جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۰

اوتفرید پرویسلر، یکی از بزرگترین نویسندگان آلمانی کتاب‌های کودکان و نوجوانان در 89 سالگی چشم از جهان فروبست.-

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از اشپیگل، طبق اعلام انتشارات اشتوتگارتی تینمان، پرویسلر در شهر «پرین آم کیمزه» واقع در ایالت بایرن دار فانی را وداع گفت.

برخی آثار این نویسنده چون «کرابات»، «هوتسن پلوتس سارق» و «ساحره کوچک» به عنوان محبوب ترین و مشهورترین آثار کودکان به شمار می روند. 32 کتابی که به قلم این نویسنده توانا به رشته تحریر درآمدند به 55 زبان ترجمه و موفق به کسب جوایز بسیار شدند و در سراسر جهان بیش از 50 میلیون جلد فروش داشته اند.

پرویسلر در 20 اکتبر 1923 در رایشنبرگ متولد شد. او زمانی که تنها 12 سال سن داشت نخستین داستانش را به رشته تحریر درآورد. بعدها در نظر داشت به عنوان نویسنده در پراگ زندگی کند، اما پس از اخذ دیپلم به خدمت نظام فراخوانده شد و پس از آن که پنج سال در اسارت روس ها بود سرانجام در سال 1949 به میهن بازگشت.

نخستین موفقیت بزرگ پرویسلر در عرصه نویسندگی در سال 1956 با کتاب «مرد آبی کوچک» رقم خورد و در سال 1962 بود که رمان بزرگ او با نام «هوتسن پلوتس سارق» پا به عرصه وجود نهاد. پرویسلر تا سال 1970 به عنوان معلم دبستان و مدیر در «روزنهایم» فعالیت داشت و پس از آن بود که خود را وقف نوشتن کرد. بسیاری از داستان های پرویسلر برگرفته از دوران کودکی خود نویسنده بودند و او اغلب از سوژه های مربوط به افسانه های اسلاوی یا آلمانی بهره می برد. منبع اصلی داستان «شبح کوچک» که پرویسلر آن را در سال 1966 منتشر کرد، یکی از داستان هایی بود که مادربزرگش برای او بازگو کرده بود.

پرویسلر یک بار در مورد مخاطبان خود گفت: «آن ها به متنی برای سرگرم شدن نیاز ندارند بلکه به داستان هایی احتیاج دارند که تخیلات آن ها را تقویت کند و به آن ها در مسیر هنر شاعری کمک کند و ترس هایشان را فرو نشاند.» او می خواست با کتاب هایش آن خوشبینی طبیعی را که کودکان با آن چشم به جهان می گشایند تقویت کند و مواجه کردن کودکان را با مشکلات بزرگترها غیرمسوولانه می دانست.

دسته ای از منتقدان با اظهار این مطلب که دیگر نمی توان برای کودکان در اواخر قرن 20 داستان هایی از پریان وجادوگران تعریف کرد، پرویسلر را مورد انتقاد قرار داده بودند ولی پرویسلر قاطعانه در برابر آن ها ایستاد و گفت: «در این مورد فقط می توانم بگویم که از نظر من این داستان ها نه تنها لازم بلکه ضروری هستند. مگر غیر از این است که توانایی خیالبافی و رویاپردازی بخشی از وجود بشریت است؟»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها