پنجشنبه ۲ آبان ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۹
خواستم کتابی شیرین بنویسم

پری زنگنه، نویسنده و خواننده موسیقی ایرانی در نشست نقد کتابش با نام «آن سوی تاریکی» با بیان این‌که تجربیات چهل و اندی ساله‌اش از دنیای نابینایان او را وادار به نوشتن کرده، گفت: بر خود واجب می‌دانستم که بنویسم زیرا است افسوس می‌خوردم از این‌که تجربیات خود را در اختیار دیگران قرار ندهم. در این کتاب روی صحبتم با جامعه است. مساله نابینایی معمولا جامعه را مغموم می‌کند اما من سعی کردم این کتاب را شیرین بنویسم تا میل به خواندن آن بیشتر شود.-

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «آن سوی تاریکی» نوشته پری زنگنه روز گذشته، چهارشنبه، یکم آبان، با حضور نویسنده کتاب، سیدمهدی صادقی‌نژاد و علی دهباشی، پژوهشگر و سردبیر مجله بخارا در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد. 

در ابتدای این نشست دهباشی، نویسنده گفت: هر چند از انتشار این کتاب مدت‌ها گذشته است، اما به رونمایی‌های متعدد و مختلفی نیاز دارد و امیدواریم روزی این کتاب به زبان انگلیسی و سایر زبان‌ها ترجمه و منتشر شود تا جهان غیرفارسی زبانان نیز بتوانند از آن استفاده لازم را ببرند. 

وی در ادامه گفت: این کتاب نخستین متن منسجمی ا‌ست که به زبان فارسی و در حوزه شخصیت خانم زنگنه و زندگی‌شان منتشر شده که این مطلب برای بسیاری حایز اهمیت است. از سوی دیگر زندگی ایشان سرشار از فراز و نشیب و پر از افتخارات مختلف در زمینه‌های مختلف که موجب تفاوت‌هایی می‌شود که جامعه نیز در دهه‌های گذشته با آن‌ها آشنا بوده‌اند. 

سردبیر مجله بخارا اظهار کرد: این کتاب حاصل چندین سال فعالیت پری زنگنه است. من در جریان روند کار ایشان در این کتاب‌ها و کتاب‌های دیگرشان بوده‌ام و می‌دانم که ایشان با چه دقتی کار می‌کنند. خوشبختانه ایشان هیچ وقت در کارشان عجله نکرده‌اند و نتیجه‌اش هم خلق این کتاب شده که صفحه به صفحه‌اش برای مخاطب جذابیت دارد.

در ادامه این نشست صادقی‌نژاد با بیان این‌که یکی از ویژگی‌هایی که در آثار نویسندگان نابینا مثل آثار «هلن کلر» مشاهده می‌شود، توصیف‌های زیبایی ا‌ست که با وجود نابینایی، از طبیعت ارایه شده است، گفت: علاقه و مهر خانم زنگنه به کودکان در این آثار به وضوح دیده می‌شود؛ به عبارت دیگر وقتی بچه‌ها نوشته‌های ایشان را می‌خوانند، با طبیعت، روستا و ادبیات سنتی آشنا می‌شوند. انگار نه انگار نویسنده این آثار نابینا است! 

این موسیقیدان ادامه داد: حدود 6  یا هفت سال پیش که بحث انتشار این کتاب مطرح شده بود، پیشنهاد شد که با افزودن بخش‌هایی به این کتاب می‌توان آن را به کتابی دانشگاهی تبدیل کرد اما ایشان معتقد بودند که کتاب باید اصالت و لطافت خود را حفظ کند. به هر حال ما توفیق انتشار این کتاب را پیدا نکردیم و نشر کتابسرا این زحمت را کشید. 

وی اظهار کرد: در این کتاب لطافت نوشته‌های پری زنگنه بسیار برجسته است. مثلا حتی در بخشی که به تاریخ مدارس نابینایان اشاره شده، توضیحات با لطافت خاصی آمده‌اند که برای مخاطب جالب خواهد بود. گویا در نوشته‌های ایشان نیز همان حس آثار موسیقایی‌شان وجود دارد؛ مثل آبی روان و زلال، لطیف و شاعرانه!

زنگنه در بخش پایانی این نشست گفت: آنچه مرا وادار به نوشتن کرد، مشاهده‌هایم در مواجهه با مردم و تجربیاتم از دنیای نابینایان در چهل و‌اندی سال گذشته بود. بر خود واجب می‌دانستم که بنویسم زیرا افسوس می‌خوردم از این‌که تجربیات خودم را در اختیار دیگران قرار ندهم. از این جهت بیشتر در این کتاب روی صحبتم با جامعه است. مساله نابینایی معمولا جامعه را مغموم می‌کند اما من سعی کردم این کتاب را شیرین بنویسم تا میل به خواندن آن بیشتر شود. 

نویسنده کتاب‌های«دنیای بزرگ کودکی» و «سرگذشت آواز من» ادامه داد: متاسفانه ما در مواجهه با مشکلات مختلف یاد گرفته‌ایم بگوییم این مشکل من نیست. اما واقعیت این است که در یک جامعه، مشکل دیگران به ما هم مربوط می‌شود و نمی‌توان به آن‌ها توجه نکرد.

نویسنده کتاب «یادی از تابستان ده» افزود: اگرچه علم پیشرفت بسیاری داشته است اما همچنان نتوانسته مشکل بینایی را حل کند و این خطر همواره برای انسان وجود دارد. بنابراین چه بهتر که ما جامعه و خودمان را با افراد نابینا آشنا کنیم. بر این اساس من در این کتاب از تجربه رویارویی خودم با مساله نابینایی، از کودکان نابینا و چگونگی مشکلات در ورود به جامعه صحبت کرده‌ام. 

زنگنه ادامه داد: پزشک چشم من بعد از حادثه نابینایی، تشخیص دادند که من از مدارس نابینایان دیدن کنم بلکه آلام من تا حدودی تسکین پیدا کند. همین‌طور هم شد و زمانی که با این مدارس آشنا شدم، بچه‌ها چنان مرا به خود جذب کردند که انگار من را به دنیای تاریک خودشان دعوت کرده‌اند. همین دنیا برای من تجربه تازه‌ای شد و تصمیم گرفتم با نوشتن کتاب «آن سوی تاریکی» تمام تجربیات و مشکلات خودم را در جامعه بنویسم. حتی برای این کار به کشورهای مختلف سفر کردم و مدارس نابینایان مختلفی را دیدم که حاصل آن کتابی شد که به چاپ رسید. 

پریرخ شاه‌یلانی متخلص به پری زنگنه، نویسنده و خواننده موسیقی ایرانی متولد سال 1341 در کاشان و فارغ التحصیل رشته موسیقی در شاخه اپرا از کنسرواتوار عالی موسیقی تهران است. وی در سال 1350 در یک حادثه ساده رانندگی و به علت پرتاب خرده شیشه‌های اتومبیل، بینایی‌اش را از دست داد. 

«دنیای بزرگ کودکی»، «سرگذشت آواز من»، «یادی از تابستان ده»، «دهکده‌ی گل آباد»، «شاهپرک قصه من»، «بر بال بادبادک‌ها»، «گل‌های خوب دوستی»، «پری لالایی‌ها»، «هنر تزیین گل»، «سخنی به خوشی»، «آوای نام‌ها از ایران زمین» و «آن سوی تاریکی» از آثار زنگنه در حوزه تالیف هستند. 

کتاب «آن سوی تاریکی» برای نخستین‌بار در سال 1387، در 445 صفحه و از سوی انتشارات کتابسرا روانه بازار کتاب شده است. این کتاب در سال جاری(1392) به چاپ دوم رسید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها