بیست و نهمین شب از سلسله جلسات شب بخارا، عصر پنجشنبه برگزار شد.در این برنامه که به مناسبت هفدهمین سال انتشار نشریه مترجم، «شب مترجم» نام گرفته بود، عبدالله کوثری، علی صلحجو، فرزانه فرحزاد و علی خزائیفر به ایراد سخنرانی پرداختند.
دهباشی در این زمینه اضافه کرد:گفتن اینکه مجله مترجم در آغاز هفدهمین سال انتشارش قرار گرفته آسان است. اما اینکه در جریان هفتهها، ماهها و سالهایی که این مجله منتشر میشده آقایان چه رنجی را متحمل شدند، حکایت پر غصهایی است که از آن میگذریم.
کوثری نهضت ترجمه ایران را نهضتی دانست که از زمان آغاز آن در عصر ناصری، تا به امروز هرگز منقطع نشده و علاوه بر آشنایی فارسی گویان با ادبیات و فلسفه سایر کشورها، موجب پیدایش زبان جدیدی در ادبیات فارسی شده است.
وی در این زمینه توضیح داد : زبان رمان نویسی، نگارش داستان کوتاه و نقد نویسی، از طریق ترجمه به ما شناسانده شده است.
کوثری همچنین نشریه مترجم را دارای دو منفعت اصلی برای جامعه مترجمان ایران دانست. وی این دو منفعت را این چنین برشمرد :نشریه مترجم فضای نقد پذیری را در بین مترجمان کشور گسترش داده و همچنین اهل ترجمه را با یکدیگر آشنا ساخته است.
بر اساس این گزارش، علی صلحجو، مدرس ویرایش و همکار نشریه مترجم، پس از عبدالله کوثری به ایراد سخنانی پرداخت.
این ویرایشگر نامآشنا به بیان تجربیات خود از این حرفه پرداخت و خاطراتی از ویرایش متنهای ترجمه شده را نقل کرد.
وی در پایان سخنان خود بر نگاه مثبت بر متن در حال ویرایش تاکید و گرد و گفت: برای ویراستاری باید با نگاه مثبت و بدون پیش داوری [نسبت به متن ترجمه شده]، کار را انجام داد.
پس از صلحجو، علی خزائیفر، سردبیر نشریه مترجم به بیان نکاتی در مورد ترجمه پرداخت.
وی شش گروه انسان شناسان، فلاسفه،منتقدان، مترجمان، زبان شناسان و آموزگاران زبان را افرادی صاحب نظر در مورد ترجمه دانست.
خزائیفر همچنین ترجمه را جدای از علم دانست و تاکید کرد :ترجمه یک علم نیست، بلکه در عمل ترجمه، فردیت دخالت دارد و صحبت کردن از ترجمه نیز مبنای کاملآ علمی ندارد.
وی در ادامه سخنانش ضمن برشمردن دیدگاه صاحب نظران در مورد مبناهای مختلف ترجمه، زبان مقصد را مبنای اصلی ترجمه دانست و تصریح کرد: ترجمه یعنی فارسیگردانی و ترجمه باید براساس قابلیتها، محدودیتها و ظرفیتهای زبان فارسی صورت بگیرد.
فرزانه فرحزاد، استاد ترجمه از زبان انگلیسی، سخنران بعدی این مراسم بود،وی هفدمین سالگرد انتشار این نشریه را به علی خزاییفر تبریک گفت و طی سخنانی، تفاوت نقد و ارزشیابی یک ترجمه را شرح داد.
وی نقد یک ترجمه را امری جدا از ارزشیابی آن دانست و تصریح کرد:متن ترجمه شده را میبایست یک اثر مستقل دانست و حیات جداگانهای برای آن در نظر گرفت. در سنجش و ارزشیابی یک ترجمه به متن آن محدود میشویم، اما در نقد میتوان به فضای بزرگتری نگاه کرد.
در پایان این نشست پرسش و پاسخی با حضور دکتر منوچهر بدیعی، دکتر مجدالدین کیهانی، حورا یاوری و علی خزائیفر برگزار شد.
نظر شما