به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) به نقل از گاردين، به گفته والر اين جعبه‌ها در 50 سال گذشته باز نشده بودند و بازكردن آنها تجربه‌اي شگفت‌انگيز بود. در يكي از اين جعبه‌ها بسته‌اي وجود داشت كه روي آن نوشته شده بود : « نامه‌هايي از اشخاص سرشناس :‌ دور نياندازيد». 

اين جعبه همچنين دربرگيرنده مكاتباتي از اسكار وايلد،‌ هنري جيمز، گلاداستون و ويكتور هوگو نيز بود و در كنار همه آنها 24 نامه از فلوبر وجود داشت كه مشابه آنها تاكنون مشاهده نشده بود. 

«تانانت» كه پيش از ازدواج «گرترود كوليه» خوانده مي‌شد، فلوبر را در طول يك تعطيلات خانوادگي در سال 1842 و زماني ملاقات كرد كه 22 سال داشت. او در نخستين نوشته‌اش جذابيت و ظرافت روحي فلوبر را تحسين كرده است. در آن زمان فلوبر به عنوان يك دانشجوي حقوق از رشته‌اش ناراضي بود و ترجيح مي‌داد شعر و رمان‌هاي رمانتيك بخواند.  

 برمبناي نظر «ديويد والر» اين رابطه دوستانه مدتي ادامه داشت. بعدها اين دختر رهسپار لندن شد و با چارلز تنانت ازدواج كرد. سال‌ها بعد پس از انتشار رمان مشهور «مادام بواري» در سال  1857 فلوبر نسخه‌اي از اين رمان را با امضا براي او فرستاد و از خاطرات خوش آن تابستان ياد كرد.

از ميان اين نامه‌ها مي‌توان دريافت كه تانانت در 56 سالگي در سال 1876 ديداري ديگر در پاريس با فلوبر داشت و او را چنان كه روي نيمكتي نشسته است، تجسم مي‌كند.
  
اين دو هر چند ديگر همديگر را ملاقات نكردند اما مكاتباتشان تا زمان مرگ فلوبر ادامه يافت. گوستاو فلوبر در 59 سالگي در سال 1880 درگذشت و خانم تانانت تا سال 1918 زندگي كرد. او بخش‌هايي از مكاتباتش با اين چهره هاي سرشناس را در دهه 90 قرن نوزدهم به كمك برادزاده‌اش در قالب يك مجموعه از مكاتبات منتشر كرد. اما بسياري از مكاتبات ديگر او با نويسنده‌ها و چهره‌هاي شاخص تاكنون ناخوانده باقي مانده بود.

«ديويد والر» قصد دارد در كتاب بيوگرافي خانم تانانت كه به زودي منتشر مي‌شود، اين نامه‌ها را منتشر كند.