به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در این دیدار مسعود خلیلی اظهار داشت: این منزل خلیل الله خلیلی است که قدمت آن بیشتر از 60 سال است و در این منزل استاد زندگی می‌کرد و بزرگان زیادی از جمله استاد بدیع الزمان فروزانفر و بسیاری از ادبا و بزرگان به اینجا آمدند.

در ادامه خلیلی درخصوص مرمت منزل خلیل‌الله خلیلی که از میراث فرهنگی افغانستان محسوب می‌شود، اظهار داشت: این مکان برای اهالی فرهنگ و ادب، به عنوان میراث فرهنگی است. پیشنهاد کردیم سازمان یونسکو این محل را زیر پوشش بگیرد؛ و از سوی جمهوری اسلامی ایران این کار مهم مد نظر قرار گیرد.

وی در ادامه با اشاره به تعمیر و طراحی آرامگاه خلیل‌الله خلیلی در دانشگاه کابل اشاره کرد و افزود: علاقه‌مندیم مهندسان و معماران میراث فرهنگی از جمهوری اسلامی ایران برای یادبود آرامگاه ایشان، طرح و معماری مانند آرامگاه سعدی شیرازی، تحت عنوان «از سعدی تا خلیلی» طراحی کنند.

درادامه رضا ملکی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کابل درسخنانی اظهار کرد: خرسندم که در منزل استاد گرانقدر، مرحوم خلیل‌الله خلیلی حضور یافتم؛ مکانی که محل حضور بسیاری از شعرا و ادبا و محل توسعه ترویج فرهنگ و ادب و هنر فارسی بوده است.
 
رضا ملکی ضمن تجلیل از خدمات علمی، فرهنگی و ادبی خلیل‌الله خلیلی و نقش وی در توسعه و ترویج زبان و ادبیات فارسی گفت: از طریق سازمان یونسکو به پیگیری شما کمک خواهیم کرد و در خصوص طراحی آرامگاه استاد خلیلی، گزارش جداگانه‌ای به فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی ارسال خواهم کرد.

گفتنی است؛ منزل خلیل‌الله خلیلی که سابقه قدمت بیشتر از 60 سال را دارد، اکنون به عنوان کتابخانه و محل نگه‌داری آثار استاد و بازدید علاقه‌مندان به فرهنگ و زبان فارسی است.

خلیل‌الله خلیلی در سال 1286 هجری شمسی در کابل متولد شد و از ادبا و شعرای بزرگ معاصر افغانستان بود. در سال 1335 و 1340 دوبار به ایران سفر کرد؛ مورد استقبال حلقه‌های فرهنگی قرار گرفت و تقریظ‌هایی از سوی رضا زادشفق و بدیع‌الزمان فروزانفر بر دیوان اشعار او گذاشته شد.


خلیلی در دهه 20 خورشیدی معاون دانشگاه کابل و در سال 1330 ریاست مستقل مطبوعات بود. وی در سال 1333 به عنوان مشاور عالی سلطنتی در حکومت ظاهرشاه انتخاب شد. مدتی نماینده مجلس و در دهه 1350 سفیر افغانستان در عربستان و عراق بود.

وی در مجموع ۶۲ اثر منظوم و منثور در عرصه‌های مختلف هنر، ادب، سیاست، فلسفه و عرفان دارد، که اکثر آن‌ها به چاپ رسیده‌است. «هرات»، «سلطنت غزنویان»، «فیض قدس»، «احوال و آثار حکیم سنایی»، «از بلخ تا قونیه»، «یمگان»، «نی‌نامه» و «عیاری از خراسان»، از جمله آثار پژوهشی او هستند.

خلیل‌الله خلیلی در بهار ۱۳۶۶ خورشیدی در شهر اسلام‌‌آباد پاکستان درگذشت. جسد وی پس از ۲۵ سال از پاکستان به کابل منتقل و در محوطه دانشگاه کابل و در کنار آرامگاه سید جمال‌الدین اسدآبادی به خاک سپرده شد.