به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، نشست «شرح شاهنامه فردوسی» با حضور علاقه‌مندان این حوزه سه‌شنبه (28 شهریور) در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد. فریدون جنیدی، شاهنامه‌پژوه به عنوان سخنران در این جلسه حضور داشت و به ارایه توضیحاتی درباره «شاهنامه فردوسی» پرداخت.

جنیدی در ابتدای این جلسه و درباره شکل‌گیری «شاهنامه» گفت: پیدایش «شاهنامه» از زمان باستان بوده و در دوره زمامداری هر پادشاه مقداری به آن اضافه شده است. 

وی افزود: بعد از ستم‌های فراوانی که به ایرانیان روا شد، حاکمان ایرانی تصمیم به نگارش تاریخ باستانی خود گرفتند و به دستور ابومنصور عبدالرزاق طوسی «شاهنامه» از زبان پهلوی به فارسی برگردانده شد. 

این شاهنامه‌پژوه ادامه داد: سرایش «شاهنامه» را ابتدا دقیقی آغاز کرد، اما در نیمه راه فوت کرده و فردوسی با شیوه و بیان گرم خود، نسخه پهلوی را به شعر فارسی باز گرداند. فردوسی طی 30 سال و در سال 400 هجری سرایش «شاهنامه» را به پایان رساند.

وی با تاکید بر این نکته که زبان آریایی از کهن‌ترین زبان‌های دنیاست اظهار کرد: زبان اوستایی کهن‌ترین زبان شناخته شده جهان و زبان آریایی وابسته به این زبان است، اما با وجود سیاست ضد ایرانی که در محافل غربی و اروپایی حاکم است، زبان هندوستان را کهن‌تر از زبان اوستایی معرفی می‌کنند.

جنیدی در این زمینه افزود: با وجود مقابله شدید با فرهنگ اصیل ایرانی، زبان ایرانی به‌طور مستقیم به زبان پهلوی و سپس به زبان اوستایی (کهن‌ترین زبان جهان) ارتباط پیدا می‌کند و این نشان‌دهنده تاریخ و گذشته پر بار ایران است.

وی معتقد است پیدایش خرد در بشر بعد از شکل‌گیری گفتار بوده است و در ارتباط با این موضوع در بخشی از سخنانش توضیح داد: خرد به دو نوع تقسیم می‌شود. خرد غریزی که هر جانداری به اندازه خود از آن بهره می‌برد و خرد دیگر که فقط مختص بشر است، به مرور در فرزند انسان با گفتار پرورش می‌یابد.

این شاهنامه‌پژوه طبیعت را الهام‌بخش پیدایش الفبا معرفی و اظهار کرد: انسان با وجود اصوات مختلفی که در محیط وجود دارد هم‌چون صدای آبشار، پرندگان و باران توانست پایه‌های ابتدایی شکل‌گیری الفبا را بنیانگذاری کند.

وی در بخش بعدی این جلسه به نکاتی که سبب درک بیشتر معانی شاهنامه می‌شود اشاره و تصریح کرد: در طول سال‌ها شاهنامه‌پژوهی 23 مورد یا نکته را برای فهم و آشنایی بیشتر با اشعار «شاهنامه» یافته‌ام که با شناخت این نکته‌ها می‌توان درک صحیحی از دریای «شاهنامه» به دست آورد.

جنیدی گفت: از مهم‌ترین موارد در شناخت «شاهنامه» آشنایی با جنگ‌افزارها و دانستن شیوه نبردها است؛ چراکه نیمی از «شاهنامه» به این دلیل که ایران همیشه در معرض جنگ قرار داشته، درباره جنگ نیز سروده شده است.

وی یادآور شد: جنگ‌افزارهایی که در «شاهنامه» از آن‌ها نام برده می‌شود بیشتر شامل نیزه، شمشیر، گرز و در نهایت خنجر است. جنگاوران بعد از خنجر روی به کشتی و نبرد تن به تن می‌آورند.

جنیدی در بخش پایانی سخنان خود اشاره‌ای به اسب، حیوانی که همواره همراه انسان بوده است داشت و افزود: بدون شناخت اسب نمی‌توان داوری درستی از  «شاهنامه» داشت؛ چراکه اسب همواره یکی از همراهان همیشگی افراد بوده است. 

نشست «شرح شاهنامه فردوسی» با حضور فریدون جنیدی، سخنران و علاقه‌مندان این حوزه سه‌شنبه (28 شهریور) در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.