به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) محبوبه یزدانی، تصویرگر آثاری همچون «اشباح جنگلی»، «ماجراهای نارگل»، «کار آدم‌های مریخیه!»، که به موضوع محیط زیست می‌پردازند، درباره‌ نیازهای تصویرگران در این حوزه گفت: یکی از اتفاق‌هایی که کتاب‌های نردبان رقم زده، تمرکز و کار روی موضوع محیط زیست است. این راه و روش برای آشنایی بچه‌ها و حتی والدین با این مقوله، بسیار راهکار خوبی است. با این حال ما تصویرگران را با چالش مهمی روبه‌رو می‌کند و آن هم کمبود منابع مناسب است.
 
وی ادامه داد: در دسترس نبودن منابع عکاسی شده از گونه‌های مختلف گیاهان و حیوانات رو به انقراض و معرفی مکان‌ها و ویژگی‌های زیست‌محیطی مناطق مختلف چالش مهمی است. اتفاقی که در سطح کلان باید پیشتر آغاز می‌شد تا بعدها فعالان فرهنگی با مشکل روبه‌رو نشوند. قطعا انتشارات، نویسندگان یا دیگر فعالان محیط زیست هم با کمبود دسته‌بندی بهتر منابع مواجه شده‌اند چراکه تاثیر بهتری روی فعالیت آن‌ها می‌گذارد. ما تصویرگران هم از این امر مستثنی نیستیم.
 
تصویرگر کتاب «پلنگ آویزان به چوب لباسی» به تجربه‌ خود در این حوزه اشاره کرد و گفت: به طور مثال من برای تصویرگری کتاب اشباح جنگلی به دنبال منابع مختلف ایرانی گل‌های گوشت‌خوار بودم تا گونه‌های مختلف را بررسی  کنم. متأسفانه منابع کتبی، اینترنتی و تصویری مناسبی پیدا نکردم. با این حال باید بگویم مراجعه به کتاب‌های قدیمی کمی برایم راهگشا بودند. کتاب کلیله و دمنه دوره سلجوقیان و کتاب عجایب المخلوقات قزوینی که پر از تصاویر و گونه‌های مختلف گیاهان و جانوران بود، یکی از منابع الهام برای من بوده و هستند.
 
این عضو انجمن تصویرگران به تصویرگری غیرعلمی در حوزه‌ محیط زیست بیان کرد: گرچه تصویرگری غیرعلمی در این حوزه هم با اتکا بر مطالعه و توجه به مستندات است. اما می‌تواند بسیار خلاقانه و راهگشا باشد. برای جذب کودکان به مسایل زیست‌محیطی، حیوانات و گیاهان و نیز همذات‌پنداری کودک با حیوانات، تکیه بر تخیل و دنیای فانتزی شیوه‌ای مرسوم و پربازده است.
 
براساس خبر روابط عمومی انتشارات فنی ایران(کتاب‌های نردبان) یزدانی در جایگاه یک مخاطب به نویسندگان کودک و نوجوان پیشنهاد کرد در آثار خود به گونه‌های گیاهی بیشتر بپردازند و گفت: به‌ نظرم لازم است که گونه‌های مختلف گیاهی همچون  گیاهان بومی و منطقه‌ای که رو به انقراض‌اند بررسی و معرفی شوند. همچنین اغلب به بحران‌هایی می‌پردازیم که پیشتر رخ داده‌اند یا همینک با آن‌ها درگیریم. یکی از راهکارها می‌تواند هشدار به مخاطبان در جهت نگاه به آینده و آنچه قرار است رخ بدهد، باشد و چه خوب است در این موضوعات هم داستان‌هایی خلق شوند.