علوم انساني در ايران با چه مسايلي دست به گربياناند؟ دانش بومي و اسلامي شدن دانشگاه چه مقولهاي است؟ آيا دانشكاران ايراني نقشي در دانش جهاني دارند؟ استقلال و آزادي آكادميك چه حكايتي دارد و از دست دانشگاه در راه توسعه چه كاري برميآيد؟ مقصود فراستخواه ميكوشد در كتاب «دانشگاه و آموزش عالي» به اين پرسشها پاسخ دهد.\
نويسنده در اين اثر انتقاداتي را به نظام آموزش عالي در ايران مطرح كرده و به اين ترتيب در پي شناسايي موانعي است كه سببساز عدم توفيق دانشگاههاي كشورمان در برخي حوزهها شدهاند.
در تمامي فصول اين كتاب، يك سوي نگاه به افق جهاني و سوي ديگر آن به موقعيت محلي و ملي است. هر فصل كم و بيش وجهي مسئلهشناسانه دارد، پايهاي مفهومي و نظري فراهم ميكند، شواهدي از نابهنجاريها به دست ميدهد و صورت بهنجار و مود انتظار را به تصوير ميكشد.
دو موضوع دانشگاه به مثابه جايگاه آگاهي و يادگيري در سطح عالي به مثابه عمل آگاهي و كنش معطوف به رهايي، كانون توجه نويسنده در اين اثر را شكل ميدهند.
كتاب «دانشگاه و آموزش عالي» در شمارگان 1650 نسخه، 437 صفحه و بهاي 60000 ريال از سوي نشر ني منتشر شد.
نظر شما