فاطمه ذوالقدر؛ نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با بیان اینکه اقتصاد و فرهنگ از دیرباز دو عرصه درهم تنیده و مؤثر بر یکدیگر بوده و خواهند بود، گفت: این موضوع به نحوی است که سیاست‌گذاری و اقدام در هیچ یک از این دو بدون رعایت لوازم دیگری ممکن نیست و حتی هرگونه بی‌توجهی به هر کدام از آن‌ها تبعات و نتایجی منفی نسبت به هر دو در بر خواهد داشت.
 
وی افزود: در کشور ما نیز چه در ابعاد نظری و چه در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های عملی، آن گونه که باید و شاید توجهی به این تلاقی و تعاطی نشده و واکاوی علمی متمرکزی نیز در این زمینه شکل نیافته است.
 
ذوالقدر با بیان اینکه اکنون نیز فرهنگ متأثر از اقتصاد، در تنگنای اجرای برنامه و مسیر دشوار اهدافش قرار دارد، گفت: به همین سبب می‌توان در ضمن و ورای اغلب مشکلات اقتصادی و فرهنگی، بی‌توجهی به پیش زمینه‌های دیگر و عدم استفاده از ابزارهای مزبور را دید.
 
وی تاکید کرد: اگرچه نمی‌توان انکار کرد که متاسفانه از ابتدا هم بودجه بخش فرهنگی را بسیار کوچک در نظر گرفته‌اند و چالش‌های زیادی در بخش‌های مختلف فرهنگی وجود دارد ولی توجه به این نکته حائز اهمیت است که  ناگزیر، ساختار بودجه، متناسب با چالش‌های کشور تنظیم شده است.
 
ذوالقدر با اشاره به اقداماتی برای افزایش بودجه‌های فرهنگی توضیح داد: رایزنی‌های بسیار برای ارتقای سرانه فرهنگی صورت گرفته است زیرا هزینه فعالیت‌های فرهنگی و تولید آثار و... نسبت به سال پیش افزایش چشم گیر داشته است ولی با توجه به ظرف موجود، سهم بودجه فرهنگی تعیین شد.
 
لزوم توجه به سیاست‌های حمایتی اقتصادی
نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی همچنین درباره معوق ماندن برخی طرح‌های حمایتی و فصلی حوزه کتاب به دلیل عدم تزریق ردیف 3 بودجه گفت: عدم توجه به لزوم اجرای سیاست‌های حمایتی اقتصادی از حوزه‌های فرهنگی طی سنوات گذشته، سبب شده از یک‌سو با تعطیلی بسیاری از فعالیت‌های پژوهشی و بنیادین فرهنگی روبه‌رو باشیم و از سوی دیگر در شرایطی که مردم به علت مشکلات اقتصادی تمایل به مصرف کالای فرهنگی رایگان یا سوبسیددار دارند، دستگاه‌ها امکان ارائه چنین کالاهایی را نداشته باشند.
 
وی ادامه داد: در چنین فضایی اعتبارات فرهنگی اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. مسلم است که با گرانی کاغذ و هزینه‌های بالای ارائه آثار، اجرای چنین طرح‌هایی آسان نخواهد بود ولی نباید اجازه داد که همین حداقل خدمات فرهنگی هم از مردم دریغ شود.
 
ذوالقدر با ارائه راهکاری در این زمینه عنوان کرد: در این زمینه معتقدم که باید با مدیریت صحیح و رعایت اولویت‌ها، طرح‌های حمایتی حوزه کتاب با قدرت و با در نظر گرفتن اهداف فرهنگی آن و لحاظ شرایط ناشران و فروشندگان، اجرا شود.
 
وی تاکید کرد: آنچه مهم است، به‌کارگیری راهبردهایی متناسب، کارآمد و مقتضی است که باید با توجه به نقاط قوت و ضعف و فرصت‌ها و تهدیدات تنظیم و اجرا شود تا رونق اقتصاد و فرهنگ و ثمرات متعددش را به‌دنبال داشته باشد.
 
ذوالقدر با بیان اینکه قبول داریم که بودجه‌ها محدود است، گفت: سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ، زیرساخت‌های جامعه را مستحکم می‌کند و سبب می‌شود نتایج مثبتی را به صورت ملموس، شاهد باشیم. زیرا تقویت بخش فرهنگ منجر به کاهش هزینه کشور برای رفع آسیب‌های اجتماعی می‌شود.
 
اثرات مستقیم و غیرمستقیم فرهنگ بر اقتصاد
ذوالقدر همچنین با بیان اینکه فرهنگ به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر ارتقای اقتصاد کشور اثرگذار است، گفت: تدوین سیاست‌های کارآمد، ایجاد فضای گفت‌و‌گو، بهبود فضای کسب‌وکار فرهنگی، مداخله اصولی دولت و واگذاری به بخش خصوصی، قاعده‌مندشدن حمایت‌های کارشناسی‌شده، ایجاد نهاد متولی و به‌کارگیری مدیران کارآمد همچنین  شریان‌سازی سالم اقتصادی در روند این فعالیت و شکل‌گیری بازار می‌تواند در این زمینه موثر باشد.
 
وی تاکید کرد: از سوی دیگر بهره‌گیری از ظرفیت‌های متنوع داخلی، شبکه‌سازی سالم تولید و توزیع، راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک، تقویت و شکل‌گیری بازار صنایع دستی، تقویت و گسترش گردش‌گری، نظارت کارآمد، فراهم‌آوردن زیرساخت‌ از جمله اقداماتی است که باید به خصوص در شرایط تحریم برای تقویت حوزه فرهنگ بر آن تمرکز کنیم.
 
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه کاهش هزینه‌ها و کسب درآمد از طرق مذکور اهمیت فراوانی دارد، افزود: با ظهور صنایع فرهنگی، رقابت در حوزه فرهنگ نیز به طور حیرت‌انگیزی در جریان است، به همین دلیل صنایع فرهنگی باید جدی گرفته شوند. عصر، عصر فرهنگ است؛ رقابت‌ها از حوزه اقتصاد به حوزه فرهنگ منتقل می‌شوند و حتی اقتصاد نیز ماهیت فرهنگی به خود می‌گیرد.
 
به گفته ذوالقدر، همانطوری که هیچ صنعتی بدون بازاریابی نمی‌تواند به رشد خود ادامه دهد و همه صنایع چه در ظهور و چه در ادامه حیات و رشد خود، وابسته به بازاریابی هستند، صنایع فرهنگی نیز بدون بازاریابی نمی‌تواند رشد و نمو کنند و این صنایع، متناسب با ماهیت خود به بازاریابی فرهنگی نیاز دارند.
 
وی با بیان اینکه بهره‌گیری از دانش و اطلاعات امروزه، مزیتی رقابتی محسوب می‌شود، گفت: سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی کشور در میان این عرضه و تقاضا، برای کاهش واردات فرهنگی می‌توانند با بهره‌گیری از دانش مدیریت بازاریابی، فرصت‌های گسترده‌ای برای توسعه صادرات آن در کشور فراهم کنند.