیک‌های آفرینش طنز پرداخته شده است، در حالی که می‌توان به کارکردهای مختلف طنز در آثار مرادی کرمانی و رویکردهای دیگر نیز پرداخت.

وی افزود: تکرار در موضوع و پرداختن به بحث‌های مثل هم در آثار مرادی کرمانی در پایان‌نامه‌ها به صورت تقلیدی شیوع و گسترش پیدا کرده است که می‌تواند آفت‌زا باشد. همچنین زمانی که بعضی پایان‌نامه‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم، می‌بینیم که در برخی موارد، دانشجویان رویکردشان را در پایان‌نامه‌ها مشخص نکرده‌اند و با یک رویکرد کلی به عنوان مثال «بررسی آثار مرادی کرمانی» به تهیه پایان‌نامه پرداخته‌اند که این رویکرد کلی علاوه بر این‌که آسیب‌زاست و رویکرد اصلی تحقیق و پژوهش مشخص نیست، سبب می‌شود راه را هم بر بقیه محققان و دانشجویان ببندد؛ معمولا کمیت‌گرایی در حوزه پایان‌نامه‌ها موجب می‌شود که اشکالاتی این‌چنینی به وجود آید.

پویان عنوان کرد: باید توجه داشت که در حوزه نقد جامعه‌شناسی شیوه‌های متفاوتی وجود دارد و نمی‌توان شخصیت کودکان موجود در آثار مرادی کرمانی را که به نوعی دارای عقده حقارت، خودکم‌بینی و دغدغه‌های این چنینی هستند نادیده گرفت و بررسی و نقد نکرد.

وی افزود: گاهی در پایان‌نامه‌ها هیچ رگه انتقادی نمی‌بینیم و همه تعریف می‌کنند در حالی که می‌توان پرسش‌های بسیاری را در مورد آثار مرادی کرمانی و شخصیت‌پردازی‌هایی که در آثارش انجام داده است مطرح کرد و آنها را مورد نقد و بررسی قرار داد اما متاسفانه فضای دانشگاه منفعل است و رویکرد منتقدانه وجود ندارد و دانشجویان نقدپردازی نمی‌کنند.

این نویسنده و پژوهشگر یادآور شد: رویکردهای استفاده شده در پایان‌نامه‌ها مشخص نیست؛ مثلا وقتی طنز را در آثار مرادی کرمانی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم رویکرد طنز در آثار مختلف متفاوت است. گاهی طنز تراژیک است و گاهی رویکرد دیگری دارد.

اظهار نظر چهره های دیگر حاضر در این نشست را می توانید اینــــــــجا  و اینــــــــجا و اینــــــــجا بخوانید.