به گفته لستر آنچه اين كتاب را از کتاب های مشابه آن متمايز مي كند «احساس ضرورت» است؛ ما بايد هرچه سريعتر و با كمك يكديگر كاري بكنيم ما نسل هايي ديگر يا دهه هايي ديگر نداريم. دهه هاست كه درباره نجات سياره صحبت مي كنيم اما سؤال اين است آيا مي توانيم بشريت را نجات دهيم؟
لستر در اين كتاب به علامت هاي هشدار دهنده و دلايلی اشاره می کند که او با استناد به آنها به این نتیجه رسیده که علت هرج و مرج، روش غيرپايداري است كه نوع بشر از طريق آن به دنبال توليد بيشتر و بيشتر است.. لستر مي گويد كه به علت فرسايش بيش از حد خاك، دو زباله دان در جهان در حال شكل گرفتن است يكي در آفريقا و ديگري در چين و مغولستان.
براون معتقد است كه حبوبات در طول يك يا دو دهه گذشته، به خاطر فرسايش خاك بيش از نصف كمتر شده است. گرم شدن زمين هم بر عرضه حبوبات تاثيرگذار بوده است. به اعتقاد لستر، افزايش يك درجه سيليوس به دماي طبيعي زمين منجر به كاهش ده درصدي حبوبات مي شود؛ واقعه اي كه در روسيه سال گذشته قابل مشاهده بود و يك موج گرماي دو هفته اي دهها هزار تن را كشت و باعث كاهش حبوبات تا 40 درصد شد.
براون در اين كتاب، تصويري از اين مساله به نمايش مي گذارد كه چگونه كاهش محصول مي تواند جرقه كمبود حبوبات را روشن كند و به افزايش قيمت ها، فروپاشي حكومتها، گسترش گرسنگي و سقوط دولت ها بینجامد.
براون هشدار مي دهد كاهش محصول، شورش هاي غذايي در كشورهاي با درآمد پايين به راه خواهد انداخت و مطمئنا بازار جهاني حبوبات را درهم خواهد شكست و اقتصاد جهاني شروع به فروپاشيدن مي كند.
اما براون معتقد است كه هنوز هم مي توان جلو فروپاشي تمدن را گرفت اگر تلاش جمعي در مقابل تهديداتي از جمله گرم شدن زمين، فرسايش خاك و كمبود منابع آبي انجام گيرد.
نظر شما