به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بارسقیان درباره چرایی انتشار دو یا چند ترجمه از یک نمایشنامه گفت: ترجمه‌های موازی در نمایشنامه‌ها بیشتر به دلیل نبودن امکانی برای هماهنگی میان مترجم‌ها رخ می‌دهد. حال اگر یکی از این ترجمه‌ها بهتر باشد، این مساله اتفاق خوشایندی خواهد بود. 

وی افزود: مساله کیفیت ترجمه هم نقش اساسی را در این مساله بازی می‌کند؛ به عنوان مثال نمایشنامه‌ای با یک ترجمه بد و بی‌کیفیت از سوی ناشری منتشر می‌شود و من مترجم می‌بینم که مخاطبان و دانشجوهای تئاتر دارند یک ترجمه بد را می‌خوانند، به این ترتیب مجاب می‌شوم تا همین نمایشنامه را با کیفیت بهتری ترجمه و منتشر کنم. این جریان نیز اتفاق خوشایندی است. 

این مترجم در ادامه با اشاره به علاقه و دلبستگی مترجم‌ها به یک اثر خاص یا مجموعه آثار یک نویسنده گفت: معمولا مترجم‌های حوزه ادبیات و نمایشنامه‌ها به یک اثر یا مجموعه آثار یک نویسنده و یا درام‌نویس علاقه خاصی پیدا می‌کنند و دوست دارند آثار او را به فارسی برگردانند، بنابراین با وجود چند ترجمه از این آثار در بازار کتاب ایران، باز هم دوست دارند آن را ترجمه کنند.

بارسقیان درباره تاثیر منفی جریان ترجمه‌های موازی در نمایشنامه‌ها بر صنعت ترجمه گفت: به طور معمول نمایشنامه‌ کتابی پرفروش نیست، بنابراین وقتی همزمان از یک نمایشنامه دو یا چند ترجمه منتشر می‌شود، همه آن‌ها در چاپ نخست خود باقی مانده و مخاطب و خریداری پیدا نمی‌کنند. این مساله آزار دهنده است. البته ممکن است در این میان آثار نویسنده‌ای هم، مانند نمایشنامه «هنر» اثر «یاسمینا رضا» نویسنده معاصر فرانسوی، پرفروش شود، اما در مجموع منافع اقتصادی برای ترجمه نمایشنامه چیز خاصی نیست که به خاطرش گریه کنیم. 

مترجم نمایشنامه «کلایبورن پارک» در ادامه در پاسخ به این سوال که « مترجمان چگونه می‌توانند از تاثیر منفی ترجمه موازی برکنار بمانند؟» گفت: به نظر من مترجم باید نمایشنامه‌هایی را ترجمه کند که فقط خود او از عهده‌اش برمی‌آید و نه مترجم دیگری. من همیشه نمایشنامه‌های جدید به ویژه آثاری را که جوایز معتبر گرفته‌اند، ترجمه می‌کنم و در این کار به سرعت و دقت خاصی هم رسیده‌ام. بنابراین تا حدود زیادی از این جریان برکنار بوده‌ام. 

بارسقیان همچنین در پاسخ به این سوال که «آیا پیوستن به قانون جهانی کپی رایت می‌تواند از بروز پدیده‌هایی چون ترجمه‌های همزمان جلوگیری کند، یا خیر؟» گفت: بله، کشورهایی که عضو این قانون باشند، با پدیده‌هایی چون انتشار همزمان دو یا چند ترجمه از یک متن روبه‌رو نخواهند شد. 

بارسقیان در پایان گفت: در خارج از کشور و در میان انگلیسی‌زبان‌ها، هرکسی نمی‌تواند آثار هاروکی موراکامی، نویسنده برجسته ژاپنی را ترجمه کند. موراکامی فقط دو مترجم انگلیسی دارد و تمام آثاری از او که به انگلیسی در سرتاسر جهان منتشر شده، با ترجمه این دو نفر است، اما ما در ایران 150مترجم آثار موراکامی داریم که 149 نفر از این‌ها ترجمه‌هایشان بی‌کیفیت است. 

آراز بارسقیان نویسنده و مترجم است. از میان تالیفات منتشر شده او می‌توان به مجموعه داستان «باسگا» و نمایشنامه «گام زدن بر یخ‌های نازک» (مشترک با غلامحسین دولت‌آبادی) اشاره کرد. 

همچنین فیلمنامه‌های «درخشش ابدی ذهن بی‌آلایش» نوشته چارلی کافمن، «مگنولیا» نوشته پل توماس اندرسون، «پیش از طلوع و پیش از غروب» نوشته ایتان هاواک و دیگران و نمایشنامه‌های «آگوست در اسیج‌کانتی» نوشته تریسی لتس، «کلایبورن پارک» نوشته بروس نوریس، «چرخه‌ی کنتاکی» نوشته رابرت شنکن و «زبردست/ زیردست» نوشته سوزان-لوری پارکس نام برخی از ترجمه‌های منتشر شده بارسقیان است.