كتاب «مجموعه مقالات پژوهشی بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر» به اهتمام محمدحسین ناصربخت به چاپ رسيد.\
بخش نخست شامل دو مقاله «نگاه کردن یا دیدن» نوشته کریم خاوری و «بررسی ادبیات و شکلگیری نمایشنامه در تئاتر خیابانی معاصر» نوشته سجاد افشاریان است. در بخش دوم سه مقاله «بررسی نمایش خیابانی، جشن مردمی و میر نوروزی» نوشته منوچهر جهانی و افشین ناصری، «ادبیات نمایشی در بوشهر» نوشته جهانشیر یاراحمدی و «آسیبشناسی و تاریخ تحلیلی تئاتر زنجان» نوشته ایرج محرمی ارايه شده است.
در بخش سوم، مقاله «معناباختگی عنوان تئاتر تجربی در گفتمان تئاتر امروز ایران» نوشته علیاصغر دشتی و «تئاتر تجربی ایتالیا دهه شصت تا ابتدای قرن بیست و یکم» نوشته مهناز اسماعیلی را ميخوانيد.
«نگاه کردن یا دیدن» عنوان مقاله کریم خاوری است. او در این نوشته سعی دارد ساخت و کارکرد دو عنصر بصری دیدن و نگاه کردن را در اجرای نمایش خیابانی با توجه به ساختارشناسی تئوریک و نظریات نویسندگان و کارگردانان و همینطور تجربیات عملی آنها در قرنهای اخیر مورد بررسی قرار دهد و بر آن است تا راهکارهای را بیابد که در خلال آن نمایش خیابانی تماشاگر خود را شکار کند.
سجاد افشاریان در پژوهش خود «بررسی ادبیات و شکلگیری نمایشنامه در تئاتر خیابانی معاصر» بحث نو آور بودن نمایش خیابانی را در کشور پیش کشیده و از کمبود منابع پژوهشی داخلی، کمبود متون و نمایشنامههای خیابانی، نبود نقد و بررسی و معرفی آثار مختلف تئاتر خیابانی و نیز عدم استقال نمایشهای خیابانی از نمایشهای آیینی سخن گفته و رویکرد خود را در پژوهشش بر همین پایه استوار ساخته است.
وي به دنبال ایجاد پل ارتباطی میان بازیگر و تماشاگر و در عین حال ایجاد شکلهای تازهای برای ارتباط میان جامعه و واقعیتهای اجتماعی است.
علیاصغر دشتی در مقاله «معنا باختگی عنوان تئاتر تجربی در گفتمان تئاتر امروز ایران» معتقد است، امروزه بیش از اینکه درباره کارکرد یا عدم کارکرد تئاترهای اجرا شده در این حوزه سخن گفته شود، در باب تجربی بودن تئاترها سخن گفته میشود.
مولف این پژوهش ضمن استخراج گستردگی حرفه و نظرها در خصوص وجود یا عدم وجود تئاتر تجربی در ایران و چگونگی معناباختگی این مقوله در طول یک دهه گذشته میخواهد به این پرسش پاسخ دهد که چرا در تئاتر معاصر ایران عنوان تئاتر تجربی علیه تئاتر تجربی مورد استفاده قرار میگیرد.
مهناز اسماعیلی در پژوهش خود به بحث پیرامون تئاتر تجربی در بیرون از مرزهای کشور میپردازد. وی علت ترغیب خود برای نگارش پژوهشی با این عنوان را عدم وجود اطلاعات کافی در زمینه تئاتر تجربی ایتالیا در ایران بر میشمارد و بر تاثیر مثبت دانستههایی از این گونه تئاتر در غرب بر تئاتر سرزمین مادری تاکید میکند. این پژوهشگر تئاتر تجربی را یکی از موضوعات بسیار مهم در عرصه پژوهشهای تئاتر معاصر میداند و سعی در رفع کاستیهای منابع موجود در این زمینه دارد.
«ادبیات نمایشی در بوشهر» نوشته جهانشیر یاراحمدی است. او در این پژوهش در راستای معرفی ادبیات نمایشی استان بوشهر گام برداشته است. در این مقاله، ضمن بررسی چگونگی آشنایی ساکنان استان با مقوله تئاتر، فعالیتهای نمایشنامهنویسی در این خطه در دهههای مختلف مورد کنکاش قرار میگیرد و آثار نگاشته شده در همه ادوار تئاتری این استان از چند منظر دستهبندی و هر کدام مورد مطالعه قرار گرفته است.
كتاب «مجموعه مقالات پژوهشی بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر» به اهتمام محمدحسین ناصربخت در شمارگان 2000 نسخه و با قیمت 5000 تومان از سوي انتشارات نمايش روانه بازار كتاب شده است.
نظر شما