به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، یوکو اوگاوا، نویسنده رمان «خدمتکار و پروفسور» در کتابش تعاملات پروفسور را با خدمتکار و فرزند او روایت می‌کند و در میان گفت‌‌وگوهای آن‌ها، زیبایی معادلات ریاضی برای مخاطب به تصویر کشیده می‌شود.

پروفسور، یکی از دو شخصیت اصلی این داستان، مردی 64 ساله است که پیش از این استاد دانشگاه و متخصص نظریه اعداد، شاخه‌ای از رشته ریاضیات محض بوده است به دلیل مشکلی که برای حافظه‌اش به وجود آمده همواره در حال نکته‌برداری از مسایلی است که در لحظه‌ای به ذهنش خطور می‌کند. او شخصیتی با سر و وضعی عجیب است؛ مردی کت‌وشلواری که همیشه تکه‌ کاغذهایی به کتش آویزان است و این کاغذهای یادداشت همه جای کتش را پوشانده‌اند.

اوگاوا در این رمان جهانی خالی از نام خلق می‌کند. راوی اول شخص داستان با ضمیر «من» شناخته می‌شود و ارتباط او با پسرش و شخصیتی که «پروفسور» خوانده می‌شود، داستان زندگی خانواده‌ای غیرسنتی را شکل می‌دهد که گویی اعداد هم بخشی از این خانواده هستند.

در بخشی از متن این کتاب آمده است: «پروفسور در حالی که موهای پسرم را پریشان می‌کرد گفت: «مغز خوبی تو کله این پسر هست.» جذر هم که برای در امان ماندن از اذیت‌های دوستانش کلاه می‌گذاشت، با اوقات تلخی شانه بالا انداخت. «با همین علامت کوچک توانستیم بی‌نهایت عدد بشناسیم. حتی عددهایی که قابل مشاهده نیستند.» و با انگشت روی سطح خاک گرفته میزش یک رادیکال کشید.»

«خدمتکار و پروفسور» داستان عشق ورزیدن ریاضیدانی به اعداد است و در خلال همین گفت‌وگوی پرفسور با اعداد، بخشی از زندگی در کشور ژاپن مدرن هم به مخاطب نشان داده می‌شود.

نسخه اصلی این رمان بعد از موفقیت در کتابفروشی‌های ژاپن، به سینما نیز راه یافت و در سال 2006 فیلمی سینمایی بر اساس آن ساخته شد. این کتاب در سال 2003 میلادی به زبان ژاپنی منتشر شد و در سال 2009 این رمان به انگلیسی ترجمه شد و با عنوان «The Housekeeper and the Professor» به چاپ رسید.

چاپ دوم رمان «خدمتکار و پروفسور» با ترجمه کیهان بهمنی در 248 صفحه‌، با شمارگان هزار و 100 نسخه و بهای 11 هزار تومان از سوی نشر «آموت» منتشر شده است.