سیدهادی بهجت تبریزی، فرزند استاد شهریار، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،‌اظهار کرد: خانه شخصی استاد شهریار با مساحتی حدود 465 متر مربع اکنون در اختیار معاونت فرهنگی شهرداری تبریز قرار دارد. این خانه در سال 1386 به ثبت ملی رسید و به موزه تبدیل شد.

وی ادامه داد: در این موزه اشیا، تابلوها و ملزومات شخصی شهریار نگهداری می‌شوند که شامل رختخواب، لباس‌ها، کتاب‌ها، کیف و عصای وی می‌شوند.

فرزند استاد شهریار افزود: همچنین در موزه شهریار دست‌نوشته‌ها، نسخ خطی و عکس‌های سیاه و سفید که متعلق به دوران گوناگون زندگی شهریارند، وجود دارند.

مدیر موزه شهریار با بیان این‌که استاد شهریار به خوشنویسی علاقه بسیار داشت و اغلب به شیوه نستعلیق و خط نسخ مشق می‌کرد، گفت: در این موزه کتابت یک سوم قرآن به خط شهریار هم نگهداری می‌شود. شهریار کتابت این قرآن را اوایل دهه 1340 آغاز کرد که مقارن با کودکی فزرندانش بود اما به‌دلیل کمبود وقت یا هر دلیلی که ما از آن خبر نداریم، این کار به پایان نرسید.
‌
تبریزی در پاسخ به این سوال که «جالب‌ترین بخش موزه شهریار از نگاه بازدیدکنندگان چیست؟» عنوان کرد: به نظر می‌رسد اتاق شهریار برای اغلب بازدیدکنندگان جالب است، چرا که اتاق استاد شهریار، جایی بود که وی در هنگام مطالعه، سرودن شعر و استراحت در آن به‌سر می‌برد و پس از بروز بیماری، وی بیشترین زمان خود را در آن سپری کرد.