به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، سید قاسم یاحسینی درباره ورود ادبیات دفاع مقدس به كتابهای درسی گفت: به باور من به دلیل اشباع فضای فكری – تبلیغاتی از جنگ تحمیلی، نوعی دلزدگی در جوانان نسبت به سالهای دفاع مقدس ایجاد شده كه شاید عامل اصلی آن كثرت و وفور بیاندازه برنامههای تبلیغاتی از كانالهای مختلف ملی و محلی است.
نویسنده كتاب «پنهان زیر باران» با بیان اینكه در بسیاری از موارد، آنچه وفور پیدا میكند بیارزش میشود اظهار کرد: باید بسیار درباره ارائه ارزشهای دفاع مقدس به نسل جوان دقت كنیم. اگر بدون كار كارشناسی صرفاً بخواهیم انبوهی از اطلاعات را به آنها بدهیم، موجب میشویم كه آنها نسبت به این موضوعات اشباع شوند و دیگر كنجكاوی نداشته باشند كه خودشان بخواهند به سراغ این موضوعها بروند.
وی ادامه داد: با توجه به این موضوع، باید دقت كنیم كه اگر مفاهیم دفاع مقدس را به صورت ناجذاب و صرفاً هیجانی وارد كتابهای درسی كنیم و برای آن نمره هم در نظر گرفته شود، ممكن است تاثیر معكوسی به جا بگذارد.
یاحسینی همچنین تاكید كرد: اگر رویكرد نو و مدرنی برای واردكردن ادبیات پایداری به كتابهای درسی به كار بگیریم میتواند قابل دفاع باشد اما ادبیات تبلیغی فایدهای نخواهد داشت و اثربخش نیست.
این نویسنده گفت: هر سنی نیازهای خاص خودش را دارد و باید با توجه به نیازهای گروه هدف و كسانی كه مخاطب هستند، مطالب به صورت تخصصی آماده شود بنابراین تاكید میكنم كه باید درباره مقوله مهم و ارزشمندی مانند انعكاس دفاع مقدس در كتابهای درسی، بسیار دقت شود و از روی هیجان این اتفاق نیفتد.
براساس این گزارش، حمیدرضا شكارسری، شاعر و منتقد ادبی نیز، با اشاره به فاصله زمانی كه از سال های درخشان و باشكوه دفاع مقدس گرفتهایم، اظهار كرد: خواه ناخواه با گذشت این زمان از جنگ تحمیلی، خلق آثار ادبی درباره این حادثه عظیم، از سال های اولیه آن متفاوت می شود.
وی عنوان كرد: هرچند همیشه آثار بزرگ درباره حوادث عظیمی مانند جنگها، نهضتها و انقلابها سالها بعد از آن رخداد پدید آمدهاند اما باید بپذیریم كسانی كه درك زیستی از این واقعه را داشتهاند بهتر توانستهاند آن را در قالب اثری هنری به ظهور برسانند.
شكارسری با تاكید بر این كه سفر به مناطق جنگی میتواند برای هنرمندان آن سالها را زنده كند، گفت: سفرهای شاعران و نویسندگان به مناطق جنگزده میتواند به خلق آثار ادبی منجر شود اما نكته اینجاست كه این سفرها تنها میتوانند به تحریك احساسات منجر شوند و با گذشت سه دهه از دوران دفاع مقدس نیاز به آثار صرفاً احساسی و عاطفی نداریم.
این شاعر افزود: اگر این سفرها برای هنرمندان با اندیشه و اطلاعات و علم به رخدادهای آن دوران همراه شود، میتواند بیشتر مفید باشد. شاعران و نویسندگانی كه به مناطق جنگی سفر میكنند باید به لحاظ علمی و دانش حمایت شوند و بنابراین بعد از این سفرها نیاز است كه به منابع مختلف و اسناد آن سال ها دسترسی داشته باشند.
وی تاکید کرد: باید از آثار حسی و عاطفی در زمینه دفاع مقدس فاصله گرفت؛ چرا كه مخاطب امروز نیازی به عواطف سالهای اولیه دفاع مقدس ندارد و در آن موقعیت زمانی هم نیست. اگر هم نیاز به چنین فضاهایی باشد، ارگانها و فضاهای دیگر فرهنگی و دینی آن را انجام میدهند. شعر و هنر سطحش از این كه خود را به عواطف و احساسات تقلیل بدهد، بالاتر است و هنرمندان باید خود را به مراتب معرفتی، فكری و اندیشه مجهز كنند و به همین خاطرات بسنده نكنند.
موضوع ورود ادبیات دفاع مقدس به کتابهای درسی فعالان این حوزه ادبی را به اظهار نظر واداشته است. سید قاسم یاحسینی معتقد است: برای اثرگذاری مقوله مهم، ارزشمند و حساسی مانند دفاع مقدس باید دقت كنیم كه چگونه آن را به جوانان ارائه میكنیم. در این حال حمیدرضا شكارسری، تاکید میکند: باید از آثار حسی و عاطفی در زمینه دفاع مقدس فاصله گرفت.
نظر شما