به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، چهارمين و آخرين نشست امروز (هفتم ارديبهشت) از همايش "تاريخ‌نگاري انقلاب اسلامي" با حضور ابوالفضل رضوي و ابراهيم ذوالفقاري به عنوان هيات رئيسه برگزار شد.

در آغاز اين نشست، عليرضا كمري، مدير واحد پژوهش دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري،‌ همايش "تاريخ‌نگاري انقلاب اسلامي"‌ را دستگرمي برنامه‌هاي بعدي دانست و گفت: متاسفانه تاكنون درباره سير پژوهش و تاريخ‌نگاري انقلاب، طرح قابل توجهي ارائه نشده است. 

وي افزود: براي ورود به بحث تاريخ‌شناسي، تاريخ‌نگاري و تاريخ‌نگري در نظر و عمل بايد به دو نكته توجه كنيم. اول اين كه بازبيني دقيق همه توليدات متني و فعاليت‌هاي انجام شده در زمينه تاريخ‌نگاري انقلاب، بايد با هدف دستيابي به اطلاعات جامع صورت گيرد. تعداد كتاب‌ها، رساله‌ها و گفت‌وگوهاي اين حوزه مشخص نيست. البته موسسه تنظيم و نشر آثار امام‌خميني(ره)، يك مجموعه "كتاب‌شناسي" را منتشر كرده، اما كافي به نظر نمي‌رسد.

نويسنده كتاب "ياد مانا" تاكيد كرد: نكته دوم، مباحث روش‌شناسي و تاريخ‌شناسي انقلابند كه معرفتي ـ شناختي اند. البته پياده كردن آن‌ها در عمل و كشف انگاره‌هاي قابل اعتنا در اين عرصه دشوار است.

كمري، با اشاره به مشكلات و عوامل موثر در بي‌اعتنايي به روش‌شناسي تاريخ‌نگاري انقلاب گفت: غلبه زبان ادبي بر تاريخ‌نگاري و تاريخ‌پژوهي و پررنگ بودن وجوه عاطفي در آن‌ها، رواج تاريخ‌نگاري نقلي و سنتي، معاصرت با موضوع انقلاب و دلبستگي محققان به آن،‌ از جمله موانع رسيدن به روش‌شناسي درست تاريخ‌نگاري انقلابند.

وي تاريخ‌شناسي را در ساحت فلسفه و انديشه جاي داد و افزود: چرا انديشه‌هاي راهبردي غربي را تكذيب مي‌كنيم؟ مگر فلسفه اسلامي با استفاده از فلسفه يوناني شكل نگرفته است؟ محققان بايد آموزه‌ها، نكته‌ها و روش‌هاي آنان را بدون تعصب بخوانند و از آن‌ها به درستي استفاده كنند.

مدير واحد پژوهش دفتر ادبيات و هنر مقاومت حوزه هنري در پايان سخنانش اظهار داشت: تاريخ انقلاب، بازشناسي تفسيري دقيق و روش‌مند تاريخ، انقلاب و اسلامي است. در اين‌صورت، بسياري از نكات مربوط به تاريخ‌شناسي قابل تفصيل اند.

همايش دو روزه "تاريخ‌نگاري انقلاب اسلامي"، به همت موسسه خانه كتاب، ششم و هفتم ارديبهشت ماه برگزار شد.