هما خطیب‌رهبر در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: پدر تحقیقات و پژوهش‌های خود را بر متون کهن و ادبیات کلاسیک متمرکز کرده بود و تمایل چندانی به مطالعه و تحقیق در باب متون جدید و روز نداشت. هيچ گاه از اين هدف خود دست نكشيد و همواره در راه اعتلاي زبان و ادبيات فارسي به صورت جدي تلاش مي‌كرد.

وی ادامه داد: هیچ وقت پیش نیامد که پدر در جمع‌آوری مطالب تحقیقی خود از ما کمک بخواهد ولی در تصحیح کتاب‌ها به لحاظ مقابله، حروف‌چینی و نمونه‌خوانی از من و مادرم کمک می‌خواست و البته ما نيز با کمال میل به او کمک می‌کردیم. حتی پدر نام من و مادرم را در مقدمه‌های برخی کتاب‌های خود آورده و از ما تشكر كرده است.

فرزند خطيب‌رهبر در پاسخ به اين پرسش كه «آيا تحقيق ناتمامي از استاد باقي مانده است يا خير؟» گفت: پدر از سال 80 به بعد، ديگر كار تحقيقي جديدي را آغاز نكردند تا نيمه تمام مانده باشد بلكه وقت و كار اصلي خود را بر مطالعه و ادامه دادن تحقيقات پيشين متمركز كرده بود.
 
وي با اشاره به روحيات اين استاد زبان و ادبيات فارسي گفت: پدر زندگي آرام و بي‌هياهويي داشتند و تمايلي نداشتند كه چهره‌اي رسانه‌اي باشند. او كتاب‌ها و تحقيقات خود را در اولويت قرار مي‌داد و آنها را معيار تلاش و ماندگاري خود مي‌دانست. البته به افراد ديگر كه سبكي متفاوت از زندگي ايشان داشتند، خرده نمي‌گرفت.