خوش چهره در مورد بهترین و بدترین خبری که در طول حرفه کاریش داشته است در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: طول سالیان کاریم خبرهای بسیاری را کار کرده‌ام و شاید جواب این سوال قدری مشکل باشد اما اگر از بعضی تیترهایی که کار کرده‌ام بگویم در مورد شروع جنگ عراق در 1384 توسط امریکایی‌ها باشد که در روزنامه اعتماد بوده است با این عنوان «عید در ایران جنگ در عراق» با توجه به قراین و اطلاعات و تحلیل‌های به‌دست آمده پیش بینی کرده بودم جنگ در عراق حتمی است و ما این خبر را در 27 اسفند در روزنامه به چاپ رساندیم در صورتی که جنگ در ساعت اولیه بامداد اول فروردین 1384 رخ داد و شاید از بدترین خبرهایم وقوع زلزله در رودبار و بم بوده است.

وی درباره این‌که آیا کتابی نوشته است بیان کرد: من در ویرایش چندین کتاب همکاری داشته‌ام و چند کتاب نیز جمع‌آوری کرده‌ام اما در نوشتن کتاب وسواس دارم چون اعتقاد من این است که یک نویسنده باید برای نوشتن ظرفیت بالا و معرفت لازم را داشته باشد. گاهی اوقات مشاهده می‌کنم خبرنگار درجه سه که تجربه بالایی ندارد کتاب می‌نویسد و برای من بسیار تعجب برانگیز است. من نوشته‌ها و مطالب بسیاری در حوزه ارتباطات دارم و تحقیقات بسیاری کرده‌ام که برای دوران بازنشستگی اگر عمری بود به کتاب تبدیل خواهم کرد. 

وي در رابطه با این‌که آیا خبرنگاران ما مستعد ورود به عرصه تالیف کتاب هستند، پاسخ داد: من با تمام احترامی که برای همکارانم قایلم باید بگویم بعضی از دوستان ما کتابی از مجموعه یادداشت‌های خود جمع‌آوری می‌کنند حال این سوال پیش می‌آید که این کتاب به چه درد جامعه می‌خورد، یادداشت در ارتباط با خبر روز و در مورد مقطع خاصی است و در مورد پدیده رخ داده توضیحاتی می‌دهد و با گذشت چند سال از آن واقعه اطلاعات آن سودی ندارد، بلکه از این یادداشت‌ها برای آموزش خبرنگاران استفاده شود.

وی ادامه داد: سوال من از همکارانم این است که چند کتاب در حوزه خبر و گزارش داریم؟ اگر سعی داریم بنویسیم به دنبال تازه‌ها باشیم، شاید من خودم شجاعت نویسندگی را ندارم یا شاید از روی تنبلی وارد این بحث نشده‌ام اما از دلایل مهمی که می‌توان برای ورودنكردن خبرنگاران به دنیای نویسندگی دانست کمبود زمان است زیرا آن‌ها وقت بسیار کمی دارند.

خوش چهره افزود: یک خبرنگار یا روزنامه‌نگار مطلبی را که باید یاد بگیرد این است که، چگونه بنویسد یا چه بنویسد . روزنامه نگار و خبرنگار ما به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ خبرنگار عادی که حوزه خود را خوب نمی‌شناسد و از سواد و علم کمتری برخورداراست، خبرنگار یا روزنامه‌نگار مولف که دید مسلط به حوزه خود دارد و چرایی و چگونگی اتفاقات را تجزیه و تحلیل می‌کند و مطالعات و رصد دایم بر حوزه خود دارد. خیلی از افراد استعداد مولف بودن را دارند و عده دیگری این‌گونه نیستند.

این روزنامه نگار با تجربه یادآور شد: با نگاهی به روزنامه‌های دو دهه اخیر کشورمان می‌بینید اخبار و تیترهای داده شده بیشتر از اخبار آینده است و این قدرت تحلیل بالای روزنامه‌نگاران آن زمان را نشان می‌داد و ضابطه بر رابطه تقدم داشت اما امروزه کمتر این‌گونه است و متاسفانه باید بگویم در حال حاضر در بعضی موارد رابطه از ضابطه پیشی گرفته است.

وی درباره نویسندگی خبرنگاران و روزنامه نگاران ادامه داد: جای بحث است که چرا همه فکر می‌کنند می‌توانند وارد این عرصه شوند اما روزنامه‌نگاران افراد نخبه هستند و تعداد این افراد زیاد نیست. غالب کتاب‌ها با عجله و از تشخص طلبی بوده و از مجموعه چند یادداشت کتاب نوشته‌ شده‌اند. مردم باید تشخیص دهند خیلی از این کتاب‌ها فقط گرد‌آوری است و تعدادی از آن‌ها با نیت رزومه پروری است و ملاکی برای این‌که به چه چیزی می‌توان کتاب گفت مشخص نیست.

خوش چهره افزود: حدود چند سال است که ما به دوستان خود در معاونت مطبوعاتی می‌گوییم که مدیران ارشد بیایند و برای کتاب جایگاه ویژه قایل شوند و به کتاب‌ها به صورت تخصصی بنگرند که امیدواریم این اتفاق به زودی و در دولت جدید بیفتد.

جلال خوش چهره در سال 1340 در تهران متولد شد. وی فارغ التحصیل رشته روزنامه نگاری با گرایش سیاسی از دانشکده صداوسيماست و دارای سوابق کاری متعددی از قبیل عضو سیاسی و بین المللی و سردبیر ضمیمه اطلاعات در روزنامه اطلاعات، عضو شورای سردبیری مجله پیام اسلام فرانسوی زبان، سردبیر روزنامه الوفاق (ایران)، سردبیر خبرگزاری قدس، سردبیر سرویس سیاسی و بین‌المللی روزنامه اعتماد بوده است.