علی‌اصغر سیدآبادی؛ عضو شورای سیاست‌گذاری سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عنوان کرد: نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در تعریف و مفهوم و جایگاه آن در صنعت نشر ایران، نیاز به بازنگری دارد. باید ببینیم چه انتظاری از نمایشگاه داریم و بر اساس آن برنامه‌‌ریزی کنیم.
 
وی افزود: یکی از انتظارات ما این است که به‌عنوان یک آیین منظم فرهنگی سالانه باشد که مردم آن را می‌شناسند و در آن مشارکت دارند که کار مهمی است؛ زیرا خیلی وقت‌ها هزینه زیادی می‌شود تا رویدادی به آیین تبدیل شود. نمایشگاه کتاب جنبه آیینی بسیار مهمی دارد؛ چراکه مردم در یک فضای عمومی حول محور کتاب جمع می‌شوند.
 
سیدآبادی با بیان اینکه آیینی بودن نمایشگاه اهمیت زیادی دارد، گفت: این موضوع یکی از جنبه‌های مهم نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران است که معمولا در بررسی هزینه-فایده اقتصادی به آن توجه نمی‌شود.
 
وی با اشاره به انتظارات از نمایشگاه کتاب تهران، گفت: ممکن است انتظار ما از نمایشگاه این باشد که دستاوردهای جدید صنعت نشر را سالانه معرفی کند یا ممکن است نگاه ما این باشد که جنبه حمایتی برای ناشران داشته باشد و نقش نمایشگاه تامین نقدینگی ناشران باشد. هر کدام از این‌ها یک ساز و کاری می‌خواهد.
 
سیدآبادی تاکید کرد: به نظر من در طول سالیان اخیر نمایشگاه در نظر برگزارکنندگان و صنف به محل تامین نقدینگی ناشران تقلیل پیدا کرده است و به نظر من این موضوع منجر به نادیده گرفته شدن ظرفیت‌ها و امکانات دیگر نمایشگاه کتاب تهران شده است.
 
این عضو شورای سیاستگذاری سی‌و‌دومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با بیان اینکه باید جنبه آیینی و نمایش دستاوردهای صنعت نشر نمایشگاه تقویت شود، ادامه داد: اگر نمایشگاه را مختص نمایش دستاوردهای صنعت نشر بدانیم، باید همه حلقه‌های این صنعت در آن مشارکت داشته باشند در حالی که اکنون اینگونه نیست و کتابفروشان و مراکز توزیع در نمایشگاه مشارکتی ندارند و نویسندگان مشارکت کمرنگی دارند.
 
وی با بیان اینکه به رغم واسپاری طی سالیان اخیر حلقه‌های صنعت نشر در نمایشگاه کتاب تهران نادیده گرفته‌ شدند، یادآور شد: برای اینکه نمایشگاه را به جایی تبدیل کنیم که دستاوردهای یک ساله صنعت نشر را نمایش بدهد باید از همه حلقه‌ها در مدیریت و برگزاری آن استفاده کنیم. البته طبیعی است که مثل نمایشگاه‌های دیگر محور اصلی باید ناشران باشد اما می‌توان کتاب‌فروشان، مراکز توزیع و پدیدآورندگان نیز در مدیریت آن مشارکت داشته باشند.
 
سیدآبادی درباره تبعات این موضوع و جرایی شدن آن نیز توضیح داد: حضور حلقه‌های صنعت نشر در مدیریت نمایشگاه موجب می‌شود تعریف و مفهوم نمایشگاه توسعه پیدا کند و از حالت تامین نقدینگی برای ناشران خارج شود.
 
کوچک‌سازی یک ضرورت
سیدآبادی همچین درباره توسعه بیش از حد ساختار اجرایی نمایشگاه کتاب تهران، گفت: زمانی که برگزاری نمایشگاه را با سال‌های اول مقایسه می‌کنیم شاهد هستیم که ساختار اجرایی آن سال‌به‌سال توسعه پیدا کرده است و این توسعه بیش از چند برابر توسعه خود نمایشگاه بوده است. بسیاری از نمایشگاه‌های بین‌المللی معتبر با ساختاری کوچک‌تر از نمایشگاه کتاب تهران برگزار می‌شوند ولی نمایشگاه ما بزرگ است.
 
وی افزود: به دلیل اینکه نمایشگاه کتاب تهران دولتی بوده، هزینه-فایده آن محاسبه نمی‌شده و ارزیابی نمی‌شد فواید این هزینه چیست؛ به همین دلیل نمایشگاه از نظر ساختار بزرگ‌تر شد حتی در برخی مواقع از نظر افراد نیز توسعه پیدا کرد.
 
عضو شورای سیاست‌گذاری سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با بیان اینکه کوچک‌سازی نمایشگاه ضروری است، عنوان کرد: به نظر من فوری‌ترین ضرورت، کوچک‌ کردن ساختار نمایشگاه است. با توجه به فضای اقتصادی اگر این اتفاق نیفتد قطعا در تامین بودجه نمایشگاه دچار مشکل خواهیم بود. باید ساختار آن کوچک شود، بسیاری از نمایشگا‌ه‌های بزرگ دنیا با تعداد کمتر وساختار کوچک‌تر در حال برگزاری هستند.