به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نخستین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی داستان‌ مصور با تمرکز بر بررسی وضع داستان مصور در ایران و سیر تحول کمیک استریپ، عصر روز گذشته، 6 مهر با حضور امین مویدی، کارتونیست و کاریکاتوریست، علی کیانی‌امین، نقاش و کارتونیست و محمود علیمرادی در سرای داستان بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان برگزار ‌شد.

در ابتدای نشست، امین مویدی با بیان این‌که کمیک در کشورهای ژاپن و آمریکا طرفداران بسیاری دارد، اما متاسفانه در ایران به شدت مظلوم واقع شده، گفت: من معتقدم که بحث را به سمتی هدایت کنیم که کاربردی باشد تا نتیجه کاربردی از آن حاصل شود، به همین‌ دلیل باید این موضوع را از لحاظ اقتصادی بررسی کرد و به این پرسش اساسی پاسخ داد که چرا کمیک استریپ؟ 

این کارتونیست ادامه داد: به اعتقاد من، فعالان حوزه کمیک استریپ، متولیان فرهنگ و هنر در کشور و سرمایه‌گذاران فرهنگی سه گروهی هستند که با این موضوع مرتبط‌اند. 

وی با بیان این‌که کمیک‌استریپ صنعت بسیار گرانی است، افزود: کشور ژاپن در هربار چاپ کمیک، تیراژ 500 میلیون نسخه را دارد که البته درآمد بالایی هم از آن به‌دست می‌آورد. این درآمد بیش از درآمد نفت کشورمان است و باید ببینیم که آیا ما این امکان را داریم که به این جایگاه و سودآوری دست پیدا کنیم؟ 

این طراح، با اشاره به نقش متولیان فرهنگ و هنر در موضوع ارتقا و شناساندن کمیک‌استریپ، اظهار کرد: حوزه هنری، سازمان فرهنگی و هنری شهرداری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از متولیان فرهنگی کشورمان هستند که ما باید آن‌ها را راضی کنیم  از بحث کمیک حمایت کنند. اما متاسفانه مساله کمیک به شکل بدی در جامعه فهمیده شده. حتی در جامعه آمریکا هم ابتدا به دلیل مسایل غیراخلاقی آن، در برابر این مساله واکنش منفی نشان دادند و با آن مخالفت کردند. 

وی ظرفیت‌های ژانر کمیک را قابل توجه دانست و گفت: صرفا همه کمیک‌هایی که در آمریکا و ژاپن تولید می‌شود، غیراخلاقی نیستند. البته می‌توان کمیک بومی برای کشورمان ساخت تا با ذائقه ما سازگارتر باشد. ژاپن هم از این روش استفاده کرده است. 

مویدی با بیان این‌که باید از تولید این هنر نوپا حمایت شود، افزود: من معتقدم که حمایت باید در حد مطلوبی بوده و طوری نباشد که در نتیجه آن استقلالمان را از دست دهیم و همیشه دستانمان در برابر دولت دراز باشد. باید از این هنر حمایت بیشتری کرد، زیرا با این کار، امکان سرمایه‌گذاری در این حوزه به‌وجود می‌آید. 

این کارتونیست با بیان این‌که اگر تیراژ ژاپنی نداشته باشیم، حداقل تیراژ معقول خواهیم داشت، ادامه داد: کمیک استریپ‌ها یکی از بهترین راه‌ها برای انتقال مفاهیم به مخاطب هستند. البته آمار مطالعه پایین، ضایعه بزرگی است که در جامعه ما وجود دارد و کمیک به‌ دلیل جذاب بودنش و دارا بودن تصویر و حرکت و غالب شدن تصویر بر متن، می‌تواند مخاطبان را به کتاب خواندن و خریدن بازگرداند تا مخاطبان یاد بگیرند  کتاب بخرند، کتاب بخوانند و از خواند آن لذت ببرند. 

وی با بیان این‌که یکی از مسایل مهمی که نهادهای فرهنگی با آن مواجه‌اند، موضوع سرگرمی مردم است و کمیک می‌تواند در این مبحث بسیار تاثیرگذار باشد، ادامه داد: لزومی ندارد که کمیک تنها به بحث‌های انتقال پیام و فرهنگ بپردازد، زیرا می‌توان به جنبه سرگرمی آن هم توجه  داشت و این بحث امتیاز بزرگی را به‌وجود می‌آورد. 

مویدی با اشاره به داستان‌های قدیمی ایرانی برای سوژه‌های کمیک استریپ، گفت: می‌توان از داستان‌های قدیمی برای جذاب شدن سوژه‌های کمیک استفاده کرد. 

وی با بیان این‌که در هیچ فعالیت هنری به اندازه کمیک استریپ بازگشت مالی وجود ندارد، ادامه داد: این بحث باید برای سرمایه‌گذاران مطرح شود تا آن‌ها نیز در این زمینه توجیه شوند. فروش بالای کمیک استریپ در کشور ژاپن مثال مناسبی برای این موضوع است. 

این طراح اظهار کرد: یکی از مسایلی که در میان همکاران ما وجود دارد، بحث تشکیل صنف است. به اعتقاد من تشکیل صنف می‌تواند قدم بزرگی برای جلب حمایت از این  کودک نوپا باشد. البته نباید فراموش کرد که لازم‌است پژوهش‌های بسیاری در این حوزه انجام شود تا از تعاریف علمی بی‌بهره نمانیم. 

کیانی‌امین نیز در ادامه نشست با بیان این‌که مساله حال حاضر کمیک‌استریپ ایران، مشکل ساختاری است، ادامه داد: متاسفانه در کشور ما هنوز سفارش دهنده توجیه نشده و هنوز نویسنده و دیزاینر به ماهیت کمیک‌استریپ پی نبرده‌اند.

داستان مصور یا کُمیک‌استریپ، نقاشی یا مجموعه‌ای از نقاشی‌های پیوسته است که ماجرایی را روایت می‌کند. به‌طورمعمول کمیک‌ها در دوره‌های مرتبی به چاپ می‌رسند.

شرح روایت‌های مدرن نخستین بار در کشورهای آلمان و انگلستان شکل گرفتند، البته سال‌ها پیش از آن شرح روایت و بیان ماجراها به زبان تصویر به زمان مصر باستان بازمی‌گردد. نخستین کمیک‌های آمریکایی در قرن بیستم به تصویر کشیده شدند. 

نخستین کمیک‌استریپ‌هایی که در دهه ۱۹۳۰ متولد شده‌اند، شامل ماجراهای خنده‌دار و ماجراجویانه قهرمانانی چون باک راجرز، تارزان و ماجراهای تن تن بودند. 

کمیک روزنامه‌ای، نوعی از کمیک است که در روزنامه‌ها منتشر می‌شود. «گارفیلد» و «فانتوم» مثال‌هایی از معروف‌ترین کمیک‌های روزنامه‌ای خارجی هستند. البته در ایران نیز کمیک‌های نشریاتی چون چلچراغ و همشهری جوان در این دسته قرار دارند. 

کمیک مجله‌ای، نوع دیگری از کمیک است که در روزنامه، هفته‌نامه و ماهنامه منتشر می‌شود که «مجله گل آقا» و «مجله جدید» از مثال‌های آن هستند. 

امین مویدی متولد سال 1352 در اصفهان و فارغ التحصیل رشته مهندسی صنایع است.
 
مویدی دبیر نخستین کنگره کارتونیست‌های جوان ایرانی و دبیر اجرایی دوسالانه هفتم کاریکاتور تهران، مسابقه «معضلات شهری» و «فلسطینی خانه ندارد»، بوده است.