فریده عصاره در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره ارائه طرح «فیپای مختصر» از سوی کتابخانه ملی، اظهار کرد: ازمهم‌ترین رسالت‌های کتابخانه ملی به عنوان کتابخانه مادر و قطب هدایت کننده فهرست‌نویسی  و رده بندی کشور، می‌توان به نقش «فیپا» اشاره کرد.
 
این عضو هیات امنای نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور یادآور شد: به خاطر می آورم در سال‌های 1358- 1359 که اولین شماره کتابشناسی ملی ایران به‌صورت فهرست‌برگه چاپ شد، چه شادمانی برای کتابداران با خود به همراه آورد و چه کمک بزرگی بود برای تسریع، تسهیل و یکدست سازی فهرست‌نویسی  و رده‌بندی در کتابخانه‌های کشور.
 
این مدرس گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز افزود: اکنون فیپا در سازماندهی مواد و منابع آن چنان جای خود را باز کرده است که هنگام تدریس درس سازماندهی در کلاس‌های کارشناسی، دانشجویان از استاد سوال می‌کنند آیا با وجود «فیپا» باز هم باید فهرست‌نویسی  و رده بندی را یادبگیریم؟ که البته توضیحات لازم به دانشجویان داده می شود.
 
عصاره با اشاره به نقش و رسالت کتابخانه ملی در قبال سایر کتابخانه‌های کشور، توضیح داد: در چنین جویی حداقل انتظاری که از این کتابخانه منحصر بفرد در کشور می‌رود ارتقاء سطح فیپای جاری و یا فیپای کنونی است و نه کاهش آن در سطح «فیپای مختصر».
 
وی درباره برخی تبعات منفی طرح «فیپای مختصر» گفت: تصور کنید که در کشورپهناور ایران چه روستاها و مناطق کوچکی وجود دارد که دسترسی به شهرهای بزرگتر، یا برای شهروندانشان ناممکن یا مشکل است. ضمنا دسترسی به اینترنت و وب هم  در این مناطق مهیا نیست و «فیپا» تنها منبع دسترسی کتابداران کتابخانه‌های این مناطق برای سازماندهی منابع کتابخانه‌هاست.
 
این عضو هیات امنای نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در پایان تأکید کرد: با این وضع اگر قرار باشد به‌جای تکمیل فیپا کنونی، «فیپای مختصر» ارائه شود، مشکل سازماندهی مواد در این کتابخانه‌ها  نه تنها حل نمی شود، بلکه مضاعف هم می‌شود.  بنابراین به نظر من مختصر کردن فیپا جایز نیست و در عوض تکمیل آن مورد نیاز و انتظاراست.