به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «ایستگاه دهلران» کتابی است که به کوشش مرضیه نظرلو به خاطرات حسن رنجبرکهن می‌پردازد. وی دومین ایستگاه صلواتی جنگ تحمیلی را در کرخه راه‌اندازی کرد.
یادداشتی به دست‌خط حسن رنجبرکهن آغازگر کتاب است. وی در این یادداشت ضمن تایید مطالب آورده شده در «ایستگاه دهلران»، ابراز امیدواری کرد که مطالب کتاب از نظر شرعی و عرفی مورد قبول خداوند قرار گیرد.
تدوینگر «ایستگاه دهلران» در پیشگفتار با اشاره به کلی‌گویی که در شرح برخی از وقایع کتاب وجود دارد، می‌نویسد: «در این دست کتب که در حوزه تاریخ شفاهی می‌گنجد، تنها می‌توان به تمام آنچه مصاحبه‌شونده گفته است، اکتفا نمود و کاملا منطقی است که گذر زمان بسیاری از جزییات را از حافظه ایشان زدوده باشد و تلاش مصاحبه‌کننده به سر‌انجام مطلوب نیانجامد.»
تاریخ شفاهی زندگی رنجبرکهن در سه فصل «تولد تا آغاز جنگ»، «آغاز جنگ تا احداث ایستگاه صلواتی دهلران»، «احداث ایستگاه صلواتی در دهلران تا پایان جنگ» سامان یافته است.
رنجبر کهن متولد سال 1316 در محله پاچنار تهران است که خاطراتی از جنگ جهانی دوم را نیز در شرح دوران کودکی خود بیان کرده است. «بچه بودم، اما با این‌حال می‌فهمیدم بین مردم همهمه زیاد است که در خانه‌تان بمانید. روز اول به مدرسه رفتیم، اوضاع مدرسه سر و سامانی نداشت. به همین خاطر از مدرسه بیرون آمدیم و به همراه بچه‌ها سرِ گلوبندک رفتیم. آنجا که رسیدیم دیدیم اوضاع به هم ریخته است و مردم دنبال آذوقه و جان‌پناه هستند...»
کودتای 28 مرداد سال 1332، وقایع جمعه خونین 17 شهریور و بهمن 57 دیگر رویداد‌های آمده در نخستین فصل کتابند.
رنجبرکهن سربازی رفتن (اجباری) را دوست نداشت و در زمان مصدق، صد تومان داده بود و کارت پایان خدمت گرفته بود. اینکه او چگونه به جبهه رفتن علاقه‌مند شده بود در کتاب نیامده اما نحوه اقدام او برای جبهه رفتن در فصل دوم و کمک‌رسانی و خدمات به جبهه‌ها در فصل سوم «ایستگاه دهلران» تشریح شده است.
در صفحه 69 کتاب درباره چگونگی راه‌اندازی «ایستگاه صلواتی دهلران» می‌خوانیم: «یک سری وسایل جمع کردیم تا درِ صلواتی دهلران را باز کنیم. سرِ ظهر به دهلران رسیدیم. در آنجا، مغازه بزرگ آقای جمعه پیروزوندی را در اختیار ما گذاشتند. از سپاه هم آمدند تا ما را همراهی کنند. آن موقع فرمانده سپاه دهلران آقای سلطانی بود. به ایشان گفتیم که در را باز کنید و به آقای امینیان بگویید که ما آمدیم. آقای سلطانی گفتند: امینیان در والفجر 3 شهید شد. روی حساب حرف‌های ایشان به دهلران رفته بودیم. دلمان گرفت؛ گفتیم: پس صلواتی را به اسم ایشان بگذاریم...» در ادامه شرح تحولات و خدماتی که این ایستگاه در جنگ ارایه می‌داد بیان شده است.
ایستگاه دهلران را انتشارات پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس با شمارگان دو‌هزار نسخه، 152 صفحه، قطع رقعی و به بهای 40 هزار ریال منتشر کرده است./
یادداشتی به دست‌خط حسن رنجبرکهن آغازگر کتاب است. وی در این یادداشت ضمن تایید مطالب آورده شده در «ایستگاه دهلران»، ابراز امیدواری کرد که مطالب کتاب از نظر شرعی و عرفی مورد قبول خداوند قرار گیرد.
تدوینگر «ایستگاه دهلران» در پیشگفتار با اشاره به کلی‌گویی که در شرح برخی از وقایع کتاب وجود دارد، می‌نویسد: «در این دست کتب که در حوزه تاریخ شفاهی می‌گنجد، تنها می‌توان به تمام آنچه مصاحبه‌شونده گفته است، اکتفا نمود و کاملا منطقی است که گذر زمان بسیاری از جزییات را از حافظه ایشان زدوده باشد و تلاش مصاحبه‌کننده به سر‌انجام مطلوب نیانجامد.»
تاریخ شفاهی زندگی رنجبرکهن در سه فصل «تولد تا آغاز جنگ»، «آغاز جنگ تا احداث ایستگاه صلواتی دهلران»، «احداث ایستگاه صلواتی در دهلران تا پایان جنگ» سامان یافته است.
رنجبر کهن متولد سال 1316 در محله پاچنار تهران است که خاطراتی از جنگ جهانی دوم را نیز در شرح دوران کودکی خود بیان کرده است. «بچه بودم، اما با این‌حال می‌فهمیدم بین مردم همهمه زیاد است که در خانه‌تان بمانید. روز اول به مدرسه رفتیم، اوضاع مدرسه سر و سامانی نداشت. به همین خاطر از مدرسه بیرون آمدیم و به همراه بچه‌ها سرِ گلوبندک رفتیم. آنجا که رسیدیم دیدیم اوضاع به هم ریخته است و مردم دنبال آذوقه و جان‌پناه هستند...»
کودتای 28 مرداد سال 1332، وقایع جمعه خونین 17 شهریور و بهمن 57 دیگر رویداد‌های آمده در نخستین فصل کتابند.
رنجبرکهن سربازی رفتن (اجباری) را دوست نداشت و در زمان مصدق، صد تومان داده بود و کارت پایان خدمت گرفته بود. اینکه او چگونه به جبهه رفتن علاقه‌مند شده بود در کتاب نیامده اما نحوه اقدام او برای جبهه رفتن در فصل دوم و کمک‌رسانی و خدمات به جبهه‌ها در فصل سوم «ایستگاه دهلران» تشریح شده است.
در صفحه 69 کتاب درباره چگونگی راه‌اندازی «ایستگاه صلواتی دهلران» می‌خوانیم: «یک سری وسایل جمع کردیم تا درِ صلواتی دهلران را باز کنیم. سرِ ظهر به دهلران رسیدیم. در آنجا، مغازه بزرگ آقای جمعه پیروزوندی را در اختیار ما گذاشتند. از سپاه هم آمدند تا ما را همراهی کنند. آن موقع فرمانده سپاه دهلران آقای سلطانی بود. به ایشان گفتیم که در را باز کنید و به آقای امینیان بگویید که ما آمدیم. آقای سلطانی گفتند: امینیان در والفجر 3 شهید شد. روی حساب حرف‌های ایشان به دهلران رفته بودیم. دلمان گرفت؛ گفتیم: پس صلواتی را به اسم ایشان بگذاریم...» در ادامه شرح تحولات و خدماتی که این ایستگاه در جنگ ارایه می‌داد بیان شده است.
ایستگاه دهلران را انتشارات پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس با شمارگان دو‌هزار نسخه، 152 صفحه، قطع رقعی و به بهای 40 هزار ریال منتشر کرده است./
نظر شما