شنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۴۲
بررسی راز جاودانگی عاشورا در کتاب «اگر زینب نبود...»

کتاب «اگر زینب نبود...» سخنان شیوای حضرت زینب(س) پیش و پس از واقعه عاشورا را با نگاهی به تاثیر شگرف این سخنان در جاودانگی قیام عاشورا بررسی کرده است. چاپ ششم این کتاب به زودی از سوی انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی روانه بازار کتاب خواهد شد./

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب«اگر زینب نبود...» به قلم محمد محمدیان در 15 بخش سخنان شیرزن کربلا را در مقاطع مختلف قبل و پس از عاشورا بررسی کرده و همراه با بیان سخنان این بانوی بزرگ اسلام، شخصیت حقیقی ایشان را نیز تحلیل و بررسی کرده‌است.

در این کتاب سخنان و خطبه‌های دخت امیرالمونین علی(ع) به مقاطع مختلف زمانی تقسیم می‌شود. «در راه کربلا»، «عصر تاسوعا»، «شب عاشورا»، «روز عاشورا»، «در آستانه شهادت برادر»،«مجلس کوفه»، «ورود به شام»، «مجلس شام»، «ورود به کوفه» و «پاسخی قاطع به ابن زیاد» از جمله سخنرانی‌های محکم حضرت زینب(س) به شمار می‌روند. 

یکی از موارد مهمی که نویسنده در کتاب به آن اشاره کرده‌است، تربیت و آماده‌سازی زینب کبری(س) برای پذیرش مصیبت‌های عاشورا و پس از عاشورا بود. محمد محمدیان در این‌باره نوشته است: «با توجه به رسالت عظیم و سنگین حضرت زینب(س) در این حرکت سرنوشت‌ساز، آماده کردن ایشان برای انجام بهتر وظایف و ایجاد زمینه برای پذیرش مشکلات و مصیبت‌ها برنامه مستمری بود که به اشکال مختلف اجرا می‌شد، بخشی از این برنامه توسط حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع) اجرا شده بود و بخش دیگری نیز توسط سیدالشهدا(ع) در مراحل مختلف انجام گرفت و گاهی نیز منادی غیبی این مسولیت را بر عهده می‌گرفت و به این‌گونه زمینه‌سازی می‌کرد. بخشی از یاری خداوند عبارت است از ایجاد آمادگی و تقویت روحیه برای ایستادگی در میدان مبارزه و انجام تکلیف و این نصرت الهی از مجاری مختلفی نازل می‌شود که یکی از آن‌ها همین نداهای غیبی است.»

نویسنده کتاب با بیان سخنان پیام‌رسان کربلا، قصد دارد قدرت کلام الهی را که موجب زنده ماندن نهضت عاشورا بود، به تصویر بکشد و به خوبی نشان دهد که زینب کبری(س) در اسارت نیز وظیفه سنگینی را برای انتقال پیام عاشورا به گوش جهانیان عهده دار بوده است.

نکته مهم دیگری که در کتاب به آن اشاره شده است و در سراسر کلام این بانوی بزرگ اسلام دیده می‌شود، تسلیم در برابر رضایت و اراده الهی است. 

در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «پس از ورود کاروان اسیران کربلا به کوفه، ابن زیاد سعی در تحقیر خاندان پیامبر و حضرت زینب(س) داشت، اما زینب کبری (س) در کلام تاریخی خود بلندترین کلامی را که ممکن بود در وصف عاشورا گفته شود، بیان کرد:«ما رایت الا جمیلا، هولا قوم کتب الله علیهم القتل، فبرزوا الی مضاجعهم، وسیجمع الله بینک و بینهم، فتحاج و تخاصم، فانظر لمن الفلج یومئذ، هبلتک امک یابن مرجانه!!» من جز زیبایی ندیدم! آنان کسانی بودند که خداوند سرنوشتشان را شهادت تعیین کرده بود، لذا با شهادت به جایگاه ابدی خود رفتند، اما خداوند به همین زودی تو و آنان را در یک جا گرد هم خواهد آورد و تو باید پاسخگوی اعمالت باشی و برای محکمه الهی جواب آماده کنی، حال بنگر که در آن محاکمه پیروزی و سرفرازی از آن چه کسی خواهد بود؟ مادرت به عزایت بنشیند ای پسر مرجانه!!» 

نویسنده کتاب معتقد است:«اگر زینب کبری(س) می‌گوید:ما رایت الا جمیلا، برای این است که شهود اسماء و صفات حق در متن حوادث و محیط  که قطعا همراه با شهود است، جایی برای مشاهده غیرزیبا نمی‌گذارد.»

چاپ ششم کتاب «اگر زینب نبود...» به قلم محمد محمدیان به‌زودی از سوی انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی روانه بازار کتاب خواهد شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط