یکشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۸۷ - ۱۰:۳۴
«یک شعر تاحدودی من درآوردی» از بوکوفسکی چاپ شد

مجموعه شعر «یک شعر تا حدودی من درآوردی»، اثر چارلز بوکوفسکی به فارسی ترجمه و در ایران منتشر شد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجموعه شعر «یک شعر تاحدودی من در آوردی» اثر چارلز بوکوفسکی، شاعر و نویسنده امریکایی در ایران منتشر شد. این کتاب توسط مترجمی به نام ثنا ولدخانی به فارسی ترجمه و توسط موسسه انتشارات «شهر خورشید» منتشر شده است.

در این کتاب ۲۳ قطعه شعر از بوکوفسکی به صورت دوزبانه (فارسی و انگلیسی) به چاپ رسیده و زندگینامه‌ای از این شاعر به عنوان مقدمه گنجانده شده است.

این ناشر همچنین چاپ مجموعه شعر دیگری را از این شاعر به نام «گاوها در کلاس هنر» پی‌گیری می‌کند که توسط همین مترجم به فارسی ترجمه شده است.

بوکوفسکی کتابی به این نام ندارد و این کتاب گزیده‌ای از سروده‌های شاعر است که از مجموعه‌های مختلف انتخاب شده و عنوان یکی از آنها برای نام کتاب برگزیده شده است.

همچنین اخیرا نشر چشمه کتابی با نام «سوختن در آب، غرق شدن در آتش» از سروده‌های بوکوفسکی را روانه کتاب‌فروشی‌ها کرده است.

پیشتر چند مجموعه شعر از بوکوفسکی به فارسی ترجمه شده است، اما نسخه‌های آنها در بازار کتاب ایران تمام شده و در حال حاضر این دو کتاب تنها مجموعه شعر‌های موجود از بوکوفسکی در بازار کتاب‌های فارسی است.

بوکوفسکی در ۱۶ آگوست ۱۹۲۰، در شهر آندرناخ آلمان به دنیا آمد و وقتی سه ساله بود همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد. او اولین قصه‌اش را در سال ۱۹۴۴ منتشر کرد. پس از آن تا ۲۰ سال هیچ چیز ننوشت. تنها کار یدی را تجربه و در اتاق‌های کوچک اجاره‌ای زندگی کرد. او سال‌ها به عنوان نامه رسان در اداره پست لس آنجلس کار کرد و به روایت خودش روزی که دوباره نوشتن را آغاز کرد، از اداره پست اخراج شد.

با اینکه بوکوفسکی سرودن شعر و نویسندگی را به طور جدی از ۴۰ سالگی پیگیری کرد، اما در عمر ۷۳ ساله خود، بیش از هزار قطعه شعر، بیش از ۱۰۰ داستان کوتاه و شش رمان خلق کرد که در ۵۰ جلد کتاب منتشر شده‌اند.

این شاعر در سن ۷۳ سالگی در شهر سن پدرو، اندکی پس از انتشار آخرین رمانش دیده از جهان فروبست. روی سنگ قبر این شاعر تنها یک جمله نقش بسته است: تلاش نکن! (Don’t try)

ژان پل سارتر و ژان رنه (دو منتقد سرشناس فرانسوی)، بوکوفسکی را بزرگترین شاعر آمریکایی دانسته‌اند، این درحالی است که او خود را شاعر نمی‌دانست و همواره از کسانی که خود را شاعر می‌نامند و از این جهت مغرورند، با کنایه یاد می‌کرد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط