به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، عليخاني، درباره ويژگي‌هاي آثار محمد ايوبي ‌نويسنده تازه درگذشته ايران گفت: ايوبي، جنوب را براي نوشتن انتخاب كرده بود و به  اين انتخاب آنقدر اهميت مي‌داد كه در نام سه كتاب «جنوب سوخته»، «اندوه جنوبي» و «آواز طولاني جنوب» نيز نام  «جنوب» ديده مي‌شود. 

نويسنده «قدم‌بخير مادربزرگ من بود» در ادامه با اشاره به پشتكار ايوبي در نوشتن توضيح داد: او از جمله نويسندگاني بود كه با استناد به فعاليت چند سال اخيرش، تا دم مرگ نوشت. احساس هميشگي‌ام اين بود كه اگر ايوبي توان مبارزه سياسي داشت، يك مبارز سياسي مي‌شد؛ ‌نه نويسنده‌اي به نام محمد ايوبي. اما گويا او در جواني تصميم گرفته بود نويسنده شود. تا از مردم و فرهنگ جنوب بنويسد و به همين دليل تا روزهاي پاياني زندگي‌اش بر اين تصميم خود اصرار ورزيد.

نويسنده «اژدها‌كشان» با اشاره به آن دسته از نويسندگان ايراني كه دغدغه نوشتن براي مردم در آثارشان است، گفت: هميشه احساس كردم كه نويسندگان و هنرمنداني مانند عدنان غريفي، ‌احمد محمود، محمد ايوبي، ناصر تقوايي، نجف دريا‌بندري، صفدر تقي‌زاده و شايد خيلي‌هاي ديگر، نسلي بودند كه به مردم اعتقاد داشتند.

وي در ادامه با اشاره به ارتباط اين نويسنده با نسل جوان توضيح داد: نكته‌اي در ارتباط ايوبي با نسل جوان جالب بود؛ چرا كه  او با جوانان زندگي مي‌كرد و سايتي مانند «خزه» كه از 6،‌7 سال گذشته براي جوانان تاسيس شده، زير نظر ايوبي اداره مي‌شد؛‌ ولي او هيچ‌گاه از جوانان ننوشت. 

اين تقديرشده جايزه ادبي جلال آل‌احمد، همچنين اضافه كرد: البته من پاسخ خود را در يكي از نوشته‌هايش يافتم كه گفته بود: «اما متاسفانه در كار جوان‌ترهاي خوزستان خبري از خوب خواندن، خوب ديدن و درك كردن زمان، ديده نمي‌شود.» 

عليخاني با اشاره به سخني از اين نويسنده فقيد در گفت‌وگويي با خبرگزاري «ايبنا» تصريح كرد: باز استناد مي‌كنم به گفت‌و‌گوی ايوبي با «ايبنا»، آن موقع كه نامزد دريافت جايزه جلال بود و جايي در حرف‌هايش به احمد محمود اشاره كرده  و گفته: «محمود بیش‌تر قرباني ظلم برخی اهالي فرهنگ بود تا اهالي سياست؛ و به همين دليل در كمتر جشنواره‌اي از او قدرداني شد.»