به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان، گران‌قیمت‌ترین نسخه انجیل گوتنبرگ، نسخه اصل سمفونی شماره 9 بتهوون و «سرود آلمانی» هوفمان فون فالرزلبن از جمله گنج‌های این کتابخانه هستند که ضربان قلب هر عاشق کتابی را بالا می‌برند. از همين روي «برند نویمان» وزیر فرهنگ آلمان از این کتابخانه به عنوان یک حافظه ملی نام برده است. 

کتابخانه ملی برلین که در مالکیت بنیاد میراث فرهنگی پروس است درسال 1661 به عنوان یک کتابخانه سلطنتی بنا شد و از پیشینه‌اي متفاوت برخوردار است.

این مکان از روز جمعه 4 مارس ( 13 اسفند) میزبان نمایشگاهی با نام «یک کتابخانه تاریخ می‌سازد» بوده است.این موزه تاریخی در جریان برپایی این نمایشگاه دایمی در حدود 50 اثر بسیار ارزشمند خود را در ویترین های مشخصی بر مبنای توالی تاریخی آن ها در معرض نمایش گذاشته است. در نمایشگاه حال حاضر این کتابخانه جلد دوم انجیل متی نیز به نمایش درآمده است. جلد اول این انجیل سال گذشته برای نخستین بار از آلمان خارج شد و با بیمه‌ای 25 میلیون یورویی برای نمایش به سئول رفت. 

«هرمان پارسینگر» رییس بنیاد میراث فرهنگی پروس در این زمینه اظهار داشت : «ما بزرگترین سالگرد باشکوه بانوی باوقاري را جشن می‌گیریم که متوجه پیرشدنش نمی‌شویم. او همواره پا به پای زمان پیش رفته و برای ابد جوان باقی مانده است.» این کتابخانه سالانه پذیرای یک میلیون و پانصد هزار بازدید کننده است.در این کتابخانه نه تنها کتاب ها حائز اهمیت هستند بلکه بانک های اطلاعاتی الکترونیکی و روزنامه ها و نشریاتی که به صورت میکرو فیلم قابل استفاده هستند نیز مهم هستند.همچنین در راستای پروژه «یوروپینا» قاره اروپا کارشناسان برلینی از سال جاری طرح دیجیتالی سازی آثار ده کتابخانه ملی را هماهنگ خواهند کرد. 

همه چیز از سال 1661 در قصر برلین آغاز شد و «فریدریش ویلهلم فون براندنبورگ» امیر برگزیننده وقت در این قصر کتابخانه ای را افتتاح کرد. موجودی این کتابخانه در آن زمان 320 اثر چاپی روی پوست بز و انجیل دو جلدی گوتنبرگ با نقاشی‌های بسیار ارزشمندی بود که با دست کشیده شده بودند. به گفته «باربارا اشنایدر کمپف» مدیر این کتابخانه ارزش این نمونه با شکوه در آن زمان برابر با 100 سکه طلا بود.این نشان می دهد که « فریدریش ویلهلم فون براندنبورگ» با چه موفقیت بزرگی این کتابخانه را راه‌اندازی کرد. 

در سال 1780 این کتابخانه به عنوان کتابخانه سلطنتی به بنای دیگری در «اوپرن پلاتز» برلین انتقال و در سال 1914 در مکان دیگری استقرار یافت. پس از تقسیم موجودی این کتابخانه در زمان تقسیم آلمان این کتابخانه یک کتابخانه واحد در دو بنای متفاوت بود و علاوه بر مکانی که از سال 1914 در آن استقرار یافته بود، از سال 1978 یک مکان جدید در «پوتسدامر پلاتز» از سوی «هانس شارون» به این کتابخانه اختصاص داده شد که هر دوی این مکلن ها با صرف 450 میلیون یورو مدرنیزه شده‌اند. 

امسال مقارن با 350 سالگی این کتابخانه قرار است سالن مطالعه‌ای که در جنگ نابود شده بود، سرانجام تا بهار 2012 بازگشایی شود.