به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، خواجه نصيرالدين طوسي، دانشمند و فيلسوف ايراني است كه در متون هفتم و همزمان با حملۀ مغول به ايران مي‌زيسته است. او به خدمت هلاگو درآمد و به وزارت رسيد و به امر او رصدخانۀ مراغه را بنا نهاد. از وي آثار متعددي به‌جاي مانده است كه مي‌توان به تجريد الاعتقاد و اساس الاقتباس، منطق التجريد و... اشاره‌كرد. در ميان فلاسفۀ مسلمان ،خواجه نصيرالدين بيش از هر فيلسوف ديگري اهل گفت‌وگو بوده و اين گفت‌وگوها را نيز در بسياري از آثار خويش منعكس كرده است. او با تمام فيلسوفان و دانشمندان بزرگي كه در قرن هفتم هـ. مي‌زيسته‌اند، گفت‌وگو كرده و گاهي نيز مكاتبه داشته است. زيرا خواجه نصير به توانايي سخن و تاثير شگفت‌انگيز گفت‌وگو، سخت باور داشته و هوشمندانه در اين راه گام برداشته است. به عبارت ديگر او با پيراستن علم كلام از جنبه‌هاي جدلي و سفسطي نه تنها به شكوفايي و گسترش آن كمك كرد، بلكه زمينه‌اي را فراهم ساخت كه چند حوزۀ فلسفي در آن به منصۀ ظهور و بروز برسد. نويسنده در كتاب حاضر به بحث و بررسي دربارۀ خواجه نصيرالدين طوسي و آثار وي پرداخته است و از آن‌جايي كه پس از بحث و بررسي در آثار متعدد و گوناگون اين حكيم بزرگ به اين نتيجه رسيده كه قدرت سخن و توانايي گفت‌وگو از جمله خصلت‌هايي است كه مي‌توان او را با اين ويژگي شناسايي كرد، به همين دليل خواجه را "فيلسوف گفت‌وگو" نام نهاده است.
نصيرالدين طوسي؛ فيلسوف گفتگو، تأليف: غلامحسين ديناني، تهران: هرمس
پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۶ - ۱۰:۰۵
برگزاري جشنواره كتاب فصل از يك سو در صدد تقدير از پديدآورندگاني است كه تلاش آن‌ها در هياهوي پر اثر و پر ثمر صنعت نشر كشور، كمتر ديده مي‌شود. از سوي ديگر آثار برتر اين جشنواره منابع مطالعاتي مناسبي براي علاقه‌مندان در حوزه‌هاي مختلف است. در اين مجال معرفي يكي از آثار منتخب جشنواره كتاب فصل را مي‌خوانيد./
نظر شما