به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از آفریکن نیوز، نادین گورديمر بيش از حد براي خلوت و تنهايي‌اش ارزش قايل است و با این حال هميشه براي دفاع از مسايل اجتماعي در ميدان عمل بوده است. 

او 87 ساله و يكي از نويسندگان پركار جهان است که نه تنها رمان، نمايشنامه و داستان كوتاه می نویسد بلکه يك نويسنده بسيار سياسي هم هست. از آثار او می توان به آثاري چون روزهای فریبنده، سرزمین بیگانگان، فرصتی برای دوست داشتن ، آخرین دنیای بورژوازی ، محافظه کار، دختر برگر و خانواده جولای در قالب رمان یاد کرد. 

نادين گورديمر در سال 1923 در يك دهكده كوچك نزديك شهر ژوهانسبورگ از مادرى بريتانيايى و پدرى اهل ليتوانى به دنيا آمد. او كه از پايه‌گذاران انجمن نويسندگان آفريقاي جنوبي است، در سال 1974 جايزه بوكر را براي رمان «محافظه كار» به دست آورد و در سال 1991 نوبل ادبيات را به دستاوردهاي ديگرش اضافه كرد. 

برای خانم گوردیمر مطالعه و گسترش کتابخوانی در سراسر جهان همواره به عنوان یک مساله مطرح بوده است. او با این که معتقد است در آفریقای جنوبی کودکان در مدرسه تنها خواندن و نوشتن را یاد گرفته اند و در خانه هم فقط در حد نیاز به خواندن می‌پردازند، اما در مجموع از پیشرفت نویسندگان کشورش پس از پایان حکومت آپارتاید تا امروز راضی است. به نظر او از بین رفتن رژیم آپارتاید موجب شده تا نویسندگان این کشور از گذشته خیلی آزادتر باشند و پیشرفت کنند چون می‌دانند دیگر کتاب‌هایشان ممنوع نمی‌شود و می توانند از هر چه دلشان می خواهد سخن بگویند. 

جدیدترین کتاب او مجموعه ای از داستان های کوتاه است که با عنوان «بتهوون یک شانزدهم سیاه بود» 3 سال پیش منتشر شد. 

جی.ام. كوئتزي اما 71 سال دارد. او برخلاف نادین گوردیمرمي گويد يك منادي اجتماعي نیست اما به آزادي علاقه دارد. او در كيپ تاون در آفريقاي جنوبي متولد شده ، اما سفيد پوست است و در دانشگاه تگزاس آمريكا به تحصيل پرداخته است. كوئتزي با «رسوايي» در سال 1999 برنده جايزه معتبر بوكر شد و و پیش از آن هم براي رمان «زندگي و دوره مايكل كي» در سال 1983 اولين جايزه بوكرش را گرفت. او در آثارش از کافكا تاثير عميقي گرفته و داستايوسكي به عنوان استاد سن پترزبورگ الهام بخش او بوده است. 

كوئتزي در سال 2003 برنده جايزه نوبل ادبيات شد. کوئتزی با سه رمانش شهرتی جهانی یافت که به نوعی بازگوی زندگی خود اوست. او در سال ۱۹۹۷ رمان «کودکی» را منتشر کرد و در سال ۲۰۰۲ «جوانی» را نوشت و با انتشار «اوقات تابستان» که سال پیش منتشر شد، این سه‌گانه را به پایان رساند. «کودکی» بر اساس زندگی واقعی کوتزی به هنگام کودکی نویسنده در آفریقای جنوبی، «جوانی» بر اساس جوانی وی در لندن و سومي هم درباره‌ سال‌های پایانی زندگی اش نوشته شده است.