به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این نویسنده و مترجم پیشکسوت دو سال پیش در اسفند سال ۱۳۸۵، بر اثر سانحه سقوط از پله دچار ضایعه شدید مغزی شد و تاکنون در منزل بستری بوده است.
به گفته سیمین سامی، همسر برادرزاده همدانی، درگذشت این نویسنده و مترجم روز جمعه دوم اسفند، بر اثر همان ضایعه مغزی دو ساله اتفاق افتاده است. سامی افزود: آقای همدانی و خانواده‌اش در این دو سال درد و رنج فراوانی را تحمل کردند. او به شکل مکرر به حالت اغما فرو می‌رفت و به هوش می‌آمد. پیکر همدانی یک روز در سردخانه نگهداری شد تا پسرش از پاریس بازگردد و صبح امروز با حضور خانواده و هردو پسرش به خاک سپرده شد.
مراسم سومین روز درگذشت این نویسنده، سه‌شنبه ۶ اسفند در مسجد النبی تهران و از ساعت ۱۴:۳۰ دایر خواهد بود.
این نویسنده متولد سال ۱۳۱۲ است و از او تاکنون بیش از ۳۰ جلد کتاب با موضوعات رمان، زندگینامه و رمان تاریخی، هفت رمان ترجمه شده، بیش از ده نمایشنامه و فیلمنامه، شش کتاب برای کودکان و نوجوانان و بیش از ۱۰ کتاب در زمینه تاریخ تئاتر منتشر شده است.
از آثار تالیف و ترجمه او می‌توان به کتاب‌هایی چون: «پدرم ستارخان»، «داستان شاه و پری»، «بابک، عشق، حماسه: روایتی نو»، «زال و رودابه»، «رئیس مگس‌ها» و «کاخ تنهایی» اشاره کرد.
وی تحصیلات دبستانی را در زادگاهش اردبیل و دوران دبیرستان را در تهران به پایان رساند؛ اما به دلیل مشکلات اقتصادی از ادامه تحصیل بازماند و با مدرک دیپلم دبیرستان واردکار مطبوعاتی شد.
او نخست در روزنامه کیهان و سپس در موسسه اطلاعات به عنوان نویسنده، خبرنگار و پاورقی‌نویس به کارپرداخت. قصه‌نویسی در مطبوعات را از ۱۵ سالگی شروع کرده بود و نخستین رمانش (ولگرد) را انتشارات علی اکبر علمی در سال ۱۳۳۰ منتشرکرد.
همدانی در ۱۳۴۵ ازسوی سازمان در حال تاسیس تلویزیون ملی ایران دعوت به همکاری شد و به استخدام این سازمان درآمد. او تا سال ۱۳۴۹ به عنوان نویسنده و تهیه‌کننده تلویزیونی فعالیت کرد. در اواخر آن سال، به انتشار هفته نامه «تماشا» کمک کرد و سپس سردبیر این نشریه تلویزیونی شد. همدانی در آن سال همزمان در دانشکده هنرهای دراماتیک تحصیل می‌کرد و پس از دریافت مدرک لیسانس، به عنوان بورسیه تلویزیون عازم فرانسه شد و تحصیلات عالی خود را در رشته پژوهش‌های تئاتری(گرایش «تله تئاتر») تا پایه دکترا در دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد.
بعد از انقلاب اسلامی، درسال ۱۳۵۸ به ایران بازگشت و کار تهیه‌کنندگی و نویسندگی در تلویزیون را از سر گرفت و تا بازنشتگی در اسفند ۱۳۶۸ بیش از ۴۰ برنامه تحقیقی، نمایشی و تله تئاتر را نویسندگی، کارگردانی و تهیه کرد. همدانی پس از بازنشستگی، به کار ترجمه، رمان‌نویسی و ویراستاری روی آورد.
وی مدتی هم در دپارتمان تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تدریس می‌کرد.
او در سال‌های پایانی عمر، زندگینامه خود را در دو کتاب « حکایت قلم‌زنی که به دولت نرسید!» و «عشق من سیما»، تحریر کرده است.
یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۸۷ - ۱۴:۲۷
پیکر نادعلی همدانی، نویسنده و مترجم پیشکسوت، صبح امروز (یکشنبه ۴ اسفند) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) آرام گرفت. وی روز جمعه دوم اسفند، پس از تحمل دو سال بیماری و در سن ۷۵ سالگی بدورد حیات گفت.\
نظر شما