یکشنبه ۷ بهمن ۱۳۸۶ - ۱۴:۰۵
مشكلات تاريخ‌نگاري تشيع

کتاب «خاستگاه تشیع و پیدایش فرقه‌های شیعی در عصر امامان»، نوشته علی آقانوری با حضور جمعی از اساتید و محققان در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم نقد شد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در این جلسه قاسم جوادی استاد دانشگاه طی سخنانی یکی از ضعف‌های کتاب «خاستگاه تشیع و پیدایش فرقه‌های شیعی در عصر امامان» را بیان خطابی جملات در برخی از صفحات برشمرد و گفت: در این کتاب به یک گزارش تاریخی بر اساس منابع مشخص بسنده شده و نویسنده سعی نکرده است با تلاش و تعمیق بیشتر، به نتیجه‌ای جدید و نظریه‌ای نو دست پیدا کند.

وی یکی از خلأهای موجود در تاریخ‌نگاری شیعی و اسلامی را عدم پرداختن مستقل به تاریخ علویان دانست و اضافه کرد: در این کتاب نیز اشاره‌ای مستقل به تاریخ علویان نشده است. 

جوادي ضمن بیان انتقاداتی دیگر از این کتاب افزود: یکی از نکاتی که نویسنده این کتاب و سایر محققان باید در تحقیقات فرقه‌شناسی به آن توجه کنند این است که تمام مورخان و فرقه‌نگاران که خود عضو یکی از فرق بوده‌اند سعی کرده‌اند تا به نوعی فرقه خود را بالاترین فرقه جلوه دهند. 

وي در قسمت دیگری از سخنانش با بیان این که در حال حاضر کتب زیادی در عرصه تاریخ اسلام نوشته و منتشر می‌شود، گفت: بسیاری از این کتاب‌ها حاصل تراوشات ذهنی نویسنده است و یا فاقد روشمندی است. مهمترین آفت این گونه تحقیقات عدم برخورداری از شاخصه‌های علمی یک تحقیق است.

در این جلسه، علی آقانوری مؤلف کتاب «خاستگاه تشیع و پیدایش فرقه‌های شیعی» نیز گفت: تعدد منابع و به همان نسبت تعارض این منابع با یکدیگر از مهم‌ترین مشکلات یک محقق برای ورود به عرصه تاریخ‌نگاری شیعی است، به گونه‌ای که توان برداشت یک تعریف واحد و به نتیجه رسیدن در یک موضوع جزئی را از محقق می‌گیرد.

وی ادامه داد: به دلیل بیم از ارائه برداشت نادرست از وقایع تاریخی، در این کتاب به گزارش منابع اکتفا شده است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها