به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، به نقل از ستاد خبري سراي اهل قلم، در ابتداي اين نشست شاكري با اشاره به تعداد فصل‌هاي كتاب كه 6 فصل و شامل 61 مقاله يا يادداشت است، به طرح سئوالي پرداخت و گفت: آيا انتشار مجموعه‌اي از مقالات در كتابي كه بعد تاليفش بر بعد ترجمه و گردآوري غلبه مي‌كند، كار ارزشمندي است؟

وي در ادامه توصيح داد: ادبيات مساله علمي نيست و بايد به مساله علمي تبديل شود تا بتوان گفت كه تعبير علمي دارد. از سوي ديگر تاليف كتاب تعريف خاصي دارد.

اين منتقد ادبي در ادامه به نداشتن ارجاعات در كتاب اشاره كرد و توضيح داد: آماري كه از مقالات كتاب تهيه كردم، نشان داد كه از 61 مقاله موجود در كتاب 49 مقاله بدون منبع و پانوشت، 10 مقاله بدون پانوشت فارسي و 1 مقاله با عنوان «شيوه‌هاي كاربردي در داستان نويسي» حدود 20 پانوشت دارد.

وي اشاره كرد: ارزش يك مقاله تاليفي به ملاك‌هاي علمي آن است و نويسنده نبايد خودش را در سايه آن مخفي كند بلكه بايد توانايي پاسخ به تمام نقد‌هاي وارده بر آن مطلب را داشته باشد.

در ادامه اين نشست، دستغيب، نويسنده و منتقد ادبي درباره ويژگي‌هاي اين كتاب اظهار داشت: كتاب حاضر بسيار جامع است و تمامي مسائلي كه در ادبيات امروز مطرح شده، پوشش مي‌دهد البته بايد در نظر گرفت جامع بودن كتاب محاسن و معايبي دارد.

وي اشاره كرد: از جمله معايب اين جامع بودن، قرار گرفتن مطالب و موضوعات متفاوت در كنار هم است كه بايد در اين امر مباني نقد را از منظر نقد روانشناسي، زبان‌شناسي، اسطوره شناختي و اخلاقي در نظر گرفت.

دستغيب در ادامه تاكيد كرد: نكته ديگر در اين كتاب، برگزيدن عنوان حقيقت است كه با توجه به تفاوت مباني حقيقت با واقعيت و ارتباط هنرمند با واقعيت، به‌كارگيري واقعيت مناسب‌تر بود.

در بخش ديگري از اين نشست، زنوزي جلالي ديگر نويسنده و منتقد ادبي درباره نقدهاي مطرح شده به اين كتاب گفت: كتاب از نظر بيان مباحث متنوع، جديد و قابل فهم، ارزشمند است. از سوي ديگر اين كتاب براساس ضرورت‌ نياز چنين كتاب‌هايي تهيه شده و بين كتاب‌هاي پراكنده از اين دست، براي افرادي كه در اين زمينه مطالعه مي‌كنند بسيار مناسب است.

وي در ادامه اظهار داشت: همه ما اطلاعاتي را داريم كه اين اطلاعات نتيجه خوانده‌ها و شنيده‌هاي ما طي دوران است و اگر در جايي از آن‌ها سخن به ميان مي‌آوريم، بدين معني نيست كه تاكيد داريم آن موضوع توليد شخصي ما ست؛ پس اين كتاب مي‌تواند در زمره آثار تاليفي قرار گيرد.

اوجبي معاون فرهنگي خانه كتاب نيز كه در اين نشست حضور داشت در پاسخ به طرح مساله شاكري كه معتقد بود متن كتاب نشانه‌هايي از ترجمه مقالات موجود در اين زمينه را دارد اما منابع ذكر نشده و از سوي ديگر كتاب را در زمره آثار تاليفي نمي‌دانست، گفت: ذكر منبع براي يك اثر بحثي است كه اختلاف‌نظرهاي متفاوتي را هميشه به دنبال داشته است چراكه برخي معتقدند مقاله بايد منبع داشته باشد و هرچه اين منابع بيشتر باشد، دليلي بر صحت بيشتر آن مقاله است اما نكته‌اي كه بايد توجه كرد اين است كه اگر مقاله‌اي توليد انديشه شخص بود، واقعا به منبع نيازي ندارد.

در پايان نشست، پارسي نژاد، نويسنده اين كتاب به توضيح درباره برخي انتقادات وارد شده بر كتابش پرداخت و تاكيد كرد: هيچ اثري كامل نيست و هر اثري از هر زاويه‌اي كه به آن توجه كنيد، نقص‌ها و كاستي‌هايي دارد.

وي در ادامه درباره ذكر نشدن منابع در كتاب گفت: در متن اصلي اين كتاب منابع ذكر شده بود اما در زمان انتشار به دليل كمبود فضا بخش اعظمي از اين منابع حذف شد.

پارسي نژاد در بخش ديگر به عنوان كتاب اشاره كرد و اظهار داشت: عنواني كه من براي كتاب برگزيده بودم «ادبيات استعمار نو» بود اما با توجه به صلاح‌ديد ناشر، اين عنوان تغيير يافت.

وي در پايان افزود: به نظرم نكته‌اي كه در كتاب قابل توجه است سعي اين كتاب در پرداختن به جريان‌هاي پنهان در شكل‌گيري انواع داستان و نحله‌هاي ادبي و شخصيت‌هاي داستاني است به طوري كه توانسته خط ربط اين مسائل را پيدا كند و به واسطه آن جريان شكل گرفته در كتاب را به سر منشا مقصود برساند.

كتاب «نقد ادبيات منطبق با حقيقت» نوشته كامران پارسي نژاد توسط خانه كتاب ايران منتشر و در جشنواره نقد كتاب، سال گذشته برگزيده شده است.

اين نشست از ساعت 18 تا 19:45 دوشنبه 21 ارديبهشت در غرفه برگزيدگان جشنواره‌هاي فرهنگي بيست‌و‌دومين نمايشگاه بين‌المللي كتاب تهران برگزار شد.