ربابه خدامی، شاعر اهل شهرستان شاهرود که دعای جوشن کبیر را به نظم درآورده و در سرودن شعر به زبان محلی نیز فعالیت مستمر دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در سمنان، با بیان اینکه از کودکی به شعر، ادبیات و کتاب خواندن علاقه‌مند بوده است، گفت: سرودن شعر را به‌صورت جدی از سال ۱۳۹۰ آغاز کردم و با توجه به اینکه بیشتر، آثار شاعرانی همچون مولوی، سعدی و سهراب سپهری را مطالعه می‌کنم موضوعات و مضامین اشعارم عارفانه، عاشقانه و اجتماعی است و داستان منظوم هم دارم.
این پژوهشگر که سه عنوان کتاب تالیفی و پنج عنوان کتاب ترجمه‌ای در کارنامه خود دارد، اشاره‌ای به ذاتی بودن شعر داشت و این طور بیان کرد: شعر را می‌توان یاد گرفت و چند شعر محدود ساخت اما شعر اساسا ذاتی است و شعر باید خود به خود و از درون آدمی بجوشد.
خدامی همچنین به شاعران پیشرو در جریان انقلاب همچون مصطفی رحماندوست و احمد شاملو اشاره کرد و یادآور شد: وضعیت شعر جوان در کشور ما اصلا رضایت بخش نیست و در ادارات فرهنگی معمولاً اشخاصی در انجمن شعر رئیس هستند که دافعه آنها بیشتر از جاذبه‌شان است و نه تنها علاقه‌مندان به شعر و ادب فارسی از چنین اوضاعی نگران هستند بلکه دلزده می‌شوند؛ وضعیت شعر جوان کشور در شرایط فعلی اصلاً مناسب نیست زیرا شعر را گاها به تمسخر گرفته‌اند و اینگونه مرام‌ها با روحیات یک شاعر سنخیت ندارد شعر سرودن رسیدن به شعور است و شاعر واقعی بیشتر به انسانیت می‌پردازد همانطور که دغدغه سعدی نصیحت است چه چیزی یاد بدهد یا مولانا که به تعالی رسیدن را آموزش می‌دهد در کل شعر خوب ردپایی از غصه ندارد.
این مهندس شیمی که مدرس سازمان فنی و حرفه‌ای نیز هست، یادآور شد: اشعار بی مضمون عده‌ای نوپا که خود را شاعر قلمداد می‌کنند و گاهاً آن اشعار توسط خواننده‌هایی خوانده می‌شود آسیب بزرگی به ادبیات و زبان فارسی وارد می‌کند، هر چند در ادبیات فارسی لغات رکیک معنی ندارد اما به عنوان یک شاعر جوان آرزو دارم که چند منظومه بسرایم و یک شاهنامه حماسی که به جای پرداختن به اساطیر به ابعاد مختلف زندگی شاهان ایران بپردازد.
خدامی گفت: نخستین تالیفم «نمی‌خواهم فرشته باشم» در سال ۹۲ بود و هدفم این بود که چیزهایی که می‌دانم بقیه هم بدانند و دوست دارم با اشتراک گذاشتن دانسته‌هایم برای جامعه مفید باشم و معتقدم هر انسانی در هر جایگاهی اگر مفید واقع شود دنیا زیبا خواهد شد. همچنین دومین اثرم با عنوان «رب الرقیب» منظومه‌ای است برگرفته از بندهای دعای جوشن کبیر که استقبال خوبی از آن شده و ترجمه هر بند به صورت منظوم آمده است. سومین اثرم «حریر دل» مجموعه اشعار عارفانه - عاشقانه است.
وی اظهار کرد: متاسفانه اخیراً شاهد نشر کتاب‌هایی هستیم که هیچ گونه محتوایی ندارند و ناشران به خاطر پر کردن جیبشان این گونه آثار را چاپ می‌کند و نویسندگان جوان نیز اگر قرار است اثری را چاپ کنند دقت کنند که از نظر کمی و کیفی مفید باشد و حداقل استانداردها را رعایت کنند و همواره معتقدم تالیف یک اثر از یک نویسنده بسیار ارزشمند تر از جمع آوری نوشته‌های چند نویسنده است؛ کتاب شناسنامه نویسنده است با توجه به این که مشوقی برای تالیف و ترجمه آثار نداشتم وقتی با خواندن اشعارم و استقبال مردم و لذت آنها از سرایش و خوانش این گونه اشعار مواجه می‌شدم به وجد می‌آمدم؛ این خود باعث ادامه و انگیزه تالیف آثار بعدی می‌گشت موسیقی و اجرای نت‌ها کمک زیادی به وزن گرفتن اشعارم کرد «رب الرقیب» ترجمه منظوم دعای جوشن کبیر است که در مدت ۷ سال در شب‌های احیا سرودم.
ربابه خدامی ضمن بیان اینکه اگر روزی قلمم را از من بگیرند بی شک در کوتاه‌ترین زمان ممکن جان خواهم داد افزود: خرید کتاب از یک نویسنده از طی کردن هفت خوان رستم نیز سخت‌تر است و مبالغ پرداختی نیز مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا پرداخت شود هرچند کتاب‌هایی که از مولف خریداری می‌شود در شهری که نویسنده ساکن است توزیع و فروخته نمی‌شود تا نویسنده بیشتر شناخته شود.
وی ادامه داد: بسیاری از ارگان‌های دولتی رونمایی کتاب را صرفاً برای پر کردن رزومه کاری خودشان می‌خواهند و بعد از رونمایی کتاب حالی از نویسنده نمی‌پرسند متقابلاً بعضی از نشرها یک اثر ادبی قوی را از بسیاری از فیلترها عبور می‌دهند اما شاهدیم هر روزه کتاب‌های بی محتوایی چاپ می‌شوند که چاپ آنها هیچ علت و توجیهی ندارد و نه تنها چیزی برای ارائه به اهالی کتاب نداشته بلکه تنها خاصیت‌شان پر کردن جیب ناشران است.
نویسنده و شاعر جوان شاهرودی ضمن اینکه برای مولفین ارزش خاصی قائل شد افزود: قدمی برای رشد فرهنگ برداشته نمی‌شود و معمولاً هر از گاهی برای مناسبت‌های مختلف از شاعران دعوت می‌شود که بیا و شعری بخوان! بدون هیچ حمایتی که متاسفانه اینگونه برخوردها را نمی‌پسندم و دیدگاهم اینگونه است مسئولی که برای مولفی قدمی برنمی‌دارد ضرورتی ندارد که تعریف و تمجید نویسنده را نماید و توقع حضور در همایش‌ها و مراسم‌های مختلف آن هم به طور رایگان را نداشته باشد مولفی که خودش با هزینه شخصی کتابی را چاپ کرده و نیاز به ریالی از منابع دولتی ندارد و از وضعیت موجود انجمن شعر تنها به این دلیل که متولی آن حتی سرودن شعر را بلد نیست آیا توقع زیادی است؟ صحبت از ارزش‌هاست نه غرور و بی خردی و ارزش و اعتباری که بعد از مرگ می‌گذارند و مدام در بوق و کرنا می‌دمند چه بهتر است در زمان حیات آدمی بگذارند.
ربابه خدامی تصریح کرد: شعر در ایران دستخوش تفکرات غربی شده و با توجه به اینکه هنر شعر و شاعری تسلط برعروض است شعر بدون وزن را نمی‌پسندم؛ عدم منابع کافی، جامع و کامل در ایران در زمینه تاتو و زیبایی و پوست مرا بر آن داشت که شروع به ترجمه کنم و تا حدودی موفق هم بوده ام و بنا به دلایل یاد شده بیشتر علاقه مند به ترجمه آثار تاتو و خالکوبی دنیا هستم تا بتوانم به ریشه تفکراتی که باعث می‌شود یک انسان تمام بدنش را پر از نقش و نگار کند دست یابم و سمبل‌های قبایل مختلف که بر تنها هک شده را بررسی کنم در کل ترجمه بهترین راه برای کنترل ذهن است.
نظر شما